Danıştay 4. Daire 2016/14457 Esas 2021/2182 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2016/14457
Karar No : 2021/2182

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Vergi Dairesi Başkanlığı
(… Vergi Dairesi Müdürlüğü)

VEKİLİ : Av. …

KARŞI TARAF (DAVACI) : ... Telekomünikasyon Dış Ticaret Limited Şirketi

VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN KONUSU : .... Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı şirket tarafından, ihtirazi kayıtla verilen beyanname üzerine tahakkuk ettirilen kurumlar vergisinin, 4.590.793,00 TL'lik reklam giderlerine ilişkin kısmının kaldırılarak yasal faiziyle birlikte iadesi istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Vergi Mahkemesince verilen kararda; dosyaya sunulan sözleşmelerin incelenmesinden, davacı şirketin marka ve logosunun sosyal medyada, web sitelerinde, stadyumlardaki dijital reklam alanlarında, skorboardlarda, kulübelerde, standlarda, gazete ve dergilerde yer verilmesi ve görünürlüğü sağlanarak ürünün satışının teşviki, etkinlik alanlarında firma logosunun kullanılması ve stant alanının tahsisi koşullarıyla anılan firmalara sözleşmelerde belirtilen ödemelerin yapılacağının akdedildiği, sözleşme kapsamında yer alan hak ve yükümlülüklerin değerlendirilmesi neticesinde davacı şirkete ait marka ve logonun tanıtımı karşılığında adı geçen firmalara bu kapsamda yapılmış ödemelerin ticari kazancın idamesi amacıyla yapılmış reklam gideri niteliğinde olduğu, bu durumda, davacı şirket adına ihtirazi kayıtla beyan edilerek tahakkuk eden kurumlar vergisinin 4.590.793,00 TL'lik reklam giderlerine ilişkin kısmında hukuka uygunluk bulunmadığı, ödenen söz konusu tutarın davanın açıldığı tarihten itibaren yasal faiziyle birlikte davacıya iadesi gerektiği sonucuna varılmıştır. Belirtilen gerekçelerle davanın kabulüne karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Taraflar arasında imzalanan sözleşmelerin 3289 sayılı Kanun kapsamında sponsorluk amacıyla düzenlendiği, dolayısıyla yapılan ödemelerin reklam harcaması değil sponsorluk harcaması olduğu ve bu harcamaların da kurumlar vergisi beyannamesinde ayrıca gösterilmesi gerektiği, davacı şirket tarafından yapılan giderlerin indirim olarak kabul edilebilmesi için ticari kazancın elde edilmesi ve idame ettirilmesi için yapılmış olması gerektiği, yapılan giderlerin ticari kazancın elde edilmesiyle doğrudan ilgisinin bulunmadığı, davalı idare tarafından yapılan işlemlerin usul ve yasaya uygun olduğu, kararın bozulması gerektiği ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Temyiz isteminin reddi gerektiği savunulmuştur.

TETKİK HÂKİMİ : …

DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile kararın onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dördüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

İNCELEME VE GEREKÇE :
5520 sayılı Kurumlar Vergisi Kanunu'nun "Diğer İndirimler" başlıklı 10. maddesinin 1/b bendinde, "(1) Kurumlar vergisi matrahının tespitinde; kurumlar vergisi beyannamesi üzerinde ayrıca gösterilmek şartıyla, kurum kazancından sırasıyla aşağıdaki indirimler yapılır: ...b) 21/5/1986 tarihli ve 3289 sayılı Gençlik ve Spor Genel Müdürlüğünün Teşkilat ve Görevleri Hakkında Kanun ile 17/6/1992 tarihli ve 3813 sayılı Türkiye Futbol Federasyonu Kuruluş ve Görevleri Hakkında Kanun kapsamında yapılan sponsorluk harcamalarının sözü edilen kanunlar uyarınca tespit edilen amatör spor dalları için tamamı, profesyonel spor dalları için %50'si" hükmüne yer verilmiş, 1 seri no.lu Kurumlar Vergisi Genel Tebliği'nde ise: "Sponsor olan kurumun adının anılması koşuluyla, resmi spor organizasyonları için yapılan saha, salon veya tesis kira bedelleri, sporcuların iaşe, seyahat ve ikamet giderleri, spor malzemesi bedeli, Gençlik ve Spor Genel Müdürlüğünün uygun göreceği spor tesisleri için yapılan ayni ve nakdi harcamalar, sporcuların transfer edilmesini sağlayacak bonservis bedelleri, spor müsabakaları sonucuna göre sporculara veya spor adamlarına prim mahiyetinde ayni ve nakdi ödemeler gibi harcamaların sponsorluk harcaması olarak değerlendirileceği, spor sahalarına, sporcuların veya diğer ilgililerin spor giysilerinin ya da spor araç ve gereçlerinin üzerine yazılı veya elektronik sinyaller yardımıyla sanal olarak kurumun tanıtımının yapılmasını sağlayacak amblem, marka, isim ve benzeri işaretler konulması gibi doğrudan ticari fayda sağlayan ve kurumun tanıtımını amaçlayan harcamaların ise reklam harcaması olarak değerlendirileceği belirtilmiştir.
Dosyanın incelenmesinden; telekomünikasyon faaliyeti ile iştigal eden davacı şirketin, anılan faaliyeti kapsamında ... Sportif Sınai ve Ticaret Yatırımlar Anonim Şirketi, ... İletişim Teknoloji Tic. A.Ş, ... Turizm ve Tanıtım Tic. Ltd. Şti. ve Yıldız Teknoloji Geliştirme Bölgesi Teknopark Anonim Şirketi ile yapılan sözleşmeler uyarınca 4.590.793-TL'lik harcamalarda bulunulduğu, anılan giderlerin reklam gideri olarak değerlendirilmesi gerektiğinden bahisle 30/04/2015 tarihinde ihtirazi kayıtla verilen kurumlar vergisi beyannamesi üzerine adına tahakkuk ettirilen kurumlar vergisinin, 4.590.793-TL'lik reklam giderlerine ilişkin kısmının iptali ile yasal faiziyle birlikte iadesi istemiyle işbu davanın açıldığı anlaşılmıştır.
Davacının taraf olduğu sponsorluk sözleşmelerinin incelenmesinden; davacı şirketin marka ve logosuna sosyal medyada, web sitelerinde, stadyumlardaki dijital reklam alanlarında, skorboardlarda, kulübelerde, standlarda, gazete ve dergilerde yer verilmesi ve görünürlüğü sağlanarak ürünün satışının teşviki, sporcuların göğüs bandında firma logosunun bulunması, sportif organizasyonlara davacı adına bilet temin edilmesi ve otopark kartı sağlanması, toplantılarda standart oda konaklama, bayi ve satış temsilcilerine teşvik, kanal (bayiler) için bölgesel eğitimler verilmesi, dış mekan aktivitesi, etkinlik alanlarında firma logosunun kullanılması ve stant alanının tahsisi koşullarıyla anılan firmalara sözleşmelerde belirtilen ödemelerin yapılacağı akdedilmiştir.
Bu durumda, söz konusu sözleşmelerin kapsamının sponsorluk veya reklam kavramlarından hangisine ilişkin olduğunun değerlendirilmesi gerekmektedir.
Reklam, insanları gönüllü olarak belli bir davranışta bulunmaya ikna etmek, belirli bir düşünceye yöneltmek, dikkatlerini bir ürüne, hizmete, fikir ve kuruluşa çekmeye çalışmak, onunla ilgili bilgi vermek, ona ilişkin görüş ve tutumlarını değiştirmelerini veya belirli bir görüşü ya da tutumu benimsemelerini sağlamak amacıyla oluşturulan; iletişim araçlarından yer ya da süre satın almak yoluyla sergilenen ya da başka biçimlerde çoğaltılıp dağıtılan ve bir ücret karşılığı oluşturulduğu belli olan duyurular olarak, sponsorluk ise bir kuruluşun belirlemiş olduğu hedeflere ulaşmak için spor, sanat, kültür ve sosyal olaylar ile çeşitli kişi ve kuruluşlara nakdi veya başka türlü desteklerle yapılan tüm faliyetlerin planlanması, uygulanması ve kontrol edilmesi süreçlerini kapsayan taraflar arasında karşılıklı oalrak birbirlerine fayda sağlamaya yönelik yapılan yazılı iş antlaşmaları olarak tanımlanabilecektir.
Tanımlardan da anlaşılacağı üzere gerek reklam gerekse de sponsorluk sözleşmelerinin her ikisinde de taraflar arasında karşılıklı edimler mevcut bulunduğundan sözleşmeler bu yönden ele alınarak sınıflandırılamamaktadır. Reklam sözleşmelerinde reklamı veren ile iletişim aracı sağlayıcısı arasında yer, zaman ve bedel belirlenerek doğrudan bir ürün, hizmet veya marka vb. tanıtılırken, sponsorluk sözleşmelerinde ise sponsora ait ürün, hizmet veya marka vb. tanıtımında desteklenen kurum veya kişinin imaj ve prestijinden de faydalanılmaktadır. Bunun yanı sıra sponsorluk sözleşmelerinde ticari kazancın elde edilmesi ve idame ettirilmesi için gerekli olmayan bazı edimler de yer alabilmektedir.
Yukarıda anlatım bulan hususlar bir arada değerlendirildiğinde, davacının söz konusu sözleşmelerle marka tanıtımı yaparken aynı zamanda desteklenen kurumların imaj ve prestijinden de faydalanılması nedeniyle uyuşmazlığa sebep olan sözleşmelerin sponsorluk sözleşmesi olduğu sonucuna varıldığından, dava konusu tahakkukta hukuka aykırılık görülmemiştir.

KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin kabulüne,
2. Temyize konu .... Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının BOZULMASINA,
3. Yeniden bir karar verilmek üzere dosyanın anılan Vergi Mahkemesine gönderilmesine,
4. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen onbeş (15) gün içinde kararın düzeltilmesi yolu açık olmak üzere, 13/04/2021 tarihinde oyçokluğuyla karar verildi.

(X) KARŞI OY:
1 seri no.lu Kurumlar Vergisi Genel Tebliği'nde: "Sponsor olan kurumun adının anılması koşuluyla, resmi spor organizasyonları için yapılan saha, salon veya tesis kira bedelleri, sporcuların iaşe, seyahat ve ikamet giderleri, spor malzemesi bedeli, Gençlik ve Spor Genel Müdürlüğünün uygun göreceği spor tesisleri için yapılan ayni ve nakdi harcamalar, sporcuların transfer edilmesini sağlayacak bonservis bedelleri, spor müsabakaları sonucuna göre sporculara veya spor adamlarına prim mahiyetinde ayni ve nakdi ödemeler gibi harcamaların sponsorluk harcaması olarak değerlendirileceği, spor sahalarına, sporcuların veya diğer ilgililerin spor giysilerinin ya da spor araç ve gereçlerinin üzerine yazılı veya elektronik sinyaller yardımıyla sanal olarak kurumun tanıtımının yapılmasını sağlayacak amblem, marka, isim ve benzeri işaretler konulması gibi doğrudan ticari fayda sağlayan ve kurumun tanıtımını amaçlayan harcamaların ise reklam harcaması olarak değerlendirileceği belirtilmiştir.
Uyuşmazlıkta, sözleşmeler kapsamında yapılan ödemelerin ve sağlanan menfaatlerin niteliği ayrı ayrı değerlendirilerek ne kadarının gerçekten sponsorluk harcaması ne kadarının reklam ve tanıtım gideri mahiyetinde olduğu saptanarak söz konusu harcamaların yürütülen işle ilgili olarak gelirin elde edilmesinden mütenasip harcamalar olup olmadığı açıkça tespit edilmeden karar verildiği görüldüğünden, Mahkemece tarhiyatın hukuka uygunluğu araştırılarak bir karar verilmesi gerektiği görüşü ile çoğunluk kararına katılmıyorum.