MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

DAVA :Davacı, kıdem tazminatı, yıllık izin ücreti, fazla çalışma ücreti, ulusal bayram ve genel tatil ücreti ile hafta tatili ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davacı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, iş sözleşmesini askere gitmesi nedeniyle 31.10.2008 tarihinde feshettiğini ileri sürerek, kıdem tazminatı ile yıllık izin, fazla çalışma, ulusal bayram genel tatil, hafta tatili alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davacının iş akdinin askerlik nedeniyle feshettiğini, tüm alacaklarının ödendiğini, davacının davalı şirketi ibra ettiğini savunarak, davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, iş sözleşmesinin davacının askere gitmesi nedeniyle feshedildiği, davacının kıdem tazminatına hak kazandığı gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davacı temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Davacı fazla mesai, ulusal bayram genel tatil ve hafta tatili alacaklarının ödenmediğini ileri sürerek talepte bulunmuştur. Davalı davacının talep ettiği alacaklarının imzalı ücret bordroları ile ödendiğini savunarak imzalı ücret bordrolarını dosyaya sunmuştur. Hükme esas alınan bilirkişi raporunda imzalı ücret bordrolarında fazla mesai, ulusal bayram genel tatil ve hafta tatili alacaklarına ilişkin tahakkuk bulunması nedeniyle davacının alacağı bulunmadığı belirtilmiştir. Ancak aynı bilirkişi raporunda 1 yıl 6 ay 4 gün çalıştığı kabul edilen davacıya ücret bordrolarına göre 2007 yılında 46 gün, 2008 yılında 140 gün ücretli yıllık izin kullandırıldığının anlaşıldığı, irade fesadı altında imzalatılan yıllık izin formları ve yıllık izin defterine itibar edilmediği belirtilerek davacının 14 gün izin hakkı bulunduğu kabul edilerek hesaplama yapılmıştır. Ücret bordrolarında davacının yıllık izin kullandığı aylarda fazla mesai tahakkuku bulunmadığı anlaşılmaktadır. Davacının yıllık izin kullanmadığı kabul edildiğine göre davacının yıllık izinde gösterildiği ve fazla mesai tahakkuku bulunmayan aylar için fazla mesai ücreti hesaplanması gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi hatalıdır.
3-Ayrıca hükme esas alınan bilirkişi raporunda davacının imzalı ücret bordrolarında ulusal bayram genel tatil ve hafta tatili tahakkuku bulunduğu belirtilerek davacının bu alacaklarının bulunmadığı kabul edilerek hesaplama yapılmamış ise de söz konusu bordroların bir kısmında yalnızca fazla mesai tahakkuku bulunduğu, genel tatil ve hafta tatili alacaklarının zamlı olarak hesaplanmadığı anlaşılmaktadır. Bu nedenle davacının genel tatil ve hafta tatili alacaklarının dosyadaki delillere göre değerlendirilmesi gerekirken yanılgılı değerlendirme ile taleplerin reddine karar verilmesi hatalıdır.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 30.01.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.