Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2021/4588 Esas 2022/582 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK’nın 89/1, 89/2-b, 62/1, 52/2-4. maddeleri
uyarınca mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii ve katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
5271 sayılı CMK’nın 17/10/2019 tarihli ve 7188 sayılı Kanunun 24. maddesi yeniden düzenlenmiş olan “Basit Yargılama Usulü” başlıklı 251. maddenin 1. fıkrasında yer alan “Asliye Ceza Mahkemesince iddianamenin kabulünden sonra adli para cezasını ve/veya üst sınırı 2 yıl veya daha az süreli hapis cezasını gerektiren suçlarda basit yargılama usulünün uygulanmasına karar verilebilir.” şeklindeki düzenlemeye göre basit yargılama usulünün uygulanıp uygulanmama takdirinin mahkemeye bırakıldığı, bozma ilamına uyularak yapılan yargılamada mahkemece genel hükümlere göre yargılamaya devam edilip karar verildiği gözetildiğinde mahkemenin uygulama yapılmayacağına ilişkin takdirinin olduğu anlaşılmakla yapılan incelemede;
1-Katılan vekilinin temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Katılan vekilinin yüzüne karşı 18.02.2021 tarihinde tefhim edilen hükmün 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca 1412 sayılı CMUK'un 310/1. maddesinde öngörülen yasal bir haftalık süre geçtikten sonra katılan vekili tarafından 18.03.2021 tarihinde temyiz edildiğinin anlaşılması karşısında temyiz isteminin aynı Kanunun 317. maddesi gereğince REDDİNE,
2-Sanık müdafinin temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
5237 sayılı TCK'nın 50/2. maddesinde yer alan, “suç tanımında hapis cezası ile adli para cezasının seçenek olarak öngörüldüğü hallerde hapis cezasına hükmedilmişse, bu ceza artık adli para cezasına çevrilmez” düzenlemesi göz ardı edilerek, seçimlik cezalardan hapis cezası tayini tercih edilmesine rağmen, sanık hakkında hükmedilen hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesine karar verilmesi, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Sanığın idaresindeki kamyonet ile meskun mahalde, saat 08.25 sıralarında, 14 metre genişliğindeki iki yönlü, dört şeritli yolda seyir halinde iken, gidiş istikametine göre yolun sağından soluna geçmek isteyen yayaya aracının sağ ön kısmıyla çarptığı ve yayanın kemik kırığının hayat fonksiyonlarına etkisi 3. derece (orta) olacak şekilde yaralanmasına neden olduğu olayda; kaza yeri hız limitinin 50 km/saat olduğu, çarpma noktasının sanık sürücünün seyir şeridi olan sağ şerit üzerinde sağ taraftaki kaldırıma 3 metre mesafede gerçekleştiği, çarpma noktasının 55 metre gerisinde yaya geçidinin bulunduğu ve olay mahalli zemin üzerinde sanık sürücünün kullandığı araca ait fren izi tespiti olmadığı, bozma ilamımız sonrasında alınan 13.04.2020 tarihli İstanbul Adli Tıp Kurumu Trafik İhtisas Dairesi Başkanlığı’nın “... sanığın kaplamaya sağ tarafından giren yayayı fark ettiği anda yavaşlaması, zamanında etkin direksiyon ve fren tedbirine başvurması gerekirken bu hususlara riayet etmeyip seyrine devam etmek istediği esnada yayaya çarptığı anlaşılmakla gerçekleşen olayda dikkat ve özen yükümlülüklerine aykırı davranışları ile tali kusurludur...” yönündeki hükme esas alınan raporun oluşa ve tüm dosya kapsamına uygun olduğu anlaşılmakla;
Bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın hükmün açıklanmasının geri bırakılması gerektiğine cezanın alt sınırdan verilmediğine ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün isteme aykırı olarak ONANMASINA, 25.01.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.