Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2021/3246 Esas 2022/969 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : 2863 sayılı Kanuna aykırılık
Hüküm : TCK’nın 66/1-e ve 67/4. maddeleri uyarınca zamanaşımı nedeniyle düşme

2863 sayılı Kanuna aykırılık suçundan sanık hakkında açılan kamu davasının zamanaşımı nedeniyle düşmesine ilişkin hüküm, katılan vekili ve o yer Cumhuriyet savcısı tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık hakkında yapılan yargılama sonunda Üsküdar 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 29/03/2010 tarihli, 2009/244 E. - 2010/140 K. sayılı ilamı ile, 2863 sayılı Kanunun 65/b, TCK'nın 62/1. maddeleri gereğince sanığın mahkumiyetine hükmedildiği, anılan hükmün katılan vekili tarafından temyizi üzerine, Dairemizin 20/02/2014 tarihli 2012/32058 E. - 2014/4294 K. sayılı ilamıyla hükmün bozulduğu, bozma ilamına uyularak yapılan yargılama sonunda, İstanbul Anadolu 23. Asliye Ceza Mahkemesinin 05/03/2015 tarihli 2014/314 E. - 2015/158 K. sayılı kararı ile sanığın, 2863 sayılı Kanunun 65/b, TCK'nın 62/1. maddeleri uyarınca 1 yıl 8 ay hapis ve 500 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına, CMK'nın 231. maddesi uyarınca sanık hakkındaki hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiği, anılan kararın itirazın reddi üzerine 27/03/2015 tarihinde kesinleştiği ve belirtilen tarih itibariyle beş yıllık denetim süresi başladığından, CMK'nın 231/8. maddesi uyarınca dava zamanaşımının durduğu, sanığın 08/09/2018 tarihinde TCK’nın 86/2. maddesinde düzenlenen basit yaralama suçunu işlediği sabit kabul edilerek, Didim (Yenihisar) Asliye Ceza Mahkemesinin 14/02/2020 tarih 2019/194 E. - 2020/92 K. sayılı kararı ile mahkumiyetine hükmedildiği ve hükmün 14/02/2020 tarihinde kesinleştiği, ihbar üzerine yeniden ele alınan dosyada;
Suç tarihi olarak belirtilen 13/01/2009 tarihinden itibaren 12 yıllık olağanüstü zamanaşımı süresinin hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının kesinleşme tarihi olan 27/03/2015 tarihi ile sanığın denetim süresi içerisinde işlediği suç tarihi olan 08/09/2018 tarihleri arasındaki durma süresi de eklendiğinde karar tarihi itibariyle dolmadığı, ancak;
Sanığa isnat edilen ve daha ağır bir suçu oluşturma ihtimali bulunmayan eylem, 2863 sayılı Kanunun 65/1. maddesinde yaptırıma bağlanmış olup, anılan suç aynı Kanunun 66/1-e maddesi uyarınca 8 yıllık zamanaşımına tabidir. Kesen nedenlerin varlığı halinde süre yeniden işlemekte ise de, zamanaşımını kesen en son işlem sanık hakkındaki 29/03/2010 tarihli mahkumiyet olup, durma süresi de eklendiğinde, anılan tarihten itibaren 5237 sayılı TCK'nın 66/1-e maddesinde öngörülen 8 yıllık zamanaşımı inceleme tarihinden önce gerçekleşmiş olmakla, dosya içeriği itibariyle de, 5271 sayılı CMK’nın 223/9. maddesindeki derhal beraat kararı verilmesini gerektirir şartlar bulunmadığından, hükmün gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, aynı Kanunun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, 5237 sayılı TCK'nın 66/1-e ve 5271 sayılı CMK'nın 223/8. maddeleri gereğince sanık hakkındaki kamu davasının isteme aykırı olarak DÜŞMESİNE, 10/02/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.