Yargıtay 3. Hukuk Dairesi 2022/1537 Esas 2022/2514 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasındaki alacak davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davacı ve adli yardım talepli olarak davalı tarafça temyiz edilmesi üzerine; dosyadaki bilgi ve belgelerden terekenin nakit varlığının bulunmadığı anlaşılmakla, adli yardım talebinin ve temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı idare; Diyarbakır Sosyal Güvenlik İl Müdürlüğü Sağlık Sosyal Güvenlik Merkezi Müdürlüğü tarafından 18/05/2010 tarihli ve 7864829 sayılı yazı doğrultusunda...Ezcanesi sahibi olan davalıya mükerrer olarak 70.454,14 TL ödeme yapıldığının tespit edildiğini, mükerrer ödenen paranın iadesi için davalıdan yazı ile talepte bulunduğunu, ancak paranın ödenmediğini iddia ederek; fazlaya ilişkin haklar saklı kalmak üzere, mükerrer ödenen 32.537,28 TL’nin ödeme tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile tahsilini talep etmiştir.
Davalı, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece; davanın kabulüne dair verilen hüküm, davalı tarafın temyizi üzerine, Dairece verilen 04/12/2014 tarihli ve 2014/4972 E 2014/15863 K sayılı kararla; dava dilekçesi ve duruşma gününün davalıya tebliğini adresin mernis adresi olup olmadığının anlaşılamadığı ve bu nedenle davalının mernis adresine ilişkin resmi kayıtlar getirtilerek sonucuna göre karar verilmesi gerektiğinden bahisle bozulmuştur.
Bozmaya uyan mahkemece; ödeme belgeleri dikkate alındığında davalıya ait eczane kapanmasına rağmen kendisine 08/10/2010 tarihinde SGK tarafından mükerrer olarak ödeme yapıldığı, davalının söz konusu parayı bizzat tahsil ettiği, 16/10/2009 tarihinde davalının verdiği talimatla paranın dava dışı şahsa virman yapıldığı parayı daha sonra başkasına göndermesinin davalıya sorumluluktan kurtarmayacağı gerekçesiyle; davanın kabulüne, 32.537,28 TL’nin dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile davalıdan tahsiline karar verilmiş; hüküm taraflarca temyiz edilmiştir.
1)Dosyadaki yazılara, kararın bozmaya uygun olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalı tarafın temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2)Davacının vekalet ücretine yönelik temyiz itirazının incelenmesinde;
6100 sayılı HMK'nın 326/1 maddesi uyarınca, yargılama giderlerinin ve bu giderlere dahil olan vekalet ücretinin aleyhine hüküm verilen taraftan alınmasına karar verilir.
Buna göre mahkemece; davanın kabulüne karar verilmiş olması nedeniyle davada vekille temsil ettiren davacı yararına karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi doğrultusunda nisbi vekalet ücreti takdir edilmesi gerekirken, bu hususta olumlu veya olumsuz bir karar verilmemiş olması, usul ve kanuna aykırı olup bozmayı gerektirir.
Ne var ki, bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, kararın düzeltilerek onanması HUMK'nın 438/7 maddesi hükmü gereğidir.
SONUÇ: Yukarıda birinci bentte açıklanan nedenlerle davalı tarafın temyiz itirazlarının reddine, ikinci bentte açıklanan nedenle hüküm fıkrasının beşinci bendi çıkartılarak yerine "Davacı tarafından yapılan 70,50 TL yargılama gideri ile karar tarihindeki AAÜT uyarınca 3.879,10 TL vekalet ücretinin davalıdan alınarak davacıya verilmesine” bendinin yazılmasına, hükmün düzeltilmiş bu şekliyle ONANMASINA, 6100 sayılı HMK'nın geçici madde 3 atfıyla 1086 sayılı HUMK'nın 440. maddesi gereğince karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 21/03/2022 tarihinde oy birliği ile karar verildi.