
Esas No: 2014/58
Karar No: 2015/12299
Karar Tarihi: 01.04.2015
Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2014/58 Esas 2015/12299 Karar Sayılı İlamı
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA : Davacı, kıdem tazminatı, ikramiye, yakacak giyim ve öğrenim yardımı ile ücret farkı alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı vekili, müvekkilinin davalıya ait iş yerinde 01.07.1987-25.05.2009 tarihleri arasında şef teknik ressam olarak çalıştığını, emekli olarak işten ayrıldığını, kıdem tazminatına esas ücretin tespitinde ikramiye, yakacak yardımı, öğrenim yardımı, giyim yardımı gibi unsarların dikkate alınmadığını, tazminatların eksik ödendiğini belirterek kıdem tazminatı farkı ile birlikte bir kısım işçilik alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı vekili, davacının talep ettiği sosyal hakların ödendiğini, ikramiyenin 2002 tarihinden itibaren ücrete eklenerek ödendiğini belirterek davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece, yapılan yargılama sonucunda toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, yazılı gerekçe ile davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Karar davalı tarafından temyiz edilmiştir.
Taraflar arasındaki uyuşmazlık davacının ücret miktarının tespiti ve buna bağlı fark kıdem tazminatı ve ücret fark alacağının bulunup bulunmadığı noktasındadır.
Davacı taraf kıdem tazminatının eksik ödendiğini, 2004 yılından 2009 yılına kadar ücret zammı yapılmadığını beyan etmiştir. Davalı taraf ise davacının talep ettiği alacakların aylık ücretine yansıtılarak ödendiğini, davacının alacağının bulunmadığını belirtmiştir. Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda davacının son günlük ücretinin tespitinde davalı şirketin personel ve disiplin yönetmeliğine göre ücret zamlarının yılda bir ocak ayından geçerli olmak üzere yönetim kurulu tarafından yapılacağını, yönetmelikte zam oranı belirlenmediği gerekçesi ile davacının ücretine her yıl asgari ücret artışları oranında zam yapılarak davacının son ücreti tespit edilmiş ve buna bağlı olarak kıdem tazminatı farkı ve ücret alacağı farkı hesaplanmıştır.
Davalı şirketin iş yeri personel ve disiplin yönetmeliğinin 88. maddesininin “Ücret zamları yılda bir ocak ayından geçerli olmak üzere Yönetim Kurulunca yapılır. Ancak ekonomik koşullar çerçevesine Genel Müdürlüğün teklifi ile Yönetim Kurulu kararı ile yıl içinde yeni bir zam yapılabilir.”şeklinde düzenlendiği anlaşılmaktadır. Bu düzenleme dikkate alındığında ücret zammının yönetim kurulu kararı ile yapılacağı açıktır. Davacının yıllara göre günlük ücret miktarları dikkate alındığında zam yapıldığı ve ödendiği anlaşılmaktadır. Buna göre davacının ücretinde eksik ödeme olmadığı, davacının son ücretine göre giydirilmiş ücreti üzerinden davalı şirket tarafından kıdem tazminatının tam olarak ödendiği ve bu sebeple kıdem tazminatı fark alacağının da bulunmadığı anlaşılmaktadır. Hal böyle olunca mahkemece davanın reddine karar verilmesi gerekli iken yazılı gerekçe ile davanın kısmen kabulüne karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek olması halinde ilgiliye iadesine, 01.04.2015 tarihinde oybirliği ile karar verildi.