Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2021/5314 Esas 2022/2050 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi

Taksirle ölüme neden olma suçundan sanık ... hakkında ceza verilmesine yer olmadığına, yargılama giderlerinin sanıktan tahsili ile hazineye irat kaydına dair Eğil Asliye Ceza Mahkemesinin 26/11/2020 tarihli ve 2020/90 esas, 2020/160 sayılı kararını kapsayan dosya incelendi.
Benzer bir olaya ilişkin Yargıtay 12. Ceza Dairesinin 24/09/2013 tarihli ve 2012/33423 esas, 2013/21197 karar sayılı ilamında, "Olayda asli kusurlu olan ancak TCK'nın 22/6. maddesi uyarınca hakkında ceza verilmesine yer olmadığına karar verilen sanığa yargılama gideri yüklenmesi Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle BOZULMASINA,..." şeklinde yer alan açıklamalar nazara alındığında, taksirle ölüme neden olma suçundan adı geçen sanık hakkında 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 22/6. maddesi uyarınca ceza verilmesine yer olmadığı kararı verilmiş olması karşısında, kararın niteliği itibariyle yargılama giderlerinin sanığa yükletilemeyeceği gözetilmeden, yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmediğinden bahisle, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 309. maddesi uyarınca, anılan kararın bozulması lüzumu, Yüksek ... Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğü ifadeli 29/06/2021 gün ve 94660652-105-21-10853-2021-Kyb sayılı kanun yararına bozma talebine atfen, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 10/09/2021 gün ve 2021/89744 sayılı ihbarnamesi ile daireye ihbar ve dava evrakı tevdi kılınmakla;
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 14/12/2010 tarihli ve 2010/4-210 esas, 2010/259 sayılı kararında da belirtildiği üzere, Yasa yararına bozma yöntemi, karar veya hükümlerdeki hukuka aykırılıkların toplum ve birey açısından hukuk yararına giderilmesini ve ülke sathında uygulama birliğine ulaşılmasını sağlamak amacıyla, olağanüstü bir denetim muhakemesi yolu olarak Ceza Yargılaması Yasasının 309 ve 310. maddelerinde düzenlenmiş olup bu denetimin konusu, maddi ve yargılama hukukuna ilişkin hukuka aykırılıklardır. Ancak, gerek kesin hükmün otoritesinin korunması zorunluluğu, gerekse olağanüstü bir denetim yolu olması nedeniyle dar kapsamlıdır; her türlü hukuka aykırılığın öne sürülüp incelenmesine elverişli bir denetim yolu değildir.
Tüm bu nedenlerle; sanık hakkında verilen ceza verilmesine yer olmadığına dair kararda hükmedilen yargılama giderlerinin, somut yasa yararına bozma isteminin CMK'nın 309. ve 310. maddesinde düzenlenen amaca uygun hukuka aykırılık niteliğinde bulunmaması nedeniyle,
Kanun yararına bozma talebine dayanılarak düzenlenen ihbarnamedeki bozma isteği, incelenen dosya kapsamına nazaran yerinde görülmediğinden, Eğil Asliye Ceza Mahkemesinin 26/11/2020 tarihli ve 2020/90 esas, 2020/160 sayılı kararına yönelik kanun yararına bozma talebinin, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 309. maddesi uyarınca REDDİNE, dosyanın gereği için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 16.03.2022 gününde oybirliği ile karar verildi.