Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2020/3532 Esas 2022/913 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç :Taksirle öldürme
Hüküm :TCK'nın 85/1,62,50,52/4,53/6,63.maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre,sanık müdafinin eksik incelemeye, kusur durumuna ve sair nedenlere ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Dosya içeriğine göre; 13/07/2015 günü saat 17.30 sıralarında sanığın sevk ve idaresindeki kamyon ile meskun mahal içi, 50 km/saat hız sınırının bulunduğu, tek yönlü, düz ve eğimsiz yolda seyir halindeyken, yol üzerinde bulunan molozu kamyona yüklemek için geri geri manevra yaptığı sırada kamyonun arka kısmıyla gerisinde kaplama içerisinde bulunan yayaya çarpması şeklinde meydana gelen ve yayanın öldüğü olayda; 08/10/2015 tarihli Adli Tıp İstanbul Trafik İhtisas Dairesi raporunda; yayanın taşıt yolu içerisinde herhangi bir araç hareketi olabileceğini gözetmeksizin tedbirsiz şekilde bulunduğu, geri manevra ile kendisine doğru gelen kamyon nedeniyle gerekli korunma tedbiri almaması sebebiyle tali kusurlu olduğu, sanığın ise yönetimindeki kamyonla geri geri manevra ile harekete geçmeden önce ayna yardımıyla gerisini yeterince kontrol etmemesi ve aracın arkasında gözcü bulundurmaması sebebiyle asli kusurlu belirtildiği, hükme esas alınan bu raporun oluş ve dosya kapsamına uygun olduğu anlaşılmakla, yapılan incelemede;
1. Sanık hakkında hükmedilen uzun süreli hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesine karar verilirken TCK’nın 50/4. maddesi yönlendirmesi ile TCK’nın 50/1-a maddesi olarak gösterilmesi gerekirken, TCK’nın 50 maddesi olarak gösterilmesi ve hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesine karar verilirken, adli para cezasının belirlenmesine esas alınan tam gün sayısı ve uygulama maddesi olan TCK'nın 52/3. maddesinin gösterilmemesi suretiyle CMK'nın 232/6. maddesine aykırı hareket edilmesi,
2.5237 sayılı TCK'nın 53/6. maddesinde, belli bir meslek veya sanatın ya da trafik düzeninin gerektirdiği dikkat ve özen yükümlülüğüne aykırılık dolayısıyla işlenen taksirli suçtan mahkumiyet hâlinde, üç aydan az ve üç yıldan fazla olmamak üzere, bu meslek veya sanatın icrasının yasaklanmasına ya da sürücü belgesinin geri alınmasına karar verilebileceği düzenlendiği; dosya içeriğinden ve UYAP üzerinden yapılan sorgulamada, ''11904 belge nolu E sınıfı '' ehliyetinin bulunan sanık hakkında, TCK'nın 53/6 maddesi uyarınca sanığa ait olmayan ''2738 belge nolu C sınıfı '' ehliyetin 1 yıl süreyle geri alınmasına karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususun aynı Kanunun 322.maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, hükmün 3.paragrafı çıkarılarak yerine “Sanığın kişiliği, sosyal ve ekonomik durumu nazara alınarak, TCK'nın 50/4. maddesi yollamasıyla 50/1-a.maddesi gereğince adli para cezasına çevrilmesine; TCK'nın 52/3. maddesi gereğince adli para cezasının belirlenmesine esas tam gün sayısının 910 tam gün olarak belirlenmesine, TCK'nın 52/2. maddesi gereğince sanığın ekonomik ve diğer şahsi halleri göz önünde bulundurularak bir gün karşılığı adli para cezasının takdiren 20 TL hesabıyla 18.200 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına" ibaresinin eklenmesi ve hükmün 5.paragrafındaki ''C sınıfı 2738 belge nolu'' ibaresinin çıkarılarak yerine ''E sınıfı 11904 belge nolu'' ibaresinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 09/02/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.