MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

DAVA : Davacı, kıdem tazminatı, yıllık izin, ulusal bayram ve genel tatil ile fazla mesai ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, davanın konusuz kalması nedeni ile esas hakkında karar verilmesine yer olmadığına karar vermiştir.
Hüküm süresi içinde davacı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili, müvekkilinin 10.03.2000 tarihinde davalıya ait iş yerinde işe başladığını, işten çıkarıldığı 10.08.2012 tarihine kadar çalışmasına devam ettiğini beyanla bir kısım işçilik alacaklarının davalıdan tahsilini dava ve talep etmiştir.
Davalı vekili davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, yargılama sırasında taraflar arasında imzalanan 06.11.2014 tarihli sözleşme uyarınca davacıya 20.000,00 TL ödeme yapıldığı, yapılan ödeme karşılığında işçilik alacağına ilişkin dava yönünden davacının davalıyı ibra ettiği ve davalardan feragat ettiğini belirttiği, davacı tarafından işçilik alacağına ilişkin davaya devam edilmesinin hakkın kötüye kullanılması niteliğinde olduğu gerekçesi ile dava tarihinden sonra yapılan ödeme nedeniyle konusuz kalan işçi alacaklarına yönelik davanın esası hakkında karar verilmesine yer olmadığına dair karar verilmiştir.
Karar davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davacı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Yargılama sırasında taraflar arasında düzenlenen protokol niteliği itibarıyla sulh sözleşmesidir.
Sulh, görülmekte olan bir davanın taraflarının karşılıklı anlaşma ile dava konusu uyuşmazlığa son vermeleridir. Sulh mahkeme önünde yapılabildiği gibi mahkeme dışında da yapılabilir. Mahkeme dışı sulh, diğer sözleşmeler gibi, tamamen maddi hukuk hükümlerine tabidir. Mahkeme dışı sulhun tarafları bağlaması ve mahkemece dikkate alınması iki halde mümkündür. Birinci halde, taraflar mahkeme dışında sulh oldukları sözleşmeyi mahkemeye verip, buna göre sulh olduklarını bildirmişlerse, bu husus mahkemece tutanağa geçirilir taraflara okunur ve imza ettirilir, bu halde mahkeme dışı sulh, mahkeme içi sulhe dönüşür.
İkinci halde ise, taraflar ikisi birlikte davaya bakan mahkemeye sulh olduklarını bildirmezler ve taraflardan biri böyle bir sulh sözleşmesini inkâr ederse mahkeme dışı sulhe dayanan taraf bunu kanıtlamakla yükümlüdür. (Bkz. Prof.Dr.B.Kuru, Hukuk Mahkemeleri Usulü, 3.Cilt, 5.Baskı Sf. 2693 vd.)
Somut olayda, taraflar davacı asil ile davalı işveren arasında haricen imzalanıp mahkemeye sunulan, imzası inkar edilmeyen ve irade fesadı altında düzenlendiği iddiasında bulunulmayan sulh sözleşmesinin varlığına rağmen bahsi geçen sulh sözleşmesinin yerel mahkemece tasdiki suretiyle uyuşmazlığın sona erdirilmesi gerektiği gözetilmeksizin yanılgılı şekilde davanın konusuz kaldığından bahisle sonuca gidilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 30.03.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.