MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasındaki sözleşmenin değişen şartlara uyarlanması davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı, 06.05.1997 tarihli sözleşme ile davalıya ait taşınmaz üzerinde kapalı otopark ve iş yeri binası yaparak13 yıl 9 ay süreyle kullanma ve işletme hakkı aldığını, inşaatın bitmesinden kısa bir süre sonra 17 Ağustos 1999 depreminin meydana geldiğini ve insanlarda kapalı yerlere girme korkusu oluştuğunu, deprem nedeniyle otoparkın kullanılamadığını daha sonra da düşük kapasite ile kullanıldığını, bunun dışında davalının taahhüt ettiği bir kısım edimlerini de yerine getirmediğini, park yasağı konulması gereken yerlere park yasağı konulmadığını, ana caddenin sağlı sollu park yeri olarak kullanıldığını, otoparkın olduğu yerde yolun genişletilmesi çift yönlü trafiğin açılması taahhüdünün yerine getirilmediğini, yakınlarda ruhsatsız otopark işletilmesine izin verildiğini, bu nedenlerle otoparkın yeterli doluluk oranıyla çalışmadığını ve yeterli kazanç sağlanamadığı için sürenin sonunda taşınmazın teslim edilmesiyle zarara uğrayacaklarını, sözleşmenin değişen koşullara uyarlanmasının gerektiğini ileri sürerek 13 yıl 9 ay olan sözleşme süresinin 6 yıl 3 ay uzatılarak 20 yıl olarak düzenlenmesine sözleşmenin bu şekilde uyarlanmasına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiş, hüküm davalı tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, yap işlet devret sözleşmesinin süresinin, mücbir sebep ve davalıdan kaynaklanan sebeplerle uzatılması talebine ilişkindir.
Mahkemece her ne kadar alınan serbest muhasebeci mali müşavir raporu ile hukuk, inşaat mühendisliği ve bankacılık bölümlerinde çalışan öğretim üyelerinin verdiği rapora göre davanın kabulüne karar verilmiş ise de bu raporlarda temel alınan Kocaeli 1.Sulh Hukuk Mahkemesinin 2002/47, 2003/1 ve 2003/87 sayılı delil tespiti dosyalarındaki bilirkişi raporlarında genel olarak otoparkın mevcut doluluk oranı ile otopark çevresindeki olumsuz koşulların (park yasağı olan yerlere araçların park edilmesi, kurallara uyulmaması nedeniyle oluşan trafik sıkışıklığı ve bu nedenle otoparka ulaşımın zorlaşması gibi ) tespiti yapılmış ve dolululuk oranındaki düşüklüğün sebebi olarak bu olumsuz çevre koşulları gösterilmiştir. Depremin doluluk oranlarına etkisi ise gerekçeli olarak değerlendirilmemiş, deprem nedeniyle insanların çok katlı binalara çıkmaktaki çekingenliğinin hissedildiği gibi genel ve mesnetsiz ifadelere yer verilmiştir. Yargılama sırasında alınan bilirkişi raporlarında da depremin otopark doluluğuna etkisinin olduğu tespit edilmemiştir. Buna göre davacı davasını ispat edemediği gibi, deprem 17 Ağustos 1999 tarihinde gerçekleşmiş olup, davacının 2012 yılında sözleşme bitimine kısa bir süre kala iş bu davayı açması da hakkın açıkça kötüye kullanılması niteliğindedir.
Şu halde Mahkemece, açıklanan nedenlerle davanın reddine karar verilmesi gerekirken bu husus göz ardı edilerek yazılı şekilde karar verilmiş olması usul ve yasaya aykırı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz olunan hükmün davalı yararına BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 6100 sayılı HMK"nun geçici madde 3 atfıyla 1086 sayılı HUMK"nın 440.maddesi gereğince kararın tebliğinden itibaren 15 günlük süre içerisinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 23/12/2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.