Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/3921 Esas 2022/959 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : 2863 sayılı Kanuna aykırılık
Hüküm : CMK’nın 223/2-a maddesi uyarınca beraat

2863 sayılı Kanuna aykırılık suçundan sanığın beraatine ilişkin hüküm katılan Kültür ve Turizm Bakanlığı vekili ve katılan ... vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1- Katılan ... vekilinin temyiz isteminin incelenmesinde;
Mağdur kavramı gibi kanunda açıkça tanımlanmamış olan “suçtan zarar görme” kavramının, gerek Ceza Genel Kurulu, gerekse Özel Dairelerin yerleşmiş kararlarında; “suçtan doğrudan doğruya zarar görmüş bulunma hali” olarak anlaşılıp uygulandığı, buna bağlı olarak da dolaylı veya muhtemel zararların, davaya katılma hakkı vermeyeceğinin kabul edildiği, bu hususun, Ceza Genel Kurulunun 11/04/2000 gün ve 65–69, 22/10/2002 gün ve 234–366, 04/07/2006 gün ve 127–180, 03/05/2011 gün ve 155–80, 21/02/2012 gün ve 279–55, 15/04/2014 gün ve 599-190, 28/03/2017 gün ve 214-206 sayılı kararlarında; “dolaylı veya muhtemel zarar, davaya katılma hakkı vermez” şeklinde açıkça ifade edildiği ve Ceza Genel Kurulunun 25/03/2003 gün ve 41–54 sayılı kararında da “tazminat ödenmesi, itibar zedelenmesi ve güven kaybı” gibi dolaylı zararlara dayanarak kamu davasına katılmanın olanaklı olmadığının kabul edilmesi karşısında; katılan ... Müdürlüğünün 2863 sayılı Kanuna aykırılık suçundan açılan davalara katılma ve tesis edilen hükmü temyiz etme hak ve yetkisi bulunmadığı anlaşılmakla, katılan ... vekilinin temyiz isteminin, 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 317. maddesi uyarınca isteme aykırı olarak REDDİNE,
2- Katılan Kültür ve Turizm Bakanlığı vekilinin temyiz isteminin incelenmesinde ise;
Sanık hakkında, Konya Kültür ve Tabiat Varlıklarını Koruma Kurulunun 07/04/1993 tarih ve 1611 sayılı kararı ile 2. grup korunması gerekli kültür varlığı olarak tescilli Hacıcelal (Kadiroğlu) Camii'nin korunma alanı içerisindeki taşınmaz üzerine izin almaksızın şadırvan ve tuvalet yaptırdığı, caminin giriş kısmında bulunan ahşap ayakkabılık bölümünü söktürerek alüminyum doğrama taktırdığı iddiasıyla açılan kamu davasında; sanığın beraatine ilişkin ilk hükmün dairemizin 14/09/2017 tarih 2015/13689 E. - 2017/6297 K. sayılı ilamı ile, 2. grup korunması gerekli kültür varlığı tesciline ve korunma alanına dair 07/04/1993 tarih ve 1611 sayılı kurul kararının mahallinde ilan edilip edilmediğinin, bölge halkının bahse konu karara vakıf olup olmadığının araştırılması gerektiği gerekçesiyle bozulduğu, mahkemece bozma ilamına uyularak yapılan yargılamada, anılan 07/04/1993 tarih ve 1611 sayılı kurul kararının mahallinde usulüne uygun vasıtalarla ilan edildiğine ilişkin tutanaklara rastlanılmadığının ilgili kurumlardan gelen cevabi yazılardan tespit edilmesi ve keşifte dinlenen tanık beyanlarından bölge halkının ilgili karardan haberlerinin olmadığının belirlenmesi üzerine, sanığın atılı suçtan beraatine karar verilmesinde isabetsizlik bulunmadığı anlaşılmakla,
Bozma ilamına uyularak yapılan yargılama sonunda, sanığa atılı suçu yasal unsurlarının oluşmadığı gerekçeleri gösterilerek mahkemece kabul ve takdir kılınmış olduğundan, katılan vekilinin, beraat kararının bozulması gerektiğine ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA, 10/02/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.