Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2020/9219 Esas 2022/743 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle
Hüküm : Davacının tazminat talebinin kısmen kabulü ile 2.916,94 TL maddi ve 3.500,00 TL manevi tazminatın davalıdan alınarak davacıya verilmesine

Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davacı vekili ve davalı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Tazminat talebinin dayanağı olan Adana 8. Ağır Ceza Mahkemesinin 2010/79 - 2012/47 sayılı ceza dosyası kapsamında, davacının suç örgütüne üye olma suçundan 10/06/2009 - 25/06/2010 tarihleri arasında 380 gün gözaltında ve tutuklu kaldığı, yapılan yargılama sonunda 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına hükmedildiği, mahkumiyet hükmünün 08/07/2015 tarihinde kesinleştiği, gözaltı tarihi itibariyle yürürlükte bulunan 5271 sayılı CMK'nın 142. maddesinde öngörülen süre içinde yetkili ve görevli mahkemeye davanın açıldığı ve kanunda öngörülen yasal şartların oluştuğu anlaşılmakla;
Davacının 10.000,00 TL maddi, 20,000,00 TL manevi tazminatın tutuklama tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile ödenmesi talebine ilişkin söz konusu davada, yerel mahkemece 2.916,94 TL maddi, 3.500,00 TL manevi tazminatın şartla tahliye tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile davalıdan alınarak davacıya ödenmesine hükmedildiği anlaşılmakla;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, incelenen dosya kapsamına göre, davacı vekilinin tüm temyiz itirazları ile davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
5271 sayılı CMK'nın 144/1-a maddesinin yürürlükten kaldırılması nedeniyle mahsup tazminata engel oluşturmayacak ise de, haklarında mahsup işlemi yapılmayan kişilerle tutukluluğu başka mahkumiyetinden mahsup edilenler arasındaki dengenin, hak ve nesafetin sağlanması gerektiği göz önünde bulundurularak, mahsup edilen sürenin hükmolunacak manevi tazminat miktarının tayininde dikkate alınması gerektiği nazara alındığında, davacının tutuklu kaldığı sürelerin diğer bir hükümlülüğünden mahsup edilip edilmediği hususu açıklığa kavuşturulmadan, yazılı şekilde karar verilmesi,
Kabul ve uygulamaya göre;
Tazminat talebinin dayanağı olan ceza dava dosyası içeriğine göre davacının, mahkum olduğu 10 ay hapis cezasının tamamının gözaltı ve tutukluluk süresinden düşülmesi suretiyle bihakkın tahliye tarihi itibariyle tazminata hak kazanacağı gözetilmeden, yazılı şekilde 5275 sayılı CGTİHK’na göre belirlenen şartla tahliye süresinin tutukluluk süresinden düşülmesi suretiyle belirlenen süre için tazminata hükmolunması,
Kanuna aykırı olup, davalı vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 07/02/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.