Esas No: 2020/11559
Karar No: 2022/1457
Karar Tarihi: 28.02.2022
Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2020/11559 Esas 2022/1457 Karar Sayılı İlamı
Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)
Davalı, uyuşturucu veya uyarıcı madde ticareti suçundan tutuklu kalmış ve beraat etmiş olan davacıya tazminat ödemesi talebiyle açılan davada, yerel mahkeme 9.593,29 TL maddi, 10.000,00 TL manevi tazminatın tutuklama tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile davalıdan alınarak davacıya ödenmesine hükmetmiştir. Ancak, manevi tazminatın belirlenmesinde bazı ölçütlerin göz önünde bulundurulmadığı için karar temyiz edilmiştir. Yargıtay Ceza Dairesi, davanın reddedilmesine karar verilmesi gerektiği yönündeki davalı vekilinin itirazlarını reddetti ve hükümde belirlenen tazminat tutarını fahiş bulmadı. 5271 sayılı CMK'nın 142. maddesi, tutuklama süresiyle ilgili şartları düzenlemektedir.
"İçtihat Metni"
Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Tazminat talebinin dayanağı olan ... Ağır Ceza Mahkemesinin 2015/93 Esas – 2015/91 Karar sayılı ceza dosyası incelediğinde, davacının uyuşturucu veya uyarıcı madde ticareti yapma veya sağlama suçundan 04.12.2014 - 29.09.2015 tarihleri arasında 299 gün tutuklu kaldığı, yapılan yargılama sonunda beraatine hükmedildiği, beraat hükmünün 03.12.2015 tarihinde kesinleştiği, tutuklama tarihi itibariyle yürürlükte bulunan 5271 sayılı CMK'nın 142. maddesinde öngörülen süre içinde yetkili ve görevli mahkemeye davanın açıldığı ve kanunda öngörülen yasal şartların oluştuğu,
Davacının 10.000,00 TL maddi, 20.000,00 TL manevi tazminatın tutuklama tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile ödenmesi talebine ilişkin söz konusu davada, yerel mahkemece 9.593,29 TL maddi, 10.000,00 TL manevi tazminatın tutuklama tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile davalıdan alınarak davacıya ödenmesine hükmedildiği anlaşılmakla;
Gerekçeli karar başlığında, ''Dava'' yerine ''Suç'', ''Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat'' olan dava türü yerine ''Yakalama veya Tutuklama Sonrası KYO veya Beraat Kararı Verilmesi Halinde Tazminat", ''Dava tarihi'' yerine ''Suç tarihi'' yazılması ile ''Suç yeri: .../Merkez'' ibaresine yer verilmesi, mahallinde düzeltilmesi mümkün yazım yanlışlığı olarak kabul edilmiştir. Nesnel bir ölçüt olmamakla birlikte, davacı lehine hükmedilecek manevi tazminatın davacının sosyal ve ekonomik durumu, üzerine atılı suçun niteliği, tutuklanmasına neden olan olayın cereyan tarzı, tutuklu kaldığı süre ve benzeri hususlar ile tazminat davasının kesinleşeceği tarihe kadar faizi ile birlikte elde edeceği parasal değer dikkate alınıp, hak ve nesafet ilkelerine uygun, makul bir miktar olarak tayin ve tespiti gerekirken, belirlenen ölçütlere uymayacak miktarda eksik manevi tazminata hükmolunması, temyiz edenin sıfatına göre bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre davalı vekilinin, davanın reddi gerektiğine, hükmedilen tazminat miktarının fahiş olduğuna, reddedilen miktar üzerinden davalı lehine vekalet ücretine hükmedilmesi gerektiğine ilişkin tüm temyiz itirazlarının reddiyle hükmün, isteme uygun olarak ONANMASINA, 28.02.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
