Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2020/764 Esas 2022/1098 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK'nın 89/1, 89/2-e, 62/1, 52/2-4, 54 maddeleri gereği mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık, katılan vekili ve mahalli Cumhuriyet savcısı tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Mahalli Cumhuriyet savcısının nitelikli kasten yaralama suçunun oluştuğundan bahisle suç vasfına ilişkin temyiz itirazlarının bulunduğu değerlendirilerek yapılan incelemede;
Gece vakti, Dağlaf mevkiinde idaresindeki koyunları otlatmakta olan sanığın, koyunların dağılması üzerine kurt saldırısı olduğunu düşünerek kendisine ait tek kırma av tüfeği ile bir el ateş ettiği, tüfekten çıkan saçmaların, sanık ile aynı köyde yaşayan ve koyun otlatmakta olan babasının yanına gitmek amacıyla annesi ile birlikte olay yerinden geçmekte olan 2004 doğumlu Berivan'a isabet ettiği, bu nedenle Berivan'ın hayati tehlike geçirecek şekilde yaralandığı iddia olunan olayda;
Olayın oluşuna ilişkin taraf beyanlarında çelişkilerin bulunduğu anlaşılmakla, oluşun tespiti amacıyla tarafların katılımıyla, mahallinde uygulamalı keşif yapılarak, suç vasfının belirlenmesinden sonra, sanığın hukuki durumunun tayin ve tespitinin yapılması gerektiği gözetilmeyerek eksik inceleme ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kabul ve uygulamaya göre;
Sanığa isnat edilen taksirle yaralama suçu için TCK'nın 89. maddesinin 1. fıkrasında öngörülen temel ceza miktarı itibariyle, 5271 sayılı CMK'nın, 17.10.2019 tarihli ve 7188 sayılı Kanun'un 24. maddesi ile yeniden düzenlenmiş olan ve 251. maddesinin 1. fıkrasında yer alan ''Basit yargılama usulü'' düzenlemesine tabi olacağı; Anayasa Mahkemesinin 19.08.2020 tarihli ve 31218 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanan, 25.06.2020 tarihli ve 2020/16 Esas-2020/33 Karar sayılı iptal kararı ile, kovuşturma evresine geçilmiş olan ve basit yargılama usulü uygulanabilecek dosyalar yönünden 7188 sayılı Kanunun 5. maddesinin 1-d bendinde yer alan düzenlemenin iptal edildiği anlaşıldığından; Anayasa Mahkemesinin anılan iptal kararı doğrultusunda CMK'nın 251. maddesi hükümlerinin değerlendirilmesi gerekmesi;
Kanuna aykırı olup, sanık, katılan vekili ve mahalli Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 15/02/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.