MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ


DAVA :Davacı ve karşı davalı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, fazla çalışma ücreti ile haksız fesih tazminatı alacaklarının ödetilmesine, davalı ve karşı davacı ise, eğitim gideri alacağı ile taahhüt tazminat alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, asıl davayı kısmen hüküm altına almış, karşı davanın reddine karar vermiştir.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı-karşı davalı vekili, iş sözleşmesinin 21.06.2008 tarihinde davacının eşinin iş akdinin feshedilmesi nedeniyle davacı ile çalışmak istenilmediği söylenerek 23.06.2008 tarihinde feshedildiğini ileri sürerek, kıdem ve ihbar tazminatları ile fazla çalışma ve haksız fesih tazminatı alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı-karşı davacı, davacının, eşinin istifa ederek davalı işyerinden ayrılması nedeniyle 21.06.2008 tarihinde işyerini terk ettiğini ve işe dönmediğini, davacının iş akdinin devamsızlık nedeniyle feshedildiğini savunarak, karşı dava ile haksız fesih tazminatı ve eğitim gideri talebinde bulunmuştur.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davalı tarafından devamsızlık olgusunun usulüne uygun tanzim olunmuş devamsızlık tutanakları ve bunu destekleyen tanık beyanları ile kanıtlanamadığı gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı taraflar temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacı ve karşı davalının tüm, davalı ve karşı davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Davacı fazla çalışma yaptığını iddia ederek talepte bulunmuş ve delil olarak da tanık beyanlarına dayanmıştır. Davacı tanıklarından birisi yakını, diğeri ise müşteridir. Tanıkların beyanları soyut olup, işyerindeki çalışma şeklini birebir bilmeleri mümkün değildir. Bilirkişi raporunda da tanık beyanlarının değerlendirilmesindeki tereddüt açıklandığı gibi bilirkişinin kendi bilgi ve gözlemine dayanılarak yapılan yorumla fazla mesai ücreti hesaplandığı anlaşılmaktadır.
Davacının fazla çalışma yaptığını kesin ve inandırıcı şekilde kanıtlayamadığı anlaşılmakla fazla çalışma talebinin reddi yerine kabulü hatalıdır.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 30.01.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.