Esas No: 2021/6224
Karar No: 2022/1677
Karar Tarihi: 07.03.2022
Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2021/6224 Esas 2022/1677 Karar Sayılı İlamı
Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)
Davacı, kaçakçılık ve resmi belgede sahtecilik suçları nedeniyle el konulan çekici için 2.000.000 TL maddi, 1.000.000 TL manevi tazminat talebinde bulundu. Ancak yerel mahkeme, davanın süresi geçtiği gerekçesiyle reddetti. Davacı vekilinin istinaf başvurusu sonucu yapılan incelemede ise davanın yasal süre içinde açıldığı ancak tazminat koşullarının oluşmadığı gerekçesiyle reddine karar verildi. Temyiz istemi ise ESASTAN REDDEDİLDİ. Kararda, 5271 sayılı Ceza Muhakemeleri Kanunu'nun 142/1. maddesi ile 304/1. maddesi ve 7165 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ve Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 8. maddesi açıklanmaktadır.
"İçtihat Metni"
Mahkemesi :Ceza Dairesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Hüküm : İlk Derece Mahkemesi hükmünün kaldırılarak; davacının tazminat talebinin reddine
Davacının tazminat talebinin süreden reddine ilişkin hükme yönelik, Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 12. Ceza Dairesi tarafından yapılan istinaf incelemesi sonucunda 26.02.2019 tarihli, 2018/1149 Esas, 2019/631 Karar sayılı "Konya 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 06.02.2018 tarih, 2017/487 Esas, 2018/42 Karar sayılı kararının kaldırılarak, davacının tazminat talebinin reddine" ilişkin karar davacı vekili tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Tazminat talebinin dayanağı olan Edirne 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 2016/177 Esas – 2016/246 Karar sayılı ceza dosyası kapsamında, davacıya ait çekiciye kaçakçılık ve resmi belgede sahtecilik suçları kapsamında 02.11.2010 tarihinde el konulduğu, yapılan yargılama sonunda atılı suçlardan mahkumiyetine hükmedildiği, mahkumiyet hükümlerinin 25.11.2016 tarihinde kesinleştiği, el koyma tarihi itibariyle yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemeleri Kanununa tabi olduğu anlaşılmakla;
Davacının 2.000.000 TL maddi, 1.000.000 TL manevi tazminatın ödenmesi talebine ilişkin söz konusu davada, yerel mahkemece davacı hakkında verilen kararın davacı ve vekilinin yüzüne karşı verilmesi nedeniyle 24.11.2017 tarihinde açılan davanın CMK’nın 142/1. maddesindeki yasal süre geçtikten sonra açıldığı gerekçesi ile davanın süreden reddine karar verilmesi üzerine davacı vekili tarafından yapılan istinaf başvurusu üzerine Bölge Adliye Mahkemesince yapılan istinaf incelemesi sonucunda İlk Derece Mahkemesi hükmünün kaldırılarak davanın yasal 1 yıllık süre içerisinde açıldığı ancak davacı hakkında el koymaya konu suçlardan mahkumiyete karar verildiği, kaçakçılığa konu malın değerinin azlığı nedeniyle el konulan çekicinin iadesine karar verildiği, el koyma işleminin hukuka aykırı olamadığı gerekçesi ile tazminat koşullarının oluşmadığı gerekçesi ile davanın reddine karar verilmesinde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, davacı vekilinin davanın kabul edilmesi gerektiğine ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, usul ve Kanuna uygun bulunan Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 12. Ceza Dairesinin 26.02.2019 tarihli, 2018/1149 Esas, 2019/631 Karar sayılı “davanın reddine” ilişkin karara karşı yapılan temyiz isteminin isteme uygun olarak 5271 sayılı CMK'nın 302/1. maddesi uyarınca ESASTAN REDDİNE; 5271 sayılı CMK'nın 7165 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ve Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 8. maddesi ile değişik 304/1. maddesi uyarınca, dosyanın gereği için Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 12. Ceza Dairesine iletilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına GÖNDERİLMESİNE; 07.03.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
Sayın kullanıcılarımız, siteden kaldırılmasını istediğiniz karar için veya isim düzeltmeleri için bilgi@abakusyazilim.com.tr adresine mail göndererek bildirimde bulunabilirsiniz.
