MAHKEMESİ : İSTANBUL BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 1. HUKUK DAİRESİ
DAVA TÜRÜ : MURİS MUVAZAASI NEDENİYLE

Taraflar arasındaki davadan dolayı İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 1. Hukuk Dairesince verilen 17.07.2020 gün ve 1297-851 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmiş olmakla, dosya tetkik olunarak gereği düşünüldü.

-KARAR-

Dava, muris muvazaası hukuksal nedenine dayalı pay oranında tapu iptali-tescil, mümkün olmazsa tenkis isteğine ilişkindir.
Mahkemece, temlikin mirastan mal kaçırma amacıyla yapıldığı kanıtlanamadığından bahisle davanın reddine karar verilmiş, davacılar vekilinin istinafı üzerine, İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 1. Hukuk Dairesince; resmi akitte gösterilen değer ile temlik tarihindeki rayiç değer arasında açık nispetsizlik bulunduğu, satış bedelinin ödendiğinin kanıtlanamadığı, mirasbırakanın mal satmayı gerektirecek ihtiyacının olmadığı, temlikin mal kaçırma amaçlı, bedelsiz ve muvazaalı olduğunun kanıtlandığı gerekçesiyle 6100 sayılı HMK’nin 353/1.b.2 maddesi gereğince başvurunun kabulüne, hükmün ortadan kaldırılmasına ve davacıların miras payı oranında davanın kabulüne karar verilmiştir.
Bilindiği üzere; 6100 sayılı HMK."nın 362. maddesinde bölge adliye mahkemelerinin temyiz olunamayan kararları düzenlenmiş, 1/a bendinde de miktar veya değeri kırkbin Türk lirasını (bu tutar dahil) geçmeyen davalara ilişkin kararlar" hükmüne yer verilmiş, 2020 yılı itibarıyla HMK."nın 362/1-a bendinde belirtilen 40.000.00 TL’lik kesinlik sınırı 72.070,00 TL olarak uygulanmaya başlamıştır.
Hemen belirtilmelidir ki, pay oranında açılan muris muvazaası hukuksal nedenine dayalı davalarda davacılar arasında zorunlu dava arkadaşlığı bulunmadığından, dava değeri davayı açan mirasçı veya mirasçıların her birinin payına isabet eden değerdir.
Somut olayda, mirasbırakan tarafından davalıya devredilen 88 ada 59 parsel sayılı taşınmazın dava tarihi itibariyle keşfen saptanan değeri 345.321,00 TL olup, her bir davacının 1/9 miras payı karşılığına isabet eden 38.369,00 TL, 2020 yılı itibarıyla temyiz kesinlik sınırı olan 72.070,00 TL’nin altında kaldığı anlaşılmaktadır.
Diğer taraftan, temyiz kesinlik sınırı içinde kalması nedeniyle temyiz kabiliyeti bulunmayan kararlar hakkında 01.06.1990 gün ve 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtayca da bir karar verilebileceği açıktır.
Yukarıda açıklanan nedenden ötürü temyiz kesinlik sınırı içinde kaldığı anlaşılan eldeki dava yönünden davalı vekilinin temyiz dilekçesinin değerden REDDİNE, alınan peşin harcın istek halinde yatırana iadesine,15/09/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.