Yargıtay 3. Hukuk Dairesi 2021/4829 Esas 2022/2868 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İSTANBUL BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 19.HUKUK DAİRESİ
İLK DERECE
MAHKEMESİ : İSTANBUL 9. ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında ilk derece mahkemesinde görülen kurum işleminin iptali davasının reddine dair verilen karar hakkında bölge adliye mahkemesi tarafından yapılan istinaf incelemesi sonucunda; davacı tarafın istinaf başvurusunun reddine yönelik olarak verilen karar, davacı vekilince duruşmalı olarak temyiz edilmekle, duruşma günü olarak belirlenen 29/03/2022 tarihinde davacı vekili Av. ... ile davalı vekili Av. ... geldiler. Açık duruşmaya başlandı ve hazır bulunan vekillerin sözlü açıklamaları dinlenildikten sonra işin incelenerek karara bağlanması için saat 14.00'e bırakılması uygun görüldüğünden, belli saatte dosyadaki bütün kağıtlar okunarak, Tetkik Hakiminin açıklamaları dinlenip, gereği düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı; ...Optik isimli işyerinin sahibi olduğunu, Kurumca 2012 Yılı Sosyal Güvenlik Kurumu görmeye yardımcı tıbbi malzeme sözleşmesine göre hakkında cezai işlem uygulandığını, reçetelerin veriliş tarihinde yürürlükte olan 2010 yılı sözleşmesinin uygulanmasını istemesi üzerine 2 hastaya ait reçetenin başka bir müessese tarafından müracaatı kabul edilmiş olmasına rağmen kendisi tarafından kuruma faturalandırıldığı gerekçesiyle 6.3.16. madde uyarınca 20.000 TL cezai şart ve 4.3.12. madde uyarınca 130.07 TL reçete bedeli tahsili, 5 adet reçetede haksız kazanç elde edilmesini sağlayacak nitelikte kuruma sahte reçete fatura ettiği iddiasıyla 6.3.17. madde uyarınca 50.000 TL cezai şart, 4.3.16. madde uyarınca 193,61 TL reçete bedelinin tahsili ile sözleşmesinin 6 ay süreyle feshi işlemi uygulanmış, 2 adet reçetedeki imzanın hasta ya da yakınına ait olmaması nedeniyle uygulanan cezai işlemin 2010 yılı sözleşmesinde bir fiilin birden fazla ceza maddesine uyması halinde ağır olanından ceza verilir hükmü yer aldığından kaldırıldığının bildirildiğini, ancak cezai işlemlerin yerinde olmadığını, bu nedenle Kurum işleminin iptalini, mahkemenin aksi kanaatte olması halinde 2012 yılında yürürlüğe giren zeyilname 2’nin uygulanmasını istemiştir.
Davalı; davanın reddini dilemiştir.
İlk derece mahkemesince; dava dışı ...'nın ifadelerinde SGK’ya fatura edilen gözlükleri başka bir yerden aldıkları ve davacının sahibi olduğu optik firmasına hiç gitmediklerini beyan etmeleri, yine dava dışı ...,..., ... ve ... isimli şahısların davacının sahibi olduğu optisyenlik müessesesine hiç gitmediklerini, reçetenin arkasında yazılı bilgilerin kendilerine ait olmadığı’na ilişkin ifadeleri ile davalının oluşan zararına davacının kusurlu eylemlerinin neden olduğu ve alınan bilirkişi raporu ile yapılan hesaplamalarda davalının davacıya uyguladığı cezaların taraflar arasında imzalanan 2010 tarihli sözleşmeye göre hesaplandığı belirlendiğinden davanın reddine karar verilmiştir.
İlk derece mahkemesinin kararına karşı, davacı vekilince istinaf kanun yoluna başvurulmuştur.
Bölge adliye mahkemesince; davacı tarafın istinaf kanun yolu başvurusunun esastan reddine karar verilmiş; karar, davacı vekilince temyiz edilmiştir.
1-)Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı bilgi ve belgelere, özellikle temyiz olunan bölge adliye mahkemesi kararında yazılı gerekçelere göre, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki sair temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2-)Taraflar arasında cezai işlemin uygulandığı tarihte yürürlükte olan 2012 Yılı Sosyal Güvenlik Kurumu görmeye yardımcı tıbbi malzeme sözleşmesinin bazı hükümlerinde değişiklik yapan zeyilname-1’in 7.2. maddesinde “her bir fatura dönemi için uygulanacak cezai şartın hesaplanmasında, bir reçetede birden fazla usulsüzlüğün tespiti halinde cezai şartlardan en yüksek olanının dikkate alınması sureti ile tahsilat yapılacağı, farklı reçetelerde aynı usulsüz fiilin tespiti halinde ise her bir cezai şart toplanmak sureti ile tahsil edileceği, bu durumda cezai şart tutarlarının toplamının sözleşme uyarınca belirlenmiş en yüksek cezai şart tutarını aşamayacağı, ayrıca farklı reçetelerde, farklı usulsüz fiillerin tespiti halinde öngörülen cezai şart tutarının toplanarak tahsil edileceği, bu durumda cezai şart tutarlarının toplamının sözleşme uyarınca belirlenen en yüksek cezai şart tutarının iki katını aşamayacağı” hususlarının düzenlendiği anlaşılmaktadır. Davacının yargılama sırasında Zeyilname 1’in bu hükmünün uygulanmasını talep etmiş olmasına rağmen alınan bilirkişi raporlarında bu husus değerlendirilmemiştir. Ancak zeyilname 1’in uygulanması teknik bir bilgi gerektirmemektedir. Taraflar arasındaki sözleşme hükümlerinin uygulanması hakimin görevidir. Hal böyle olunca sözleşmede belirtilen en yüksek cezanın 10.000 TL olduğu da dikkate alınarak bir karar verilmesi gerekirken yanılgılı değerlendirme ile her bir reçete için ayrı ayrı cezai şart uygulanarak bunların toplamı yönünden hüküm kurulmuş olması doğru görülmemiş, kararın bu sebeple bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda 1. bentte açıklanan nedenlerle davacının sair temyiz itirazlarının reddine, 2. bentte açıklanan nedenlerle; 6100 sayılı HMK'nın 373/1 maddesi uyarınca temyiz olunan bölge adliye mahkemesi kararının KALDIRILMASINA, aynı Kanunun 371. maddesi uyarınca ilk derece mahkemesi kararının davacı yararına BOZULMASINA, 3.815 TL Yargıtay duruşması vekalet ücretinin davalıdan alınıp davacıya verilmesine, peşin alınan temyiz harcının talebi halinde davacıya iadesine, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin de bölge adliye mahkemesine gönderilmesine, 29/03/2022 tarihinde oy birliği ile karar verildi.