Yargıtay 3. Hukuk Dairesi 2022/1878 Esas 2022/3050 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasındaki alacak davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın reddine yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı; babaları tarafından yaptırılmaya başlanan ancak kaba inşaat halinde kalan ve davalılar ile paydaş olduğu binadaki 1. ve 2. kattaki daireleri annesine bakabilmek için kendisinin yaptırmak zorunda kaldığını, 1. katta annesinin, 2. katta ise kendisinin ikamet ettiğini, dairelerin ve kullanılması zorunlu olan ortak alanlara ilişkin işler olan kaba ve ince sıvası, boyası, elektrik tesisatı, yer döşemesi, tavan, cam kapı, pimapen, iç kapı, banyo mutfak, tuvalet, fayans, dolap, kalorifer tesisatı ve depoda tadilat yaptırdığını ve bu masraflara ilişkin Uzunköprü 1. Asliye Hukuk Mahkemesinin 7014/47 D. İş ve 2014/53 D. İş dosyalarında tespit yaptırdığını ileri sürerek; tespit dosyalarında belirlenen bu bedelden şimdilik 69.993TL’nin dava tarihinden işleyecek yasal faizi ile birlikte davalılardan tahsilini talep etmiştir.
Davalılar; taşınmazın mağaza kısmı ve 1. katın tamamını ortak murisin yaptırdığını, babaları vefat edince 1. kattaki eve anneleri, teyzeleri ve davacının taşındığını, davacının evlendikten sonra rızalarını almadan 2. kattaki daireye taşınarak çeşitli tadilatlar yaptırdığını, yani tüm taşınmazın yaptırıldığı gibi bir durumun söz konusu olmadığını savunarak, davanın reddini istemişlerdir.
Mahkemece; davanın kısmen kabulü ile 69.520TL'nin dava tarihinden işleyecek yasal faizi ile birlikte davalılardan tahsiline dair karar, davalıların temyizi üzerine, Dairece verilen 10/06/2019 tarihli ve 2019/3154 E. 2019/5243 K. sayılı kararıla; mahkemece davaya konu yapının dava tarihi itibari ile davacının kullanımında olup olmadığına ilişkin araştırma yapılmadan karar verildiği, taşınmazın davacının kullanımında olması halince işbu davayı açmakta hukuki yararının olmayacağı, bu sebeple tanık beyanlarını dikkate alarak davacının muhdesat bedelini talep ettiği taşınmazda oturup oturmadığının araştırılması yapıldıktan sonra şayet davacının kullanımında ise sebepsiz zenginleşmenin henüz gerçekleşmediği gözetilerek hukuki yarar yokluğundan reddine, davacının kullanımında olmadığının tespiti halinde ise tanık beyanlarının ayrıntılı olarak incelenerek, davacının davaya konu yere yaptığı katkılar kesin olarak tespit edilerek yaptığı masraflar için gerekirse ek rapor alınarak karar verilmesi gerektiği gerekçesi ile bozulmuştur.
Bozmaya uyan mahkemece; davacının kendi kullanımı için sadece 1. ve 2. kattaki dairelere tadilat yaptırdığının tarafların tüm tanık beyanları ile sabit olduğu, ancak taşınmazların davacının kullanımında olduğu gerekçesiyle, davanın hukuki yarar yokluğundan reddine karar verilmiş; kararı davacı vekili temyiz etmiştir.
Somut olayda mahkemece; dava konusu taşınmazların davacının kullanımında olduğu gerekçesi ile davanın reddine karar verilmiş ise de, mahkeme tarafından 11/12/2015 tarihli keşifte dava konusu edilen 1. ve 2. kattaki dairelerin inşaat işlerinin tamamlanmış, içlerinin eşyalı ve zamanında yaşanmış hazır ev olduklarına dair tespit yapıldığı, yani keşif tarihinde dava konusu taşınmazların boş olduğu, kaldı ki dinlenen davacı ve davalı tanık beyanlarından da 1. katın zaten davacı tarafından hiç kullanılmadığı anlaşılmıştır.
O halde mahkemece; dava konusu taşınmazlardan 1. katın davacı tarafından hiç kullanılmadığı, 2. katın ise yargılama esnasında yapılan keşif ile boş olduğunun tespitinin yapıldığı, diğer bir anlatımla 2. kattaki daire için davanın açıldığı tarihte var olmayan hukuki yararın (dava şartının) yargılama sırasında tamamlandığı, davacı tarafından yapılan muhdesatlar hakkında gerekirse ek rapor da alınmak sureti ile çıkacak sonuca göre karar verilmesi gerekirken, yanılgılı değerlendirme ile davanın reddine karar verilmiş olması, doğru görülmemiş bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle hükmün HUMK’nın 428. maddesi gereğince davacı yararına BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 6100 sayılı HMK'nın geçici madde 3 atfıyla 1086 sayılı HUMK’nın 440.maddesi gereğince kararın tebliğinden itibaren 15 günlük süre içerisinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 31/03/2021 tarihinde oy birliği ile karar verildi.