Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2021/3875 Esas 2022/1342 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK’nın 89/4, 62/1, 50/3, 50/1-a, 52/2-4. maddeleri gereğincemahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Dosya içeriğine göre, sanığın sevk ve idaresindeki otomobil ile gündüz vakti, meskun mahal dışında, korkuluksuz sert virajlı, çift yönlü köy yolunda seyir halindeyken, olay mahalli sağa dönüşlü viraja giriş yaptığı sırada şerit ihlali yaparak karşı yönden kendi şeridini takiben gelmekte olan katılan ...’in sevk ve idaresindeki motosiklete aracın sol ön kısımları ile çarpması sonucu, sanığın asli kusurlu olarak katılan ...’in hayat fonksiyonlarını ağır (6) derecede etkileyecek nitelikte kemik kırığı ve duyularından veya organlarından birinin işlevinin sürekli zayıflamasına ve katılan ...’in basit tıbbi müdahale ile giderilebilecek şekilde yaralanmalarına neden olduğu olayda,
Taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde; TCK'nın 61/1. ve 22/4. madde ve fıkralarında yer alan ölçütlerden olan failin kusuru, meydana gelen zararın ağırlığı, suçun işleniş biçimi ile suçun işlendiği yer ve zaman nazara alınmak suretiyle, aynı Kanunun 3/1. maddesi uyarınca işlenen fiilin ağırlığıyla orantılı olacak şekilde maddede öngörülen alt ve üst sınırlar arasında hakkaniyete uygun bir cezaya hükmolunması gerekirken, asli kusurlu olarak meydana getirdiği kaza sonucu iki kişinin yaralanmasına neden olan sanık hakkında, adalet ve hakkaniyet kuralları uyarınca cezada orantılılık ilkesi gözetilerek alt sınırdan daha fazla uzaklaşmak suretiyle ceza tayini yerine, yazılı şekilde hüküm kurularak sanık hakkında eksik cezaya hükmolunması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine incelenen dosya kapsamına göre sanık müdafinin, kusur durumuna, eksik incelemeye, ceza miktarına, hükmün açıklanmasının geri bırakılması hükümlerinin uygulanmamasına ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanık hakkında hükmolunan 10 ay hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi sırasında uygulama yeri bulunmayan TCK'nın 50/3. maddesine yer verilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konularda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hükmün beşinci paragrafında yer alan “TCK 50/3 maddesi yollamasıyla” ibaresinin çıkarılması, suretiyle sair yönleri usul ve Yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 23.02.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.