Edirne Kaçakçılık Kararları - Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2019/1080 Esas 2019/1898 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/1080
Karar No: 2019/1898
Karar Tarihi: 18.02.2019

Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2019/1080 Esas 2019/1898 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 17. Ceza Dairesi tarafından verilen bir kararda, suça sürüklenen çocuğun hırsızlık suçundan mahkumiyeti onaylandı. Çocuğun müdafiinin temyiz talebi reddedilirken, mahkemenin alt sınırdan uzaklaşma ve TCK’nun 62. maddesinin uygulama gerekçeleri yasal ve yeterli bulundu. Karara göre, 5237 sayılı TCK’nun 50, 51 ve 5271 sayılı CMK’nun 231. maddelerinin uygulanma koşulları da oluşmadığı için suça sürüklenen çocuğa verilen cezada isabetsizlik yoktu. Kararda geçen kanun maddeleri 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 50, 51 ve 62. maddeleri ile 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 231., 288., 294. ve 301. maddeleri olarak belirtildi.

17. Ceza Dairesi 2019/1080 E. , 2019/1898 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Ankara Bölge Adliye Mahkemesince; verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü;
Suça sürüklenen çocuk müdafiinin 30/07/2018 tarihli dilekçesiyle, suça sürüklenen çocuk hakkında verilen mahkumiyet hükümlerini temyiz ettiği, suça sürüklenen çocuğun 04/10/2018, 06/11/2018 ve 30/01/2019 tarihli dilekçeleri ile cezasının onaylanmasını talep etmişse de; suça sürüklenen çocuk ... Karağaç"ın 18 yaşını doldurmadığı anlaşılmakla, müdafiin temyiz iradesi geçerli kabul edildiğinden, suça sürüklenen çocuk müdafinin temyiz istemi üzerine yapılan incelemede;
Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 14. Ceza Dairesi’nin 17/09/2018 tarihli ek kararı ile iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçundan yapılan temyiz isteminin reddine karar verildiği, bu ek kararın temyiz edilmediği anlaşılmakla hırsızlık suçuna yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;
5271 sayılı CMK"nun 288. maddesinin ""Temyiz, ancak hükmün hukuka aykırı olması nedenine dayanır. Bir hukuk kuralının uygulanmaması veya yanlış uygulanması hukuka aykırılıktır."", aynı Kanunun 294. maddesinin ""Temyiz eden, hükmün neden dolayı bozulmasını istediğini temyiz başvurusunda göstermek zorundadır. Temyiz sebebi ancak hükmün hukuki yönüne ilişkin olabilir."" ve aynı Kanunun 301. maddesinin ""Yargıtay, yalnız temyiz başvurusunda belirtilen hususlar ile temyiz istemi usule ilişkin noksanlardan kaynaklanmışsa, temyiz başvurusunda bunu belirten olaylar hakkında incelemeler yapar."" şeklinde düzenlendiği de gözetilerek suça sürüklenen çocuk müdafiinin temyiz isteminin, alt sınırdan uzaklaşma gerekçesine ve lehe hükümlerin uygulanmadığına yönelik olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
Mahkemenin alt sınırdan uzaklaşma ve TCK’nun 62. maddesinin uygulamama gerekçelerinin yasal ve yeterli olduğu, verilen ceza miktarına göre suça sürüklenen çocuk hakkında 5237 sayılı TCK"nun 50, 51 ve 5271 sayılı CMK"nun 231. maddelerinin uygulanma koşullarının oluşmadığı, suça sürüklenen çocuk hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükümde herhangi bir isabetsizlik bulunmadığı anlaşılmakla, istinaf isteminin esastan reddine dair karar hukuka uygun bulunduğundan, suça sürüklenen çocuk ... müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz nedenlerinin reddiyle, CMK"nun 302/1. maddesi uyarınca, usul ve yasaya uygun olan Bölge Adliye Mahkemesi kararına yönelik TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİNE, 18.02.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.