Yargıtay 3. Hukuk Dairesi 2021/7493 Esas 2022/1980 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasındaki menfi tespit davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın reddine yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde taraf vekillerince temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı, davalı kurum ile arasında akdedilen Özel Sağlık Hizmeti Sunan Sağlık Kurumlarından Hizmet Satın Alma Sözleşmesi kapsamında hizmet verdiğini, kurum sigortalısı...,isimli vatandaşın yapmış olduğu şikayet doğrultusunda davalı kurum tarafından 40.000,00-TL para cezası uygulandığını, işlemin tek taraflı, kanaate dayalı ve yasal dayanaktan yoksun olduğunu ileri sürerek; uygulanan 40.000,00-TL tutarındaki cezai işlemin menfi tespiti doğrultusunda iptaline karar verilmesini istemiştir.
Davalı, cezai işlemin sebebinin sigortalı ...,'in davacıya ait hastanede tedavi olmamasına rağmen tedavi olmuş gibi gösterilmesi ve hiç kullanmadığı ilaçlarla ilgili sigortalı adına reçete düzenlenmesi olduğunu, davacı şirket çalışanları hakkında resmi belgede sahtecilik suçundan dava açıldığını ve çalışanlardan biri hakkında mahkumiyet kararı verildiğini savunarak davanın reddini dilemiştir.
Mahkemece, davanın reddine karar verilmiş; hüküm, taraflarca temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, kararın bozmaya uygun olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davacının tüm temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2-Dava, menfi tespit istemine ilişkin olup mahkemece davanın reddine karar verilmiştir. Karar tarihinde yürürlükte olan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi'nin 13. maddesine göre; “(1) Bu Tarifenin ikinci kısmının ikinci bölümünde gösterilen hukuki yardımların konusu para veya para ile değerlendirilebiliyor ise avukatlık ücreti, davanın görüldüğü mahkeme için bu Tarifenin ikinci kısmında belirtilen maktu ücretlerin altında kalmamak kaydıyla (7 nci maddenin ikinci fıkrası, 10 uncu maddenin üçüncü fıkrası ile 12 nci maddenin birinci fıkrası, 16 ncı maddenin ikinci fıkrası hükümleri saklı kalmak kaydıyla,) bu Tarifenin üçüncü kısmına göre belirlenir.” Buna göre reddedilen kısım için yargılama
sırasında kendisini vekille temsil ettiren davalı lehine nispi vekalet ücretine hükmedilmesi gerekirken, maktu vekalet ücretine hükmedilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozmayı gerektirir. Ne var ki, bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden hükmün düzeltilerek onanması HUMK 438/7 maddesi hükmü gereğidir.
SONUÇ: Yukarıda birinci bentte açıklanan nedenlerle davacının tüm temyiz itirazlarının REDDİNE, ikinci bentte açıklanan nedenlerle mahkeme kararının hüküm bölümünün 5. bendinde yer alan “4.080,00 TL” rakam ve sözlerinin hükümden çıkartılarak yerine “6.000,00 TL” rakam ve sözlerinin yazılmasına, hükmün düzeltilmiş bu şekliyle ONANMASINA, 21,40 TL bakiye temyiz harcının temyiz edenlerden davacıya yükletilmesine, 6100 sayılı HMK'nun geçici madde 3 atfıyla 1086 sayılı HUMK'nın 440. maddesi gereğince kararın tebliğinden itibaren 15 günlük süre içerisinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 08/03/2022 tarihinde oy birliği ile karar verildi.