Yargıtay 3. Hukuk Dairesi 2021/1999 Esas 2022/1968 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : ANKARA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 24. HUKUK DAİRESİ



Taraflar arasında ilk derece mahkemesinde görülen alacak davasının kısmen kabulüne dair verilen karar hakkında bölge adliye mahkemesi tarafından yapılan istinaf incelemesi sonucunda; tarafların istinaf başvurularının reddine yönelik olarak verilen karar, davacı vekili tarafından duruşmalı olarak temyiz edilmekle; duruşma günü olarak belirlenen 08/03/2022 tarihinde davacılar vekili Av. ... geldi. Başka gelen olmadı. Açık duruşmaya başlandı ve hazır bulunan vekilin sözlü açıklamaları dinlenildikten sonra işin incelenerek karara bağlanması için saat 14.00'e bırakılması uygun görüldüğünden, belli saatte dosyadaki bütün kağıtlar okunarak, Tetkik Hakiminin açıklamaları dinlenip, gereği düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı; davalı ile 23/09/2008 tarihli pazar yeri yapımına dair ortaklık sözleşmesinin imzalandığını ileri sürerek; şimdilik imzaladığını bu sözleşme uyarınca belirlenen kâr payı bedeli olarak 1.000 TL; kira, personel maaşları, elektrik faturası, SSK ödemeleri, vergi, su faturası gibi tüm masrafların bedeli olarak 62.585 TL; atölyede işin yapımı için kullanılan sarf malzeme bedeli ile ekipman bedeli olan 20.000 TL’nin dava tarihinden itibaren işletilecek ticarî faiziyle birlikte davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı; davacının maliyetleri fazla gösterdiğini, atölyede başka iş de yapıldığını, davacıya ödemelerin yapıldığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
İlk derece mahkemesince; davanın kısmen kabulüne, 38.142,60 TL alacağın 07/07/2009 dava tarihinden itibaren davalıdan alınarak davacılara verilmesine karar verilmiştir.
İlk derece mahkemesi kararına karşı, taraf vekilleri tarafından istinaf yoluna başvurulmuştur.
Bölge adliye mahkemesince, tarafların istinaf başvurularının reddine karar verilmiş; karar, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1- Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı bilgi ve belgelere, özellikle temyiz olunan bölge adliye mahkemesi kararında yazılı gerekçelere göre, davacının sair temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2-Davacının, kararın hüküm kısmında faiz ve türüne yer verilmemesine yönelik temyiz itirazının incelenmesinde;
İlk derece mahkemesince; kararın gerekçe kısmında, belirlenen tutara dava tarihinden itibaren ticarî faiz uygulanmasına karar verilmiş olmasına rağmen, hüküm kısmında faizin ve türünün belirtilmemiş olması, doğru olmayıp bozmayı gerektirir.
Ne var ki, bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, temyiz olunan bölge adliye mahkemesi kararının kaldırılması ve ilk derece mahkemesi kararının düzeltilerek onanması, HMK'nın 370 inci maddesinin ikinci fıkrası hükmü gereğidir.
SONUÇ: Yukarıda birinci bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin sair temyiz itirazlarının REDDİNE, ikinci bentte açıklanan nedenlerle temyiz olunan bölge adliye mahkemesi kararının kaldırılmasına ve ilk derece mahkemesi kararının hüküm fıkrasının (1) numaralı bendinde yer alan “...38.142,60 TL alacağın 07/07/2009 dava tarihinden itibaren davalıdan alınarak davacılara verilmesine” ifadesinin çıkarılarak, yerine “...38.142,60 TL alacağın, dava tarihi olan 07/07/2009 tarihinden itibaren işleyecek avans faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacılara verilmesine,” ifadesinin yazılmasına, hükmün düzeltilmiş bu şekliyle ONANMASINA, 3.815 TL Yargıtay duruşması vekalet ücretinin davalıdan alınıp davacıya verilmesine, peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin de bölge adliye mahkemesine gönderilmesine, 08/03/2022 tarihinde oy birliği ile karar verildi.