Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2021/23303 Esas 2022/12352 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
I) 26.11.2011-06.12.2011 tarihleri arasındaki firar suçuna ilişkin temyiz isteminin incelenmesinde;
1-Bozma öncesi verilen ve sanık ile sanık müdafii tarafından temyiz edilen 19.12.2014 tarihli, 2013/318 Esas 2014/678 Karar sayılı hükümde hapisten çevrilme adli para cezasının 24 eşit taksitte ödenmesine karar verildiği gözetilmeden, bozma kararından sonra sanık hakkında 1412 sayılı CMUK'nun 326/son maddesinde düzenlenen kazanılmış hak kuralına aykırı olarak adli para cezasının 20 eşit taksitte ödenmesine karar verilmesi,
2-Sanık hakkında hükmolunan hapisten çevrili adli para cezasının taksitle tahsiline karar verilirken 5237 sayılı TCK'nun 52/4, 5275 sayılı Yasanın 109 ve bu maddeye dayanılarak çıkarılan Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkındaki Tüzüğün 51. maddelerine aykırı olarak sanığın aleyhine ve infaz yetkisini de kısıtlar şekilde adli para cezasının hükmün kesinleşme tarihinden itibaren taksitlendirilmesine karar verilmesi,
Yasaya aykırı ve sanık müdafiinin temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, bu hususlar yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi uyarınca yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'nun 322. maddesi uyarınca, hükmün taksitlendirmeye ilişkin A. maddesinin 6. bendinde yer alan "hükmün kesinleşme tarihinden itibaren birbirini takip eden 20 eşit" ibaresinin çıkartılarak yerine, "birbirini takip eden 24 eşit" ibaresinin eklenmesi ile sair kısımların aynen bırakılması suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
II)13.12.2011-10.01.2012 tarihleri arasındaki firar suçuna ilişkin temyiz isteminin incelenmesinde;
Aslolan hükmün özünü oluşturan ve tefhimle geçerlilik kazanan kısa karar olup, kısa kararda ve gerekçeli kararın hüküm kısmında ASCK'nın 66/1-a ve TCK'nın 62/1 maddeleri uyarınca belirlenen 10 ay hapis cezasının doğru olarak TCK'nın 50/1-a ve 52/2 maddeleri uyarınca 6000 TL adli para cezasına çevrildiğinin ve TCK'nın 52/4. maddesi uyarınca 24 eşit taksitte tahsiline karar verildiğinin anlaşılması karşısında; hükmün gerekçesinde sanığın 3000 TL adli para cezası ile cezalandırıldığının ve 20 eşit taksitte tahsiline karar verildiğinin belirtilmesi mahallinde düzeltilmesi mümkün yazım hatası olarak kabul edilmiştir.
Sanık hakkında hükmolunan hapisten çevrili adli para cezasının taksitle tahsiline karar verilirken 5237 sayılı TCK'nun 52/4, 5275 sayılı Yasanın 109 ve bu maddeye dayanılarak çıkarılan Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkındaki Tüzüğün 51. maddelerine aykırı olarak sanığın aleyhine ve infaz yetkisini de kısıtlar şekilde adli para cezasının hükmün kesinleşme tarihinden itibaren taksitlendirilmesine karar verilmesi,
Yasaya aykırı ve sanık müdafiinin temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, bu hususlar yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi uyarınca yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'nun 322. maddesi uyarınca, hükmün taksitlendirmeye ilişkin B. maddesinin 5. bendinde yer alan "hükmün kesinleşme tarihinden itibaren" ibaresinin hükümden çıkartıması ile sair kısımların aynen bırakılması suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 21.09.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.