4817 sayılı Yabancıların Çalışma İzinleri Hakkında Kanun"a aykırılıktan İbrahim Yalçın hakkında, aynı Kanun"un 21/3. maddesi uyarınca 40,770,00 Türk lirası idarî para cezası uygulanmasına dair İstanbul Çalışma ve İş Kurumu İl Müdürlüğünün 25/11/2013 tarihli ve 43422173-309.3-160352 sayılı kararına yönelik başvurunun reddine ilişkin İstanbul 5. Sulh Ceza Hakimliğinin 04/01/2018 tarihli ve 2017/4580 değişik iş sayılı kararına karşı kabahatli vekili tarafından yapılan itirazın reddine dair İstanbul 6. Sulh Ceza Hakimliğinin 06/02/2018 tarihli ve 2018/1139 değişik iş sayılı kararı aleyhine Adalet Bakanlığının 19/10/2018 gün ve 8203 sayılı kanun yararına bozma istemini içeren yazısı ekinde bulunan dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 02/11/2018 gün ve KYB-2018-87633 sayılı ihbarnamesi ile Dairemize gönderilmekle okundu.
Anılan ihbarnamede;
Dosya kapsamına göre;
1-Kolluk kuvvetlerince gelen ihbar üzerine 01/09/2012 tarihinde saat 22.30 sıralarında muteriz ..."ın Sena Halı Yıkama ünvanlı işyerinde yapılan tespitte yabancı uyruklu oldukları anlaşılan ... isimli şahısların bulunduğu ve aynı gün 23.50 sıralarında kollukça tutanak tanzim edilerek muteriz hakkında 6 yabancı uyruklu şahıs çalıştırdığından bahisle 4817 sayılı Kanun"un 21/3. maddesi uyarınca çalıştırılan her yabancı uyruklu şahıs başına 6.795,00 Türk lirası olmak üzere 40.770,00 Türk lirası idari para cezası uygulandığı görülmüş ise de; muterizin 02/09/2012 tarihli ifadesinde yakalanan 6 şahsın tamamının işyerinde çalışmadığını beyan etmesi, ifadelerine başvurulan yabancı uyruklu şahıslardan Beshim, Murat ve Rustam"in alınan ifadelerinde söz konusu işyerinde yalnızca kendilerinin çalıştıklarını diğer şahısların kendilerini görmeye geldiklerini beyan etmeleri; Zumret, Dünyagözel ve Kelje"nin alınan beyanlarında da aynı şekilde olay günü anılan işyerine arkadaşlarını görmeye gittiklerini ifade etmeleri karşısında, kabahatlinin işyerinde 3 yabancı uyruklu şahsın çalıştığının anlaşılmasına karşın, 6 kişi üzerinden yaptırım uygulanarak fazla idari para cezası tayinininde;
2-Kabule göre de, 13/08/2016 tarihli Resmi Gazete’de yayınlanarak yürürlüğe giren 6735 sayılı Uluslararası İş Gücü Kanunu ile 4817 sayılı Kanun’un mülga edildiği, idari yaptırıma konu izinsiz yabancı işçi çalıştırma eyleminin bu kanun ile de yasaklandığı ve ihlali halinde mezkur Kanun’un 23/b-3. maddesi uyarınca yabancı çalıştıran işverene veya işveren vekiline her bir yabancı için 6.000,00 Türk lirası tutarında idari para cezası verileceğinin düzenlendiği, dosya kapsamına göre muterizin çalışma izni bulunmadan yabancı uyruklu 3 şahsı çalıştırmak sureti ile anılan maddeyi ihlal ettiği, 5326 sayılı Kabahatler Kanunu’nun 5. maddesindeki “26.9.2004 tarihli ve 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun zaman bakımından uygulamaya ilişkin hükümleri kabahatlar bakımından da uygulanır. Ancak, kabahatlar karşılığında öngörülen idari yaptırımlara ilişkin kararların yerine getirilmesi bakımından derhal uygulama kuralı geçerlidir.” ve 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun zaman bakımından uygulamaya ilişkin 7/2. maddesindeki “Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur.” şeklindeki düzenlemeler karşısında, mahkemece kanun değişikliği nedeni ile idari para cezasına vaki itirazın kısmen kabulü ile 6735 sayılı Kanun’un 23/b-3. maddesi uyarınca idari para cezasının 18.000,00 Türk lirası olarak belirlenmesi gerektiğinin gözetilmemesinde, isabet görülmediği gerekçesiyle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi uyarınca anılan kararın kanun yararına bozulması isteminde bulunulmakla, gereği görüşülüp düşünüldü;
İstanbul Çalışma ve İş Kurumu İl Müdürlüğünün 25/11/2013 tarihli ve 43422173- 309.3-160352 sayılı kararı ile muteriz ... hakkında idari yaptırım uygulanmasına karşın, ihbarnamede idari yaptırım kararının muhatabının İbrahim Yalçın olarak gösterilmesi ve yine başvuru ve itirazın incelendiği Sulh Ceza Hakimliklerinin İstanbul Anadolu Sulh Ceza Hakimlikleri olmasına karşın, ihbarnamede İstanbul Sulh Ceza Hakimlikleri olarak gösterilmesi, idari yaptırım kararı ile Sulh Ceza Hakimliklerinin kararlarına ilişkin diğer hususlar doğru olduğundan maddi hata olarak kabul edilmiştir.
Muterize ait işletmede 01.09.2012 tarihinde yapılan denetimde, çalışma izni bulunmayan 6 yabancı uyruklu kişinin çalıştırıldığından bahisle tutanak tutulduğu ve muteriz hakkında 4817 sayılı Yabancıların Çalışma İzinleri Hakkında Kanun"a aykırılıktan aynı Kanun"un 21/3. maddesi uyarınca İstanbul Çalışma ve İş Kurumu İl Müdürlüğünün 25.11.2013 tarihli ve 43422173-309.3-160352 sayılı kararı ile 40.770,00 Türk lirası idarî para cezası uygulandığı, anılan kararın muterize 20.05.2017 tarihinde tebliğ edildiği, Dairemizin 09.10.2017 tarih, 2016/5873 Esas, 2017/7831 Karar sayılı ilamında da belirtildiği üzere kabahatler bakımından soruşturma zamanaşımı süresinin kabahat tarihinde başlayıp idari para cezasına yönelik başvuru sonuçlanıncaya kadar cereyan edeceğinin kabul edildiği ve 5326 sayılı Kabahatler Kanunu"nun "Soruşturma zamanaşımı" kenar başlıklı 20. maddesinin 1 ve 2. fıkralarında yer alan "(1) Soruşturma zamanaşımının dolması halinde kabahatten dolayı kişi hakkında idari para cezasına karar verilemez. (2) Soruşturma zamanaşımı süresi; a) Yüzbin Türk lirası veya daha fazla idari para cezasını gerektiren kabahatlerde beş, b) Ellibin Türk lirası veya daha fazla idari para cezasını gerektiren kabahatlerde dört, c)Ellibin Türk lirasında az idari para cezasını gerektiren kabahatlerde üç yıldır." şeklindeki düzenleme içerdiği, tüm bu anlatımlar uyarınca, gerek mülga 4817 sayılı Kanunun 21/3. maddesinde düzenlenen hali ile gerekse 6735 sayılı Kanun"un 23/5-b-3 maddesinde düzenlenen hali ile kabahate konu idari para cezasının soruşturma zamanaşımı süresinin idari para cezasının niteliği ve miktarına göre 5326 sayılı Kanun"un 20/2-c maddesi uyarınca üç yıl olduğu, idari yaptırım kararının tebliğ edildiği 20.05.2017 tarihinde dahi idari para cezasının zamanaşımına uğradığının anlaşılması karşısında;
Açıklanan nedenlerle, kanun yararına bozma yoluna gelinip gelinmeyeceğinin takdiri için dosyanın Adalet Bakanlığına sunulmak üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 04/03/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.