MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi Usul Kanununa muhalefet
HÜKÜM : Mahkumiyet

Sanık hakkında düzenlenen 18/11/2014 tarih ve 2014-A-120/35 sayılı vergi suçu raporu ve eklerine göre, sanığın mükellefiyet kaydının 30/04/2009 tarihinde re"sen terk edildiği, buna rağmen 2010 yılında fatura düzenlemeye devam ettiği, sanığın yetkilisi olduğu şirket ortaklarından ..."nün aynı zamanda adına sahte faturaların düzenlendiği ... San.. Ltd. Şti"nin de ortağı olduğu, gerçekte bir mal ve hizmet üretimi veya alım satımı yapabilecek makine, tesis ve demirbaşının olmadığı, ambar, depo ya da şubesinin bulunmadığı, yapılan yoklamalarda da iş yerinin kapalı olduğu ve ticari faaliyetinin bulunmadığı anlaşılmakla, CMK"nin 217. maddesi uyarınca duruşmadan edindiği kanaate göre delilleri değerlendirip, suçun sübutu yönünden vicdani kanıya ulaşan mahkemenin takdir ve kabulünde bir isabetsizlik görülmediğinden tebliğnamedeki bozma düşüncesine iştirak edilmemiş; 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesinin uygulanmasında Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarihli 2014/140 Esas ve 2015/85 sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanığın suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde vasfı tayin, cezayı artırıcı ve azaltıcı sebeplerin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş ve incelenen dosyaya göre verilen hükümde bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, 05.02.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.