Yargıtay 3. Hukuk Dairesi 2022/634 Esas 2022/2022 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :TÜKETİCİ MAHKEMESİ

Taraflar arasındaki menfi tespit davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın kısmen kabul kısmen reddine yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde taraf vekillerince temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı, İstanbul 10. İcra Müdürlüğüne ait 2013/2842 esas sayılı dosyası ile davalı tarafından aleyhine 80.000 TL'lik icra takibi başlatıldığını, davalının alacağı temlik aldığı Akbank A.Ş. ile aralarında konut kredisi sözleşmesi yapıldığını, 26.250,00 TL konut kredisi kullandığını, toplam 21.000,00 TL ödeme yaptığını, kalan borcunun 5.000,00 TL olduğunu, ancak bu takipten dolayı borçlu olmadığının tespitine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı, davanın reddini dilemiştir.
Mahkemece, davanın kısmen kabul kısmen reddine dair verilen karar tarafların temyizi üzerine 13. Hukuk Dairesi'nin 10.12.2019 tarih ve 2017/2129 Esas 2019/12297 Karar numaralı ilamı ile bozulmuş, mahkemece bozma ilamına uyularak yapılan yargılama neticesinde davanın kısmen kabul kısmen reddine karar verilmiş olup; hüküm, bu kez taraflarca temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına göre, davalının tüm, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan ve yerinde olmayan sair temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2- Dava, menfi tespit talebine ilişkindir. Davacı ile dava dışı Akbank T.A.Ş arasında bila tarihli konut kredisi sözleşmesi akdedildiği, sözleşme ile davacıya 26.10.2004 tarihinde 60 ay vadeli, 60 ay aylık eşit ödemeli, aylık % 2,30 yıllık %27,60 akdi, yıllık % 35,88 temerrüt faiz oranlı 26.250,00 TL tutarlı kredinin tahsis edildiği anlaşılmıştır. İlk derece mahkemesinin 26/05/2016 tarihli kısmen kabul kararı, Yargıtay (kapatılan) 13. Hukuk Dairesi'nin 2017/2129 Esas 2019/12297 Karar numaralı ilamı ile davacının ödeme iddialarının değerlendirilmesi gerekçesiyle bozulmuş olup, bozmaya uyularak yapılan yargılama neticesinde, davacının toplamda 35.397,11 TL borçlu olmadığının tesbitine karar verilmiştir.
Davaya konu muacceliyet ihtarının incelenmesinde; ihtarname tarihine kadar ödenmesi gereken taksit tutarlarının ödenmemesi nedeniyle dava dışı Akbank T.A.Ş. tarafından davacı kredi borçlusuna 09.11.2005 tarihli ihtarname keşide edilerek; 26.10.2004 tarihinde imzalanan sözleşme ile davacıya İstanbul İli ...İlçesi... Mevkii ada 4647 parsel 5 te kayıtlı gayrimenkulün davalı banka lehine ipotek edildiğini, 26.250,00 TL tutarlı mesken kredisinin ödenmemesi dolayısı ile 25.02.2005 tarihi itibariyle ilişkilerini kestiklerini ve 02.02.2005 tarihinde yapılan ödemeden sonra hesabın kesilme tarihine kadar gecikme faizi olan 9.166,24 TL ile 458,31 TL BSMV vergisinden müteşekkil toplam 35.874,55 TL'nin ihtarnamenin tebliğinden itibaren 7 gün içerisinde ödenmesi, aksi takdirde kanuni takibe geçileceğinin ve ipoteğin paraya çevrilmesi yolu ile takip başlatılacağının ihtar edildiği, ihtarnamenin 14.11.2005 tarihinde davacıya tebliğ edildiği anlaşılmıştır. Davacı borçlunun 22.11.2005 tarihinden itibaren temerrüde düşmüş sayıldığını ve aynı tarih itibariyle tüm alacağın da muaccel hale geldiği Mahkemece kabul edilmiştir. Ne var ki; uyuşmazlık tarihinde yürürlükte olan 4077 sayılı Tüketicinin Korunması Hakkında Kanunun 10. maddesinde tüketici kredisi tanımlanmış borçlunun kredi taksitlerinden bir ya da birkaçını ödememesi halinde alacaklının kalan borcun tümünün ifasını talep etme hakkını saklı tutmuşsa, bu hakkını ancak bütün edimlerini ifa etmiş olması durumunda ve tüketicinin birbirini izleyen en az iki taksidi ödemede temerrüde düşmesi halinde kullanılabileceği, bu hakkını kullanabilmesi için en az bir hafta süre vererek muacceliyet uyarısında bulunması gerektiği düzenlenmiştir. Buna göre üst üste en az iki taksidin ödenmediği yönünde muacceliyet ihtarnamesi gönderilmeden hesabın tümden kat edildiği ve ihtarnamenin tebliğ edilemediği dosya kapsamından anlaşılmıştır. Usulüne uygun tebligat yapılamadığından ve muacceliyet ihtarı gönderilmediğinden borcun tamamının muaccel hale gelmediğinin kabulü gerekir. O halde, davacı borçlu yönünden icra takip tarihi itibariyle vadesi geçen borçlar yönünden, davacının yaptığı ödemeler de dikkate alınarak, gerekirse bilirkişiden ek rapor alınmak suretiyle tekrar hesaplama yapılarak, sonucuna göre bir karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda 1. bentte açıklanan nedenlerle davalının tüm, davacının sair temyiz taleplerinin reddine, 2. bent gereğince temyiz edilen hükmün davacı yararına BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının temyiz edenlerden davalıya iadesine, 6100 sayılı HMK'nun geçici madde 3 atfıyla 1086 sayılı HUMK'nın 440. maddesi gereğince kararın tebliğinden itibaren 15 günlük süre içerisinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 09/03/2022 tarihinde oy birliği ile karar verildi.