MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasındaki tazminat davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı, fırın sahibi olduğunu, davalıdan 26.000,00 TL’ye fırın satın aldığını, 6.000,00 TL karşılığı eski fırınını verdiğini, 3.000,00 TL peşin ve toplamı 17.000,00 TL karşılığı sekiz adet çek verildiğini, fırından ‘fazla yakıt yakması, istim vermemesi ve ekmeği pişirmemesi” sebebiyle verim alamadığını, ayıp nedeniyle sözleşmenin iptali ile ödenen peşinat ve çek bedellerinin iadesi, eski fırının yerine monte edilerek iadesini ve fazlaya ilişkin haklar saklı kalmak kaydı ile 1.000,00 TL maddi tazminat tahsili ile iadesi gereken ödemelere ödeme tarihinden itibaren tazminata dava tarihinden itibaren ticari faiz uygulanmasını istemiş, daha sonra tazminata ilişkin talebini 41.220,00TL"ye yükseltmiştir.
Davalı, davanın reddini dilemiştir.
Mahkemece, bozma üzerine, davacının maddi tazminat talebinin kısmen kabulü ile; 3.435,00 TL"nin 1.000,00 TL"sinin dava tarihi olan 19/09/2011 tarihinden bakiyesinin de ıslah tarihi olan 31/07/2013 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine, fazlaya ilişkin talebin reddine, mahkememizin 23/12/2014 tarih ve 2011/367 esas 2014/697 karar sayılı kararının maddi tazminat talebi dışındaki hususları yönünden kesinleşmiş olduğundan bu konularda yeniden karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiş; hüküm, davacı tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davacının aşağıdaki bendin dışında kalan temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2-Davacı, davalıdan aldığı fırının ayıplı olduğunu belirterek sözleşmenin iptali ile verilen bedellerin iadesi ve tazminat talebi ile eldeki davayı açmıştır. Mahkemece, bozma öncesi verilen kararda, davacının dava konusu fırınla ilgili olarak ayıp konusunda açtığı davasının kabulü ile; dava konusu EFM 2000 model döner arabalı ekmek fırının ayıplı olduğunun tespitine, ayıplı malın davacı tarafından davalı satıcıya iadesine, davacının ayıplı mala ödediği 3.000,00 TL’nin malın iade tarihinden itibaren yasal faiz oranı uygulanmak suretiyle hesaplanacak işlemiş faiziyle birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine, davacıya ait eski fırının davalı tarafından davacıya iadesine, davacının maddi tazminat talebinin kısmen kabulü ile; 38.357,50 TL den 1.000,00 TL’sinin dava tarihi 19.09.2011’den, 37.357,50 TL bakiyesinin de ıslah tarihi 31.07.2013 tarihinden itibaren işleyecek
yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine, davalıya verilen çeklerin iptaline karar verilmiş; hüküm, davalı tarafından temyiz edilmiştir.Karar, 13. Hukuk Dairesinin 12/06/2017 tarih 2014/17866 esas 2015/4785 karar sayılı ilamı ile davalının sair temyiz itirazları reddedilerek, talep edilen tazminat miktarının keşif tarihine göre değil dava tarihine göre hesaplanması gerektiği gerekçesi ile bozulmuştur. Mahkemece, bozmaya uyularak, bozma gereklerine uygun bilirkişi raporu alınarak, davacının maddi tazminat talebinin kısmen kabulü ile; 3.435,00 TL"nin 1.000,00 TL"sinin dava tarihi olan 19/09/2011 tarihinden bakiyesinin de ıslah tarihi olan 31/07/2013 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine, fazlaya ilişkin talebin reddine, mahkememizin 23/12/2014 tarih ve 2011/367 esas 2014/697 karar sayılı kararının maddi tazminat talebi dışındaki hususları yönünden kesinleşmiş olduğundan bu konularda yeniden karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiştir. Ancak, bozmaya uyularak verilen bu kararda, bozma öncesine ilişkin masraf ve harç hesabı, 41.220,00TL tazminat miktarı üzerinden, tazminatın kabul ve ret oranına göre hesaplanmıştır. Dava değeri 68.200,00TL olup, fırın bedeli 26.000,00TL ile bilirkişi raporunda hesaplanan tazminat değeri 3.435,00TL olduğundan, davada kabul edilen bedel toplam 29.435,00TL"dir. Masrafa ilişkin hesabın bu miktar üzerinden kabul ret oranı hesaplanarak yapılması gerekmektedir. Ayrıca, karar ve ilam harcının da davada toplam kabul edilen miktar üzerinden hesaplanması gerekir. Hal böyle olunca, mahkemece, toplam kabul edilen bedel üzerinden hesaplanan kabul ret oranı ile masraf hesabı yapılması gerekirken yazılı şekilde tazminat bedelinin kabulüne göre yargılama giderlerine hükmedilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozmayı gerektirir.
Ayrıca karar ve ilam harcının da dava değerinin kabul edilen kısmı üzerinden hesaplanması gerekirken tazminat miktarının kabul edilen kısmı üzerinden hesaplama yapılması usul ve yasaya aykırı olup bozmayı gerektirir.
Ne var ki, yapılan bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden kararın düzeltilerek onanması HUMK"nun 438/7.maddesi gereğidir.
SONUÇ: Yukarıda 1 nolu bentte açıklanan nedenler ile davacının sair temyiz itirazlarının reddine, 2 nolu bentte açıklanan nedenler ile temyiz olunan kararın "hüküm" başlıklı bölümünün 3. bendinin hükümden çıkartılarak yerine "kabul edilen miktar üzerinden hesaplanan 2.010,70TL karar ve ilam harcından, davacı tarafından yatırılan 1.183,30TL harcın mahsubu ile bakiye 827,40TL harcın davalıdan tahsili ile hazineye irat kaydına, davacı tarafından yatırılan 1.183,30TL harcın, davalıdan alınarak davacıya ödenmesine," söz ve rakamlarının yazılmasına, 4. ve 5.(iki kere 5. bent yazılmış olup her ikisi de çıkartılarak) bentlerinin hükümden çıkartılarak 4. bent yerine " davacı tarafından yapılan 175,00 TL bilirkişi,55,00 TL araç, 42,00 TL tebligat, 148,55 TL mahkeme heyeti keşif avansı, 175,00 TL talimat gideri, 58,00 TL posta ve tebligat gideri olmak üzere toplam 653,55TL yargılama giderinin kabul ret oranına göre (%43,16 kabul-%56,84 ret) hesap edilen 282,07TL"sinin davalıdan alınıp davacıya verilmesine, bakiye bedelin davacı üzerine bırakılmasına" söz ve rakamlarının yazılmasına, 5. bent yerine de " davalı tarafından yapılan 450,00 TL talimat masrafı ile 78,00 TL tebligat gideri toplamı olan 528,00TL yargılama giderinin kabul ret oranına göre (%43,16 kabul-%56,84 ret) hesap edilen 300,12 TL"sinin davacıdan alınıp davalıya verilmesine, bakiye bedelin davalı üzerine bırakılmasına" söz ve rakamlarının yazılmasına, hükmün düzeltilmiş bu şekilde ONANMASINA, ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 6100 sayılı HMK"nun geçici madde 3 atfıyla 1086 sayılı HUMK"nın 440.maddesi gereğince kararın tebliğinden itibaren 15 günlük süre içerisinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 24/12/2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.