MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
A-Sanık ... ve suça sürüklenen çocuk ..."ın yakınıcı ..."e yönelik hırsızlığa teşebbüs ile sanıklar ... "ın yakıncılar ... ve ..."e yönelik hırsızlık eylerinden kurulan hükümlere yönelik temyiz talaplerinin incelenmesinde;
5237 sayılı TCY’nın 141 ve 142. maddelerinde tanımlanan hırsızlık suçu ile, 765 sayılı TCY’nın 493/1. maddesinde yer alan suçun öğelerinin farklı olduğu, sanık ... ve suça sürüklenen çocuk ..."ın gece yakınan ..."e ait marketin muhkem kilitli kapısının levye ile zorlayarak açmaya çalıştıkları ve zarar verdikleri eylemlerinin, 5237 sayılı Yasanın 142/1-b maddesinde belirtilen hırsızlık suçunun yanı sıra anılan yasanın 151/1. ve 116/2-4, 119/1-c maddelerinde düzenlenen mala zarar verme ve birden fazla kişi ile geceleyin işyeri dokunulmazlığına teşebbüs suçunu oluşturduğu gözetilmeden, yeni Yasada 142/2-d maddesine uyduğu belirtilerek karşılaştırma yapılmış ise de , yine sanıklar ... "ın yakınanlar ... ile ..."in işyerlerine gece vakti muhkem kilitli kapılarını levye ile zorlayarak zarar vermek suretiyle açarak , hırsızlık suçlarını işlediklerinin anlaşılması karşısında: eylemlerinin 5237 sayılı TCK"nın 142/1- b maddesinde belirtilen hırsızlık suçunun yanı sıra anılan Yasanın 151/1 ve 116/2-4, 119/1-c maddelerinde düzenlenen mala zarar verme ve birden fazla kişi ile birlikte geceleyin işyeri dokunulmazlığını ihlal suçlarını oluşturduğu gözetilmeden, aynı Yasanın 142/2-d maddesine uyduğu belirtilerek karşılaştırma yapılmış ise de, bu durum sonuca etkili olmadığından ve karşı temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hâkimin kanaat ve takdirine göre sanıklar ..., ve suça sürüklenen çocuk ... müdafiilerinin temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin isteme aykırı olarak ONANMASINA,
B-Sanıklar ... "ın yakınıcı ..."a yönelik hırsızlık eylemlerinden kurulan hükümlere yönelik temyiz taleplerinin incelenmesinde;
Dosya kapsamı itibariyle diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
1-Sanıklar ..."nın gece 03:00 sıralarında yakınıcı ..."un işyerine, muhkem nitelikte olan giriş kapısını levye ile zorlayarak zarar vermek suretiyle açtıklarının anlaşılması karşısında; eylemlerinin 5237 sayılı TCK"nın 142/1-b maddesine uyduğu gözetilmeden, aynı Yasanın 142/2-d maddesinden yazılı şekilde hüküm kurulması,
2-Sanıkların eylemlerine uyan 765 sayılı TCK"nın 493/1, 522 (pek fahiş) maddeleriyle, 01.06.2005 tarihinde yürürlüğe giren 5237 sayılı TCK"nın aynı suça uyan 142/1-b, 143, 116/2-4, 1191-c, 151/1 (inceleme tarihine kadar zamanaşına uğradığı gözetilerek), 53. maddelerinin ayrı ayrı ve bir bütün olarak uygulanmak suretiyle ve 5237 Yasanın 7/2, 5252 sayılı Yasanın 9/3. maddeleri ışığında, lehe yasanın uygulama sırasında belirlenmesinde zorunluluk bulunması,
3-Sanıkların, TCK’nın 53. maddesinin 2. fıkrası uyarınca hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar aynı maddenin 1. fıkrasında öngörülen hakları kullanmaktan yoksun kılınmalarına, aynı maddenin 3. fıkrası uyarınca da kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından, söz konusu yasaklamanın koşullu salıverilen sanıklar hakkında uygulanmamasına karar verilmesi gerekirken, yazılı biçimde uygulama yapılması,
4- Sanıkların tutuklu kaldıkları sürenin 765 sayılı TCK"nın 40. maddesi uyarınca mahsubuna yerine, sehven 63. madde uyarınca mahsubuna yazılması,
Kabul ve uygulamaya göre de ;
5-Sanıkların yakınıcının işyerine iki kişi girdikleri kabul edildikleri halde, 3 kişi ile birlikte girdiği kabul edilerek, karşılaştırma yapılırken 765 sayılı TCK"nın 493/1. maddesi yerine 493/1- son maddesine göre karşılaştırma yapılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ... ve ... müdafiilerinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebeplerden dolayı istem gibi BOZULMASINA, 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi gereğince yürürlükte olan 1412 sayılı CMUK"nın 326/son maddesi uyarınca kazanılmış hakkın saklı tutulmasına 08.06.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.