Esas No: 2020/11713
Karar No: 2022/1714
Karar Tarihi: 07.03.2022
Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2020/11713 Esas 2022/1714 Karar Sayılı İlamı
Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)
Davacı, uyuşturucu imal ve ticareti suçlamasıyla tutuklanmış, yapılan yargılama sonrasında beraat etmiş ve tazminat talebinde bulunmuştu. Mahkeme, 3.606,94 TL maddi, 10.000,00 TL manevi tazminatın davalıdan alınarak davacıya verilmesine hükmetti. Ancak, davacı ve davalı vekilleri kararı temyiz etti. Yüksek Mahkeme, kararda yazım yanlışlığı dışında bir hata gözlemlemedi. Davacının talep ettiği maddi ve manevi tazminatı haklı buldu ve hüküm fıkrasının sadece miktarlardaki yanlışlıklarının düzeltilmesine karar verdi. Bu bağlamda, 3.606,94 TL olan maddi tazminatın 3.549,97 TL olarak belirlenmesi ve manevi tazminatın faizin hesaplanacağı tarih olan 11/02/2015'ten itibaren ödenmesi gerektiği belirtildi. Kanun maddeleri açısından, davacının tazminat talebi, 5271 sayılı CMK'nın 142. maddesi doğrultusunda yetkili ve görevli mahkemeye açıldı ve mahkeme de nesnel bir ölçüt kullanarak manevi tazminat miktarını belirledi. Mahkeme ayrıca kararın kanuna aykırı yönleri olduğunu belirtti ve bu yönleri düzeltti.
"İçtihat Metni"
Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : Koruma Tedbirleri Nedeniyle Tazminat
Hüküm :Davacının davasının kısmen kabulüyle; 3.606,94 TL maddi,
10.000,00 TL manevi tazminatın davalıdan alınarak davacıya verilmesine
Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davacı vekili ve davalı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Gerekçeli karar başlığında, dava türü olarak, "Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat'' yerine, ''Kanun dışı yakalanan veya tutuklanan kişilere tazminat verilmesi' ibaresine yer verilmesi, mahallinde düzeltilmesi mümkün yazım yanlışlığı olarak kabul edilmiştir.
Tazminat talebinin dayanağı olan Mersin 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 2015/122 Esas – 2015/483 Karar sayılı ceza dosyası kapsamında, davacının uyuşturucu veya uyarıcı madde imal ve ticareti suçundan 11.02.2015 – 04.06.2015 tarihleri arasında 3 ay 24 gün gözaltında ve tutuklu kaldığı, yapılan yargılama sonunda beraatine hükmedildiği, beraat hükmünün 02.12.2015 tarihinde kesinleştiği, tutuklama tarihi itibariyle yürürlükte bulunan 5271 sayılı CMK'nın 142. maddesinde öngörülen süre içinde yetkili ve görevli mahkemeye davanın açıldığı ve kanunda öngörülen yasal şartların oluştuğu anlaşılmakla;
Davacının 30.000,00 TL maddi, 50.000,00 TL manevi tazminatın gözaltına alınma tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile ödenmesi talebine ilişkin söz konusu davada, yerel mahkemece 3.606,94 TL maddi, 10.000,00 TL manevi tazminatın 11.02.2016 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile davalıdan alınarak davacıya ödenmesine hükmedildiği anlaşılmakla;
Nesnel bir ölçüt olmamakla birlikte, hükmedilecek manevi tazminatın davacının sosyal ve ekonomik durumu, üzerine atılı suçun niteliği, tutuklanmasına neden olan olayın cereyan tarzı, tutuklu kaldığı süre ve benzeri hususlar ile tazminat davasının kesinleşeceği tarihe kadar faizi ile birlikte elde edeceği parasal değer gözetilmek suretiyle, hak ve nesafet ilkelerine uygun, makul bir miktar olarak tayin ve tespit yapıldığından tebliğnamedeki bozma isteyen görüşe iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre davalı vekilinin, eksik incelemeye, manevi tazminatın fahiş olduğunda, davanın süresinde olmadığına, reddedilen kısım üzerinden vekalet ücretine hükmedilmesine, davacı vekilinin, hükmedilen maddi ve manevi tazminat miktarının eksik olduğuna ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1- Maddi tazminatın, davacının tutuklu kaldığı döneme ilişkin net asgari ücret üzerinden hesaplanan ‘‘3.549,97’’ TL yerine, hatalı bilirkişi raporuna dayanılarak bu miktarın üstünde kalacak şekilde ‘‘3.606,94’ TL olarak tayin edilmesi suretiyle, davacı lehine fazla maddi tazminata hükmolunması;
2- Davacı tarafça dava dilekçesinde hükmedilen tazminat miktarlarına gözaltı tarihi olan 11.02.2015 tarihinden itibaren yasal faize hükmedilmesi talep edilmiş olmasına rağmen manevi tazminat bakımından 11.02.2016 tarihinden itibaren yasal faize hükmedilmesi;
Kanuna aykırı olup, davalı vekilinin ve davacı vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hüküm fıkrasının (1) numaralı bendinde yer alan "3.606,94" ibaresinin çıkarılarak yerine "3.549,97" ibaresinin eklenmesi, (2) numaralı bendinde yer alan "11/02/2016" ibaresinin çıkarılarak yerine "11/02/2015" ibaresinin eklenmesi ve hükümdeki diğer hususların aynen bırakılması suretiyle, sair yönleri usul ve Kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 07.03.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
