Yargıtay 3. Hukuk Dairesi 2022/141 Esas 2022/2205 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : BURSA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 4. HUKUK DAİRESİ
İLK DERECE
MAHKEMESİ : YALOVA SULH HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında ilk derece mahkemesinde görülen kira bedelinin tespiti davasının kabulüne dair verilen karar hakkında bölge adliye mahkemesi tarafından yapılan istinaf incelemesi sonucunda; davalı vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine dair verilen kararın, süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı; davalı ile aralarındaki muarazanın giderilerek kiracılık sıfatının tespiti ile ticari kayıptan kaynaklanan maddi ve 100.000 TL manevi tazminatın tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı, davanın reddini istemiştir.
İlk derece mahkemesince; davanın kabulü ile davacının dava konusu taşınmazda kiracılık sıfatının devam ettiğinin tespitine, maddi ve manevi tazminat talepleri yönünden davanın tefrik edilerek yargılamanın ayrı esas yönünden devamına karar verilmiş; karara karşı, davalı vekili tarafından istinaf yoluna başvurmuştur.
Bölge adliye mahkemesince; kararın sonucu itibariyle doğru olduğu ancak davanın kabulüne karar verildiğine göre davalıya yükletilecek harcın yıllık kira bedeli üzerinden hesaplanması gerekirken dava dilekçesinde dava değeri olarak gösterilen 100.000 TL üzerinden harç alınmasının hatalı bulunduğu gerekçesiyle; davalının istinaf başvurusunun esastan reddine, hüküm fıkrasının 2. bendinin hükümden çıkartılmasına, yerine ''Yıllık kira bedeli 458.196,00 TL üzerinden Harçlar Kanunu'nun Eki-1 sayılı tarife A-III-1-a maddesi uyarınca nispi olarak hesaplanan karar harcı 31.299,36 TL harçtan, dava açılırken peşin olarak alınan 1.707,75 TL karar harcı düşüldükten sonra geriye kalan 29.591,61 TL nispi karar harcının davalıdan alınarak HAZİNEYE GELİR KAYDINA,'' bendi eklenmek suretiyle hükmün düzeltilmesine karar verilmiş; karar, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1- 6100 sayılı HMK’nın "Duruşma yapmadan verilecek kararlar" başlıklı 353/1-b-2 maddesi; "Yargılamada eksiklik bulunmamakla beraber, kanunun olaya uygulanmasında hata edilip de yeniden yargılama yapılmasına ihtiyaç duyulmadığı takdirde veya kararın gerekçesinde hata edilmiş ise düzeltilerek yeniden esas hakkında (...) duruşma yapılmadan karar verilir.";
Aynı Kanunun 359/2 maddesi ise; "Hükmün sonuç kısmında, gerekçeye ait herhangi bir söz tekrar edilmeksizin, taleplerden her biri hakkında verilen hükümle, taraflara yüklenen borç ve tanınan hakların, sıra numarası altında, açık, şüphe ve tereddüt uyandırmayacak şekilde gösterilmesi gereklidir." hükmünü içermektedir.
Açıklanan bu kanun hükümleri birlikte değerlendirildiğinde; bölge adliye mahkemesince, ilk derece mahkemesince kanunun olaya uygulanmasında hata edilmesi ve bu hatanın düzeltilmesi için yeniden yargılama yapılmasına ihtiyaç duyulmadığı takdirde, ilk derece mahkemesince verilen karar kaldırılarak yeniden esas hakkında karar verilmelidir.
Buna göre bölge adliye mahkemesince; kanunun olaya uygulanmasında hata yapıldığının kamu düzenine aykırılık teşkil ettiği resen belirlenmiş olduğundan, ilk derece mahkemesi kararı tamamen kaldırılarak, taleplerin her biri hakkında verilen hükümle, taraflara yüklenen borç ve tanınan hakların, sıra numarası altında, açık, şüphe ve tereddüt uyandırmayacak şekilde gösterilmesi suretiyle yeniden esas hakkında bir karar verilmesi gerekirken; infazda tereddüt oluşturacak şekilde, ilk derece mahkemesince verilen kararın (2) nolu bendinin kaldırılmasına karar verilmesiyle yetinilmiş olması, usul ve kanuna aykırı olup, bozmayı gerektirmiştir.
2- Bozma nedenine göre, davalı vekilinin temyiz itirazlarının bu aşamada incelenmesine gerek görülmemiştir.
SONUÇ:Yukarıda birinci bentte açıklanan nedenlerle temyiz olunan bölge adliye mahkemesi kararının HMK'nın 371. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ikinci bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazlarının bu aşamada incelenmesine yer olmadığına, peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, HMK'nın 373/2 maddesi uyarınca dosyanın kararı veren bölge adliye mahkemesine gönderilmesine, 14/03/2022 tarihinde oy birliği ile karar verildi.