MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

DAVA : Davacı, kıdem tazminatı, fazla mesai, ulusal bayram ve genel tatil ücret alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin iş sözleşmesinin haksız şekilde işverence feshedildiğini ileri sürerek, kıdem ve ihbar tazminatı ile bir kısım işçilik alacaklarının tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı taraflar avukatları temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere göre davalının tüm davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda yaz aylarına ilişkin günlük çalışma sürelerine göre fazla çalışma saatleri belirlenirken ara dinlenme birbuçuk saat olarak esas alınmıştır.
Ara dinlenmesi 4857 sayılı İş Kanunu"nun 68. maddesinde düzenlenmiştir. Anılan hükümde ara dinlenme süresi, günlük çalışma süresine göre kademeli bir şekilde belirlenmiştir. Buna göre dört saat veya daha kısa süreli günlük çalışmalarda ara dinlenmesi en az onbeş dakika, dört saatten fazla ve yedibuçuk saatten az çalışmalar için en az yarım saat ve günlük yedibuçuk saati aşan çalışmalar bakımından ise en az bir saat ara dinlenmesi verilmelidir. Uygulamada yedibuçuk saatlik çalışma süresinin çok fazla aşıldığı günlük çalışma sürelerine de rastlanılmaktadır. 4857 sayılı Kanun"un 63. maddesi hükmüne göre günlük çalışma süresi onbir saati aşamayacağından, 68. maddenin belirlediği yedi buçuk saati aşan çalışmalar yönünden en az bir saatlik ara dinlenmesi süresinin, günlük en çok onbir saate kadar olan çalışmalarla ilgili olduğu kabul edilmelidir. Başka bir anlatımla günde onbir saate kadar olan çalışmalar için ara dinlenmesi en az bir saat, onbir saat ve daha fazla çalışmalarda ise en az bir buçuk saat olarak verilmelidir.
Somut olayda davacının yaz dönemi günlük çalışması 08:00-18:00 saatleri arası on saat kabul edildiğine göre ara dinlenmenin yukarıda açıklanan kanun ve ilkeler uyarınca bir saat olarak dikkate alınması gerekirken birbuçuk saat olarak kabulü hatalı olup bozma sebebidir.
3-Mahkemece, hüküm altına alınan alacakların işleyecek faizin başlangıç tarihinin belirlenmesinde, dosyaya sunulmuş temerrüd ihtarnamesinin nazara alınmaması bir diğer hatalı yöndür.
Davacı taraf, davalıya karşı keşide ettiği 01.02.2012 tarihli ihtarnamesinde yazılı işçilik alacaklarının ödenmesini ihtar etmiştir. İhtarname, davalıya 08.02.2012 tarihinde tebliğ edilmiştir. Bu şekilde davacı dava açmadan önce çektiği ihtarname ile davalı işvereni temerrüde düşürmüştür. Faiz başlangıç tarihinin ihtarnamenin tebliğ sonrası ödeme için verilen günün bitiminden başlatılması gerekirken yazılı şekilde kabulü hatalı olmuştur.
4-Belirtilmesi gereken diğer bir hususta mahkemece fazla çalışma alacağına esas alınan haftalık fazla çalışma süresinin onbeş saat mi yoksa altı saat mi olarak kabul edildiği konusunda gerekçesi yetersiz olduğundan, hangi sürenin fazla çalışma alacağına esas alındığının açıklanması ve gerekçelendirilmesi açısından da kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının isteği halinde ilgilisine iadesine, 01.04.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.