Yargıtay 3. Hukuk Dairesi 2021/7578 Esas 2022/1734 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : İSTANBUL BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 19. HUKUK DAİRESİ
İLK DERECE
MAHKEMESİ :


Taraflar arasında ilk derece mahkemesinde görülen itirazın iptali davasının reddine dair verilen karar hakkında bölge adliye mahkemesi tarafından yapılan istinaf incelemesi sonucunda; davacı tarafın istinaf başvurusunun kısmen kabulü ile düzeltilerek yeniden esas hakkında verdiği karara yönelik, süresi içinde taraf vekillerince temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili, çeşitli davalarda 3 yıl boyunca davalının vekilliğini üstlendiğini, 05/04/2013 tarihinde haksız olarak davalı tarafından azledildiğini, haksız azil nedeniyle daha önce akdedilmiş bulunan avukatlık ücret sözleşmesi uyarınca alacaklarının doğduğunu, alacaklarının tahsili amacıyla İstanbul 34. İcra Müdürlüğünün 2013/11899 E sayılı dosyası ile takibe geçildiğini, itiraz üzerine takibin durduğunu belirterek, haksız itirazın iptali ile borçludan 131.742,61TL alacaklı olduklarının tespitine, takibin devamına, %20'sinden aşağı olmamak üzere icra inkar tazminatına hükmedilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı, davanın reddini dilemiştir.
İlk Derece Mahkemesince, davacının davasının, azlin haklı olması ve davacının bakiye alacağının kalmaması nedeniyle reddine, karar verilmiştir.
İlk derece mahkemesince verilen karara karşı, davacı tarafından istinaf yoluna başvurulmuştur.
Bölge adliye mahkemesince; Davacının istinaf talebinin kısmen kabulüne, İstanbul 1. Asliye Hukuk Mahkemesinin 12/07/2018 tarihli, 2013/349 Esas, 2018/358 Karar sayılı kararının kaldırılmasına, davacının davasının kısmen kabulü ile, davalının İstanbul 34. İcra Dairesinin 2013/11899 Esas sayılı dosyasına yapmış olduğu itirazın 26.652,00 TL asıl alacak, 139,00 TL işlemiş faiz, 681,00 TL masraf olmak üzere toplam 27.472,00 TL yönünden iptaline, takibe asıl alacağa yıllık faiz uygulanmak suretiyle devamına, davacının fazlaya ilişkin talebin reddine, karar verilmiş; karar, davacı ve davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-) Davacının temyiz itirazları yönünden; Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı bilgi ve belgelere, özellikle temyiz olunan bölge adliye mahkemesi kararında yazılı gerekçelere göre davacının temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2) Davalının temyiz itirazları yönünden; Miktar veya değeri kesinlik sınırını geçmeyen davalara ilişkin nihai kararlar, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun (HMK) 362 nci maddesi uyarınca temyiz edilemez. Temyize konu edilen miktarın kesinlik sınırının altında kalması hâlinde HMK’nın 366 ncı maddesi atfıyla aynı Kanun’un 352 nci maddesinin birinci fıkrasının (b) bendi uyarınca temyiz dilekçesinin reddine karar vermek gerekir.
Dosya içeriğine göre, hüküm altına alınan ve temyize konu edilen toplam miktar 27.472,00 TL olup bölge adliye mahkemesinin karar tarihi itibari ile kesinlik sınırı olan 78.630,00 TL’nin altında kalmaktadır.
3) Dava, itirazın iptali istemine ilişkindir. Bölge Adliye Mahkemesince ilk derece mahkemesi yargılamasında davanın reddedilen kısmı üzerinden Harçlar Kanunu gereğince hesap edilen 7.110,00 TL karar ve ilam harcının ilk derece mahkemesince davacıdan hazine adına tahsiline karar verilmiştir.
492 sayılı Harçlar Kanunu'na bağlı (I) sayılı tarifenin, "Yargı Harçları" başlığı altında düzenlenen "Karar ve ilam harcı" başlıklı III. kısmının 1. fıkrasında, konusu belli bir değerle ilgili bulunan davalarda esas hakkında karar verilmesi halinde hüküm altına alınan anlaşmazlık konusu değer üzerinden, yani davanın kabul edilen kısmı üzerinden tarifede gösterilen oranda nispi karar ve ilam harcı alınacağı hükme bağlanmıştır.
Harç kamu düzenine ilişkin olup, taraflarca bu konu temyiz nedeni olarak ileri sürülmemiş olsa bile, temyiz incelemesi sırasında harç alınması gerekip gerekmediği Yargıtay'ca resen incelenir. Bu nedenle bölge adliye mahkemesinin temyize konu davada; davacıdan, dava değerinin reddedilen kısmı için harç alınmasına hükmetmesi usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
Ne var ki, bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, temyiz olunan bölge adliye mahkemesi kararının düzeltilerek onanması, HMK'nın 370 inci maddesinin ikinci fıkrası hükmü gereğidir.
SONUÇ: Yukarıda birinci bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazlarının REDDİNE, ikinci bentte açıklanan nedenlerle davalının temyiz dilekçesinin REDDİNE, üçüncü bentte açıklanan nedenlerle temyiz olunan bölge adliye mahkemesi kararının hüküm fıkrasının (8) ve (9) nolu bentlerinde yer alan,“İlk derece mahkemesi yargılamasında davanın reddedilen kısmı üzerinden Harçlar Kanunu gereğince hesap edilen 7.110,00 TL karar ve ilam harcının ilk derece mahkemesince davacıdan hazine adına tahsiline, İlk derece yargılamasında davanın kabul edilen kısmı üzerinden Harçlar Kanunu gereğince hesap edilen 1.889,00 TL karar ve ilam harcının ilk derece mahkemesince davalıdan hazine adına tahsiline,” ifadelerinin hükümden çıkarılarak yerine “İlk derece yargılamasında davanın kabul edilen kısmı üzerinden Harçlar Kanunu gereğince hesap edilen 1.876,62 TL karar ve ilam harcından peşin alınan 1.591,15 TL harcın mahsubu ile bakiye 285,47 TL harcın davalıdan tahsili ile Hazineye gelir kaydına, davacı tarafından yatırılan 1.591,15 TL peşin nispi harcın davalıdan alınarak davacıya verilmesine” cümlesinin yazılmasına, hükmün düzeltilmiş bu şekliyle ONANMASINA, peşin alınan temyiz harçlarının istek halinde temyiz edenlere iadesine, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin de bölge adliye mahkemesine gönderilmesine, kesin olmak üzere 02/03/2022 tarihinde oy birliği ile karar verildi.