Danıştay 4. Daire 2016/12119 Esas 2021/2249 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2016/12119
Karar No : 2021/2249

TEMYİZ EDEN TARAFLAR : 1- T. H. … İnşaat Yapı Malzemeleri
Sanayi ve Ticaret Limited Şirketi
VEKİLİ : Av. …
2- … Vergi Dairesi Başkanlığı
(… Vergi Dairesi Müdürlüğü)
VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN KONUSU : … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek aleyhlerine olan hüküm fıkralarının taraflarca bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı adına sahte fatura kullandığından bahisle 2010/1 ila 6 dönemleri için bir kat, 2010/7 ila 12 dönemleri için tekerrür hükümleri uygulanmak suretiyle vergi ziyaı cezalı olarak re'sen tarh edilen katma değer vergileri ile 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 353/1. maddesi uyarınca kesilen özel usulsüzlük cezasının kaldırılması istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Vergi Mahkemesince verilen kararda; uyuşmazlık konusu dönemde davacının fatura aldığı … Vergi Dairesi mükellefleri … Grup Yapı Malz. Elek. Mak. Yed. Parç. San. Tic. Ltd. Şti. ve … Orman Ürünleri Peyzaj İnş. Elekt. Taah. San. ve Tic.Ltd.Şti, … Vergi Dairesi mükellefleri … Mak. Hırd. İnş. El. Met. İt.İ h. San. Tic. Ltd. Şti. ve … Yapı Malz. Or. Ür. İnş. Elek. Ot. Yed. Par. Proje San.Tic.Ltd.Şti. ve … Vergi Dairesi mükellefi … Elektrik Yed. Par. Oto. İnş. ve Met. Ürit. İh. Sa. ve Ti. Ltd. Şti tarafından düzenlenen faturaların sahte ve muhteviyatı itibariyle yanıltıcı olduğu sonucuna varılarak tarh edilen vergi ziyalı cezalı katma değer vergilerinde hukuka aykırılık, davacı hakkında kesilen vergi ziyaı cezalarının tekerrür nedeni ile artırılan % 50'lik kısmına gelince; tekerrüre esas alınan cezanın 2010 ve 2011 yılı içinde tebliğ edildiği ve ihtilaf konusu sahte fatura kullanma fiilinin 2010 yılında işlenmesi nedeniyle tekerrürden bahsedilemeyeceğinden tekerrür nedeniyle vergi ziyaı cezasının artırılmasında ve kesilen özel usulsüzlük cezasında hukuka uyarlık bulunmadığı sonucuna varılmıştır. Belirtilen gerekçelerle davanın kısmen kabul, kısmen reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDEN DAVACININ İDDİALARI : Söz konusu vergi tekniği raporlarının tebliğ edilmediği, düzenlenen raporda tamamen varsayımla hareket edildiği, ödeme belgelerinin yok sayıldığı, somut tespitlerin bulunmadığı, inceleme elemanının tek hareket noktasının mal alımında bulunulan firmalar hakkında düzenlenen vergi tekniği raporları olduğu, hasılat faturalarının usule uygun olarak tanzim edildiği belirtilerek, kararın aleyhe olan kısımlarının bozulması gerektiği ileri sürülmektedir.

TEMYİZ EDEN DAVALININ İDDİALARI : Mal ve hizmet alımına taraf olanların ayrı ayrı tespit edilmesi zorunluluğunun bulunmadığı, yasal yükümlülüğü yerine getirmediği tespit edilen her mükellef için ayrı ayrı ceza kesilebileceği, Kanunda her iki taraftan söz edilmesindeki amacın işleme taraf olanların her ikisinin fiilinin de özel usulsüzlük cezasını gerektirdiğinin vurgulanması olduğundan belge alınmadığının saptanması halinde, belge vermeyenin saptanmamış olmasının belge almayanın cezalandırılmasını engellemeyeceğinin hüküm altına alındığı belirtilerek, kararın aleyhe olan kısımlarının bozulması gerektiği ileri sürülmektedir.

DAVACININ SAVUNMASI : Cevap verilmemiştir.

DAVALININ SAVUNMASI : Cevap verilmemiştir.

TETKİK HÂKİMİ : …

DÜŞÜNCESİ : Temyiz istemlerinin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Vergi Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dördüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

İNCELEME VE GEREKÇE :
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçelerde ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. Tarafların temyiz istemlerinin reddine,
2. Temyize konu … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3. Temyiz giderlerinin istemde bulunanlar üzerinde bırakılmasına,
4. 492 sayılı Harçlar Kanunu'na bağlı (3) sayılı Tarife uyarınca, davacı aleyhine onanan tutar üzerinden binde 9,10 oranında ve … TL den az olmamak üzere hesaplanacak nispi karar harcından, varsa evvelce ödenen harcın mahsubundan sonra kalan harç tutarının temyiz eden davacıdan alınmasına,
5. Dosyanın anılan Vergi Mahkemesine gönderilmesine,
6. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren onbeş (15) gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 15/04/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.