Mahkemesi :İş Mahkemesi
Dava rücuen tazminat istemine ilişkindir.

Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiştir.
Hükmün davalıların avukatları tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
1-Dosyadaki yazılara, delillerin taktirinde bir isabetsizlik bulunmamasına, hükmün dayandığı gerektirici sebeplere göre, davalı ... ve ... vekilinin tüm, diğer davalıların sair temyiz itirazlarının reddine
2-Davacı, talebini, 08.07.2011 tarihli ıslah dilekçesi ile artırdığı halde, davalılardan..."ye tebliğ edilmeden hüküm kurulmuştur.
1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 85. maddesinde " Islah, muayyen celsede diğer taraf hazır olduğu halde yapılabileceği gibi evvelemirde o tarafa tebliğ edilmek şartiyle arzuhal ile de yapılabilir." hükmü yer almaktadır.
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun 177. maddesinin 2. fıkrasında da, "Islah, sözlü veya yazılı olarak yapılabilir. Karşı taraf duruşmada hazır değilse veya ıslah talebi duruşma dışında yapılıyorsa, bu yazılı talep veya tutanak örneği, haber vermek amacıyla karşı tarafa bildirilir." denilmiştir.
Islah dilekçesinin karşı tarafa tebliği, ıslahın geçerliliği için bir şart değilse de, karşı tarafın yokluğunda verilen ıslah dilekçesinin bir örneği karşı tarafa tebliğ edilmeden, ıslah talebine göre inceleme yapılarak hüküm verilemez.( Baki Kuru, Hukuk Muhakemeleri Usulü, 6. Bası, 4.cilt, s:3984)
O halde, Mahkemece, ıslah dilekçesi temyiz eden davalı ... vekiline tebliğ edilmeden yargılamaya devam edilip yazılı şekilde hüküm kurulması isabetsizdir.
3-Davanın yasal dayanağını oluşturan 506 sayılı Kanunun 26.maddesindeki halefiyet ilkesi uyarınca, Kurumun rücu alacağı; hak sahiplerinin tazmin sorumlularından isteyebileceği maddi zarar (Tavan) miktarı ile sınırlı iken,...’nin, 21.03.2007 gün ve 26649 sayılı Resmi Gazetede yayınlanan 23.11.2006 gün ve E:2003/10, K:2006/106 sayılı kararı ile 26.maddedeki “…sigortalı veya hak sahibi kimselerin işverenden isteyebilecekleri miktarla sınırlı olmak üzere…” bölümünün Anayasaya aykırılık nedeniyle iptali sonrasında, 506 sayılı yasaya dayalı olarak işverenler aleyhine açılan rücuan tazminat davalarında; süregelen mevcut uygulama dışında, herhangi bir etkileşim ve değişim öngörülmediğinden, Borçlar Kanununun 332/I maddesinde belirtilen işçi-işveren arasındaki akde aykırılık eylemleri ve bu çevrede maddenin 2. fıkrası gereğince işverenin akde aykırı davranışları (işçi sağlığı ve iş güvenliğinin gerektirdiği önlemlerin alınmaması vs.) sonucu, 26/I maddeyle vaki ilişkilendirme, bir bakıma akde aykırı hareketten doğan tazminat davaları hakkındaki hükümlere tabii olmakla; zamanaşımının, işverenler açısından Borçlar Kanununun 125. maddesine göre belirlenmesi gerektiği gözetildiğinde on yıldır.
Zararlandırıcı sigorta olayına neden olan 3. şahıslar yönünden; üçüncü kişi ile sigortalı arasında akdi bir ilişki söz konusu olmayıp 506 sayılı Kanununu 26/2 maddesi ile Borçlar Kanununa yollamada bulunulduğundan, Borçlar Kanunun 60. maddesinde öngörülen bir ve on yıllık haksız fiil zamanaşımı süresinin uygulaması gerekir.
Maddedeki zamanaşımı süresi, zararın ve eylemi gerçekleştirenin (failin) öğrenildiği tarihten itibaren işlemeye başlamakta olup, Kurumca zararın öğrenilme tarihinin, giderlerin sarf ve ödeme günü olduğu açıktır. Tazminat yükümlüsünün öğrenilme tarihine ilişkin olarak ise, Kurumun yetkili organının faili öğrendiği tarih esas alınmalıdır. Bu kapsamda; ceza mahkemesince yargılanıp hakkında cezalandırma kararı verilen üçüncü kişi yönünden, Kurumun, ceza kararının kesinleştiği tarihte faili öğrendiği kabul edilmeli, cezalandırma kararının söz konusu olmadığı durumlarda ise yöntemince yapılacak araştırma sonunda tazminat yükümlüsünün kim olduğunun öğrenilme tarihi açıklıkla saptanmalıdır. Önemle belirtilmelidir ki, zamanaşımı süresinin, hem zararın, hem de tazminat yükümlüsünün öğrenildiği tarihten itibaren, bir başka anlatımla, ancak, her iki olgu gerçekleştikten sonra işlemeye başlayacağı dikkate alınmalıdır.
Diğer taraftan, yargı kararları ve öğretide kısmi davada dava edilmeyen alacak kesimi için, fazlaya ilişkin hakkın saklı tutulmuş olmasının zamanaşımını kesmeyeceği kabul edilmektedir. (Prof.Dr.Baki Kuru Hukuk Muhakemeleri Usulü Altıncı Baskı Cilt:II sayfa:1541 v.d) Kısmi dava açılması halinde zamanaşımı yalnız alacağın kısmi dava konusu yapılan miktarı için kesilir. ....20.3.1968 gün ve 1968/9-210 E. ve 151 K., 3.7.2002 gün ve 2002/9-564 E. ve 572 K.,09.10.2002 gün ve 2002/9-808 E. ve 2002/801 K.sayılı ilamları da bu yöndedir.
Kurumun açtığı rücu davasında, davalı ... ve ... sigortalının işvereni değil, 506 sayılı Yasanın 26/2. maddesi kapsamında 3’üncü kişi durumundadırlar. 506 sayılı Kanunun 26’ncı maddesinin 2. fıkrası çevresinde açılan
rücu davaları ise, Borçlar Kanunun 60’ncı maddesine göre 1 ve herhalde sigorta olayının meydana geldiği, tarihten itibaren 10 yıllık zamanaşımına tabidir.Bir yıllık zamanaşımının başlangıcı zarara ve faile ıttıla tarihidir.
Davaya konu somut olayda, davalı ... ve ..."nin yasal süresi içerisinde ileri sürdüğü zamanaşımı defi, yukarıdaki düzenleme ve açıklamalar ışığı altında irdelenerek, elde edilecek sonuca göre karar verilmesi ve ıslah dilekçesi yöntemince tebliğ edilmesi gerekirken, eksik inceleme ve yanılgılı değerlendirme sonucunda yazalı şekilde hüküm kurulması, usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
O halde, davalı ..., ... ve ... vekillerinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
S O N U Ç : Temyiz edilen hükmün, yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davalılar ..., ... ve ..."ye iadesine, 16.06.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.