MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki tapu iptali ve tescil davasının yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davacılar vekili tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne duruşmalı temyiz istemi gider ve değer yönünden reddedine karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:

K A R A R

1995 yılında yapılan kadastro sırasında ... Köyü 115 ada 9 parsel sayılı 6.244,28m2 yüzölçümündeki taşınmaz çamlık ve çalılık niteliği ile Hazine adına tespit edilmiş, itiraz edilmediğinden 31.12.1996 tarihinde kesinleşmiştir. Davacılar ... ve ... vekili 14.1.1999 tarihli dilekçe ile; kazandırıcı zamanaşımı zilyetliğine tutunarak çekişmeli taşınmazın müvekkilleri adlarına tapuya tescili istemiyle dava açmış, yargılama sırasında tapu kaydına tutunmuştur. Mahkemece, çekişmeli taşınmazın orman sayılan yerlerden olduğu, dayanak tapu kaydının halen davacıların dedeleri adlarına kayıtlı olduğu, intikal görmediğinden hukuki değerini yitirdiği gerekçesi ile davanın reddine karar verilmiş, hüküm davacılar vekili tarafından temyiz edilmiştir. Davacılar vekilinin duruşmalı temyiz istemi gider ve değer yönünden reddedilmiştir.
Dava, 3402 sayılı Yasanın 12/3. maddesi uyarınca 10 yıllık süre içinde açılan tapu iptali ve tescil niteliğindedir.
Çekişmeli taşınmazın bulunduğu yörede 02.09.1966 tarihinde ilan edilerek kesinleşen orman kadastrosu vardır.Daha sonra 1995 yılında 3402 sayılı yasa uygulamalarına esas olmak üzere yapılıp kesinleşen aplikasyon ve 2/B madde uygulaması vardır.
İncelenen dosya kapsamına, kararın dayandığı gerekçeye ve çekişmeli taşınmazın uzman orman bilirkişi tarafından eski tarihli memleket haritası ve hava fotoğraflarına dayalı olarak yöntemine uygun biçimde yapılan inceleme ve araştırmada orman sayılan yerlerden olduğunun ve eylemli orman niteliğinde bulunduğunun anlaşıldığı, Devlet Ormanlarının Türkiye Cumhuriyeti Anayasasının 169/1-2, 3402 sayılı Kadastro Yasasının 16/D, 18/2 maddeleri, 6831 sayılı Orman Yasası ve Yargıtay’ın yerleşik uygulamalarına göre tabi servet niteliğinde olup devletin hüküm ve tasarrufu altındaki yerlerden olduğu, özel mülkiyete konu olamayacağı, tapu yada kazandırıcı zamanaşımı yoluyla veya başka bir yol ile kazanılamayacağı, davacının tutunduğu tapu kaydının 4785 sayılı yasa karşısında hukuki değer taşımayacağı, tapu ve zilyetlikle ormandan toprak kazanma olanağı sağlayan 3402 Sayılı Yasanın 45. maddesinin ilgili fıkraları, Anayasa Mahkemesinin 01.06.1988 gün ve 31/13 E.K.; 14.03.1989 gün ve 35/13 E.K. ve 13.06.1989 gün ve 7/25 E.K. sayılı kararları ile iptal edilmiş olduğu, diğer fıkraları da 3.3.2005 tarihinde yürürlüğe giren 5304 sayılı yasa ile yürürlükten kaldırıldığından bu yollarla ormandan yer kazanılamayacağı; öncesi orman olan bir yerin üzerindeki orman bitki örtüsü yok edilmiş olsa dahi, salt orman toprağının
orman sayılan yer olduğu gözetilerek yazılı şekilde hüküm kurulduğuna göre, yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddi ile usul ve yasaya uygun olan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz eden gerçek kişilere yükletilmesine 23/02/2012 günü oybirliği ile karar verildi.