Yargıtay 3. Hukuk Dairesi 2021/3732 Esas 2022/2559 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : GAZİANTEP BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 4. HUKUK DAİRESİ
İLK DERECE
MAHKEMESİ : ADIYAMAN SULH HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında ilk derece mahkemesinde görülen alacak davasının kısmen kabulüne dair verilen karar hakkında bölge adliye mahkemesi tarafından yapılan istinaf incelemesi sonucunda; davalı tarafın istinaf başvurusunun kabulü ile ilk derece mahkemesi kararı kaldırılarak yeniden davanın kısmen kabulüne dair verdiği karar, davalı vekili tarafından duruşmalı olarak temyiz edilmekle; duruşma günü olarak belirlenen 22/03/2022 tarihinde davalı vekili Av. ... ...geldi. Başka gelen olmadı. Açık duruşmaya başlandı ve hazır bulunan vekilin sözlü açıklamaları dinlenildikten sonra işin incelenerek karara bağlanması için saat 14.00'e bırakılması uygun görüldüğünden, belli saatte dosyadaki bütün kağıtlar okunarak, Tetkik Hakiminin açıklamaları dinlenip, gereği düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacılar; davacı ... ile davalı arasında düzenlenen 06/11/2013 başlangıç tarihli kira sözleşmesinde aylık kira bedelinin 6.665 TL olarak belirlendiğini, kira bedelinin hakkaniyete uymadığını, muzayaka halinde olmalarından faydalanılarak kira bedelinin fahiş olarak tespit edildiği, aşırı yararlanmanın söz konusu olduğu iddiasıyla Adıyaman Sulh Hukuk Mahkemesinin 2013/879 esas sayılı dosyası ile kira bedelinin tespiti davası açtıklarını, yapılan yargılama sonunda 06/11/2013 tarihinden itibaren geçerli olmak üzere aylık kira bedelinin 2.733,75 TL olarak tespitine karar verildiğini, kira bedelinin tespitine ilişkin karar kesinleşinceye kadar kira sözleşmesinde belirtilen her yıl artan oranlarda belirlenen kira bedellerinin davalı kurum hesabına yatırıldığını ileri sürerek; fazlaya dair hakları saklı kalmak kaydı ile 400.000 TL'nin tahsilini, talep etmişlerdir.
Davalı; 06/11/2013 tarihli kira sözleşmesini davacının rızasıyla imzalandığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
İlk derece mahkemesince; 06/11/2013 kira başlangıç tarihli kira sözleşmesi ile her ay 6.665 TL kira ödendiği, davacı tarafından açılan kira bedelinin tespiti davasında aylık kira bedelinin 2.733,75TL olarak tespitine karar verildiği, kararın kesinleştiği, davacıların 06/11/2013 kira sözleşme tarihinden 25/10/2018 tarihine kadar tespit edilen kira tutarına yıllık %10 kira artış oranı ile 293.526,05 TL fazla ödeme yaptığı gerekçesiyle, davanın kısmen kabulü ile 03/10/2019 tarihli bilirkişi raporunda 293.526,05 TL ana para ve 81.000,064 TL işlemiş faiz olmak üzere, davacı tarafça fazla yatırıldığı tespit edilen toplam 374.526,069 TL kira bedelinin dava tarihinden itibaren işleyecek olan yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmiştir.
İlk derece mahkemesinin kararına karşı, davalı tarafından istinaf yoluna başvurulmuştur.
Bölge adliye mahkemesince; kesinleşen mahkeme kararı ile 06/11/2013 tarihinden geçerli olmak üzere aylık kira bedelinin 2.733,25 TL olarak belirlendiği, davacının ilgili dönemlerde belirlenen bu kira bedelinden daha yüksek olacak şekilde sözleşmede belirlenen bedel üzerinden kira bedeli yatırmaya devam ettiği, bu durumda kesinleşmiş mahkeme kararına göre fazladan ödediği kira bedeli yönünden sebepsiz zenginleşmeye dayalı olarak davalıdan fazla ödediği bedelin iadesini talep etme hakkının olduğu, davacılar arasında yapılan bila tarihli temlikname başlıklı belgede açıkça dava konusu olan ve talep edilen alacağın yarısı olan 200.000 TL'nin ...'e temlik edildiği, bu temlik işlemi yönünden borçlunun rızası gerekmediğinden davalı tarafın davacı ... yönünden yaptığı husumet itirazının yerinde olmadığı ancak davacılar arasındaki temliknamede davada talep edilen alacağın yarısının temlik edildiğinin açıkça kararlaştırıldığı, davacıların alacak yönünden 1/2'şer oranında talep haklarının mevcut olduğu, bu hususun re'sen gözetilmesi gerektiği gerekçesiyle; davalı vekilinin istinaf başvurusunun kabulüne, ilk derece mahkemesi kararının kaldırılmasına, davanın kısmen kabulü ile 374.526,069 TL'nin, dava tarihi olan 25/07/2019 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak 187.263,035 TL'sinin davacı ...'e, 187.263,035 TL'sinin davacı ...'a verilmesine, fazlaya ilişkin alacak talebinin reddine karar verilmiş; karar, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1) Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı bilgi ve belgelere, özellikle temyiz olunan bölge adliye mahkemesi kararında yazılı gerekçelere göre, davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2) 6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu'nun 121/3. maddesinde temerrüt faizine ayrıca temerrüt faizi yürütülemeyeceği açıkça düzenlenmiş olup ilgili hüküm emredici niteliktedir.
Mahkemece, yalnızca asıl alacağa dava tarihinden itibaren faiz işletilmesi gerekirken 6098 sayılı Türk Borçlar Kanununun 121/son maddesi hükmüne aykırı olarak faize faiz yürütülmesi sonucunu doğuracak şekilde ana para ve faiz toplamına faiz yürütülmesi usul ve kanuna aykırıdır.
3-) Mahkemece davalı harçtan muaf olduğundan karar ve ilam harcı alınmasına yer olmadığına karar verilmiş ise de; davacı tarafından peşin yatırılan harcın davalıdan tahsiline karar verilmiş olması doğru değildir.
Ne var ki, yukarıda ikinci ve üçüncü bentlerde açıklanan bu yanlışlıkların giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, temyiz olunan bölge adliye mahkemesi kararının düzeltilerek onanması, HMK'nın 370 inci maddesinin ikinci fıkrası hükmü gereğidir.
SONUÇ: Yukarıda birinci bentte belirtilen nedenle davalının sair temyiz itirazlarının reddine, ikinci bentte açıklanan nedenle temyiz olunan bölge adliye mahkemesi kararının hüküm fıkrasının (4/a) bendinde yer alan "a) 374.526,069 TL'nin, dava tarihi olan 25/07/2019 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak 187.263,035 TL'sinin davacı ...'e, 187.263,035 TL'sinin davacı ...'a verilmesine," ifadesinin çıkartılarak yerine " a) 293.526,05 TL ana para ve 81.000,64 TL işlemiş faizin, asıl alacağa dava tarihi olan 25/07/2019 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak yarı yarıya davacılara verilmesine" ifadesinin yazılmasına, yine hüküm fıkrasının (4/d) bendinde yer alan '' d-) Davacılar tarafından peşin yatırılan 6.831,00 TL harcın davalıdan alınarak davacılara verilmesine," ifadesinin çıkartılarak yerine " d) Davacılar tarafından peşin yatırılan 6.831,00 TL harcın karar kesinleştiğinde ve talep halinde iadesine," yazılmasına hükmün düzeltilmiş bu şekli ile ONANMASINA, 3.815 TL Yargıtay duruşması vekalet ücretinin davacılardan alınıp davalıya verilmesine, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin de bölge adliye mahkemesine gönderilmesine, 22/03/2022 tarihinde oy birliği ile karar verildi.