MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı vekili tarafından, davalılar aleyhine 25.05.2010 gününde verilen dilekçe ile geçit hakkı tesisi istenmesi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın kabulüne dair verilen 19.12.2012 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi davalı Hazine vekili tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:
K A R A R
Dava Türk Medeni Kanununun 747. maddesi gereğince geçit hakkı tesisi isteğine ilişkindir.
Davalı Hazine vekili 20, 21 ve 30 parsel sayılı taşınmazların tapu kayıtlarında "6831 sayılı Kanunun 2/B maddesi uyarınca Hazine adına orman sınırları dışına çıkartılmıştır" şerhi bulunduğunu beyanla davanın reddini savunmuştur.
Bir kısım davalılar davanın reddini savunmuş, diğerleri davaya cevap vermemiştir.
Mahkemece davanın kabulüne 50 ve 95 parsel sayılı davacı parselleri lehine 07.02.2012 tarihli ek raporda 4. Seçenek olarak gösterilen 20, 21, 30, 35, 46, 48 ve 49 parsel sayılı taşınmazların krokide (A) harfi ile işaretli müşterek sınırlarından 3 metre genişliğinde geçit hakkı tesisine, depo edilen 37.066,00 TL"nin davalı parsel maliklerine 30.10.2012 tarihli bilirkişi raporuna göre ödenmesine, yargılama giderlerinin davacı üzerinde bırakılmasına karar verilmiştir.
Hükmü, davalı Hazine vekili temyiz etmiştir.
Davalı Hazine adına kayıtlı 20, 21 ve 30 parsel sayılı taşınmazların tapu kayıtlarında 6831 sayılı Orman Kanununun 2/B maddesi uyarınca Hazine adına orman sınırları dışına çıkartılan yerlerden olduğu görülmektedir.
2924 sayılı Orman Köylülerinin Kalkınmalarının Desteklenmesi hakkındaki kanunun “amaç” başlıklı 1.maddesinde kanunun amacı, nakline karar verilen orman içi köy halkının yerleştirilmesi ve orman sınırları dışına çıkartılmış ve çıkartılacak yerlerin değerlendirilmesi suretiyle orman köylülerinin kalkınmalarının desteklenmesidir. Yasanın 11.maddesine göre de; tarla, bağ, bahçe, meyvelik, zeytinlik, fındıklık, fıstıklık gibi tarım alanları ve buralardaki yapı ve tesislerin orman sınırları dışına çıkarıldıkları tarihteki fiili durumuna göre ifraz edilerek bu yerleri kullanan kişilere rayiç bedelleri peşin veya 10 yıllık süre içinde ve eşit taksitle alınmak üzere Tarım ve Orman Bakanlığınca satılır.
6831 sayılı Orman Kanununun 2/B maddesi uygulaması ile orman dışına çıkarılan yerler 2924 sayılı Yasanın öngördüğü amaç dışında kullanılamayacağından bu kamu malı niteliğindeki 20, 21 ve 30 sayılı parsellerden geçit tesisi mümkün değildir. Mahkemece başkaca alternatifler araştırılarak bir karar verilmesi gerekir.
Mahkemece yukarıda açıklanan hususlar gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması doğru görülmemiş, kararın açıklanan nedenlerle bozulması gerekmiştir.
Kabule göre de kesintisizlik ilkesi gereğince davacıya ait 50 ve 95 parsel sayılı taşınmazlar arasında da geçit kurulmaması ayrıca taşınmazların leh ve aleyhlerinde tesis edilen geçit hakkının Türk Medeni Kanununun 748. maddesi hükmü gereğince tapu kaydının beyanlar sütununda gösterilmemesi de yerinde değildir.
SONUÇ; Temyiz olunan kararın yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 27.05.2013 tarihinde oybirliği ile karar verildi.