Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2021/5182 Esas 2022/1359 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Adil yargılamayı etkilemeye teşebbüs
Hüküm : CMK’nın 223/2-a maddesi gereğince beraat

Adil yargılamayı etkilemeye teşebbüs suçundan sanığın beraatine ilişkin hüküm, mahalli Cumhuriyet savcısı tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
İncelenen dosyada; Kadıköy Cumhuriyet Başsavcılığının 11.05.2009 tarihli ve 2009/3978 sayılı iddianamesi ile Taraf gazetesinde köşe yazarı olan sanık ...’nın, gazetenin 25.03.2009 tarihli nüshasının 13. sayfasında yer alan “Özgürlüğün Çarpıntısı” isimli köşesindeki “Soner Çağaptay muamması” başlıklı yazısında, Ergenekon soruşturmasıyla ilgili yargılananları ETÖ üyesi olarak nitelendirmesinden dolayı TCK’nın 288/1. maddesindeki adil yargılamayı etkilemeye teşebbüs suçunu işlediği iddiasıyla kamu davası açıldığı,
Kadıköy 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 2009/782 esasına kaydedilen davanın yapılan yargılaması sonunda verilen 21.01.2011 tarihli, 2009/782-2011/16 sayılı beraat kararının mahalli Cumhuriyet savcısınca temyiz edilmesinin ve Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 07.09.2012 tarihli, 4-2011/282308 sayılı yazısı ile “...Hükümden sonra yürürlüğe giren 02.07.2012 tarih ve 6352 sayılı Yasanın 77 ila 94 maddelerinde değişiklik yapan hükümlerin uygulanıp uygulanmayacağının değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması...” nedenine dayalı olarak dosyanın mahkemesine iade edilmesinin ardından, Kadıköy 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 27.11.2012 tarihli, 2012/1363-2012/1392 sayılı kararı ile 05.07.2012 tarihli Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 6352 sayılı Yargı Hizmetlerinin Etkinleştirilmesi Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılması ve Basın Yayın Yoluyla İşlenen Suçlara İlişkin Dava ve Cezaların Ertelenmesi Hakkında Kanunun geçici 1/1-b maddesi gereğince kovuşturmanın ertelenmesine dair karar verildiği,
Sanık hakkında 6352 sayılı Kanunun geçici 1/1-b maddesi gereğince verilen 27.11.2012 tarihli kovuşturmanın ertelenmesine dair kararın 05.02.2013 tarihinde kesinleşmesini müteakip, sanığın, denetim süresi içinde 06.03.2015 tarihinde TCK’nın 125/1-2-4. maddesindeki hakaret suçunu işlediği ve İstanbul 37. Asliye Ceza Mahkemesinin 19.02.2018 tarihli, 2017/462-2018/78 sayılı kararı ile bu suçtan sanığın mahkumiyetine karar verdiği, hükmün 19.02.2018 tarihinde kesinleştiği ve anılan mahkemece İstanbul Anadolu 10. Asliye Ceza Mahkemesine ihbarda bulunulduğu,
İstanbul 37. Asliye Ceza Mahkemesinin 21.02.2018 tarihli ihbarı üzerine, İstanbul Anadolu 10. Asliye Ceza Mahkemesinin 26.02.2018 tarihli, 2018/129-2018/100 sayılı kararı ile dosyanın Hakimler ve Savcılar Yüksek Kurulu 1. Dairesinin 19.11.2013 tarihli kararı gereğince İstanbul Anadolu 2. Asliye Ceza Mahkemesine devrine karar verilmesinin ardından, İstanbul Anadolu 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 10.04.2018 tarihli, 2018/36-2018/189 sayılı görevsizlik kararı ile dosyanın İstanbul Anadolu 10. Asliye Ceza Mahkemesine gönderilmesi kararı verildiği, ortaya çıkan olumsuz görev uyuşmazlığının giderilmesi amacıyla dosyanın gönderildiği İstanbul Anadolu 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 18.04.2018 tarihli, 2018/1179 değişik iş sayılı kararı ile dosyanın İstanbul Anadolu 10. Asliye Ceza Mahkemesine gönderilmesine karar verildiği, İstanbul Anadolu 10. Asliye Ceza Mahkemesinin 07.05.2018 tarihli, 2018/296-2018/264 sayılı kararıyla da Kadıköy 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 27.11.2012 tarihli, 2012/1363-2012/1392 sayılı kovuşturmanın ertelenmesine dair kararının kaldırılmasına ve Kadıköy 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 21.01.2011 tarihli, 2009/782-2011/16 sayılı beraat kararına yönelik mahalli Cumhuriyet savcısının temyiz istemine dayalı olarak temyiz incelemesi yapılabilmesi için dosyanın Yargıtay’a gönderilmesine karar verildiği anlaşılmaktadır.
Özetlenen dosya kapsamına göre, her ne kadar tebliğnamede İstanbul Anadolu 10. Asliye Ceza Mahkemesinin 21.01.2011 tarihli, 2009/782-2011/16 sayılı beraat kararı yerine aynı mahkemenin 07.05.2018 tarihli, 2018/296-2018/264 sayılı kararı temyiz edilen karar olarak yazılmış ise de, dosyada sadece 21.01.2011 tarihli, 2009/782-2011/16 sayılı beraat kararına yönelik mahalli Cumhuriyet savcısının temyiz dilekçesi olup, önceki temyize atfen dosyanın Yargıtaya gönderilmiş olması karşısında, tebliğnamede yazılı temyize konu karar tarihi ve numarası, düzeltilmesi olanaklı maddi hata olarak değerlendirilmiştir.
İstanbul Anadolu 10. Asliye Ceza Mahkemesinin 07.05.2018 tarihli, 2018/296-2018/264 sayılı kararında sözü edilen İstanbul Anadolu 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 18.04.2018 tarihli, 2018/1179 değişik iş sayılı kararının kesin nitelikte olduğu ve temyize tabi bulunmaması nedeniyle ancak kanun yararına bozma talebine konu olabileceği değerlendirilerek yapılan incelemede:
6352 sayılı Kanunun yürürlüğe girmesinden önce hükme bağlanmış, temyiz talebi bulunan ancak henüz Yargıtay ilgili dairesine ulaşmamış ve Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca mahalline iade edilen dosyaların akıbeti ile ilgili olarak açık bir hüküm öngörülmemiştir. Sanık hakkında açılan kamu davasında kovuşturmanın ertelenmesine karar verilmesi, kanun gereği durma mahiyetinde hüküm ve sonuçlar doğuran, sanığın 6352 sayılı Kanun'da belirtilen süre içinde yeni bir suç işlemesi halinde kovuşturmaya ve usul işlemlerine kaldığı yerden devam edilmesini ve yeni bir hüküm kurulmasını gerektiren bir usul işlemidir.
Mahkemece, 6352 sayılı Kanunun geçici 1. maddesinin 2. fıkrasındaki, “… Bu süre zarfında birinci fıkra kapsamına giren yeni bir suç işlenmesi hâlinde, bu suçtan dolayı kesinleşmiş hükümle cezaya mahkûm olunduğu takdirde, ertelenen soruşturma veya kovuşturmaya devam olunur.” hükmü uyarınca, duruşma günü belirlenip, hazır bulunması gereken kişiler de çağrılmak suretiyle kovuşturmaya devam edilmesi, mevzuat değişikliklerinin ve lehe kanun uygulamasının olup olmadığının araştırılması ve sanık hakkında yeni bir hüküm kurulması gerekirken, 21.01.2011 tarihli beraat kararına karşı sunulan temyiz talebinin incelenmesi için dosyanın Yargıtay'a gönderilmesi Kanuna aykırıdır.
Açıklanan nedenlerle; ortada temyizi kabil bir hüküm bulunmadığı, mahkemece yukarıda belirtilen ilkeler doğrultusunda kovuşturmaya devamla yeni bir hüküm kurulması gerektiği anlaşıldığından, esası incelenmeyen dosyanın mahalline gönderilmesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 23.02.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.