Yargıtay 3. Hukuk Dairesi 2022/1889 Esas 2022/2687 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :SULH HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasındaki alacak davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda; davanın kabulüne dair verilen hükmün, süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı; davalı ile aralarında 17/06/2014 başlangıç tarihli ve üç yıl süreli kira sözleşmesi bulunduğunu, davalının kiralananı 19/12/2014 tarihinde tahliye etmesi nedeniyle sözleşmenin feshedildiğini ileri sürerek; gecikme bedeli dahil ödenmeyen kira borcu 19.955,40TL ile cari yıl kira bedeli 6.375TL toplamı şimdilik 26.330,40TL'nin 19/12/2014 tarihinden itibaren işleyecek ticari temerrüt faizi ile birlikte davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı, davaya cevap vermemiştir.
Davanın açıldığı Söke 2. Asliye Hukuk Mahkemesince; davaya bakma görevinin sulh hukuk mahkemesine ait olduğu gerekçesiyle, davanın usulden reddine dair verilen karar, davacı tarafın temyizi üzerine, Yargıtay (Kapatılan) 6. Hukuk Dairesinin 03/03/2016 tarihli ve 2016/680 Esas 2016/1595 Karar sayılı kararıyla, onanmıştır.
Görevli mahkemece yapılan yargılama sırasında, davacı dava değerini 16/05/2018 tarihli ıslah dilekçesi ile 27.566,96TL' ye artırmıştır.
Mahkemece, davacının davasının kabulü ile 19.125TL kira bedeli, 536,96TL yasal faiz, 1.530TL kesin teminat tutarı, 6.375TL tazminat olmak üzere toplam 27.566,96TL alacağın davalıdan tahsiline karar verilmiş; karar, davacı tarafından faiz talebine hasren temyiz edilmiştir.
6098 sayılı Türk borçlar Kanunu'nun 117. maddesi uyarınca, muaccel bir borcun borçlusu ancak alacaklının ihtarı ile mütemerrit olur. Muaccel hale gelmiş bir borçtan dolayı alacaklının herhangi bir ihtarı yok ise anılan yasa maddesi uyarınca faize ancak dava veya takip tarihinden itibaren hükmedilmesi gerekir.
Bu itibarla mahkemece; alacağın 19/12/2014 tarihinden itibaren işleyecek ticari temerrüt faizi ile birlikte tahsili talep edildiğinden, davacı tarafından davalının tacir olduğuna dair dosyaya belge sunulmadığı ve davalının dava tarihinden önce temerrüde düşürüldüğü ispat edilemediği gözetilerek, hüküm altına alınan alacak kalemlerinin dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile tahsiline karar verilmesi gerekirken, faiz talebi hakkında olumlu veya olumsuz bir karar verilmemiş olması, usul ve kanuna aykırı olup bozmayı gerektirir.
Ne var ki, bu yanlışlığın düzeltilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, HUMK'nın 438/7.maddesi hükmü gereğidir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenle hüküm fıkrasının (1) numaralı bendi çıkartılarak yerine "Davanın kabulü ile 19.125TL kira bedeli anapara, 1.530TL kesin teminat tutarı, 6.375TL tazminat olmak üzere 27.030TL asıl alacak ve 536,96TL kira bedeli anapara faizinden ibaret alacağın, asıl alacağa dava tarihinden işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsiline, " bendinin yazılmasını, hükmün düzeltilmiş bu şekliyle ONANMASINA, 6100 sayılı HMK'nın geçici madde 3 atfıyla 1086 sayılı HUMK.nın 440. maddesi gereğince karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere 23/03/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.