Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2022/3758 Esas 2022/11099 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5607 sayılı Yasaya muhalefet
HÜKÜM : Sanık ... hakkında beraat; diğer sanıklar hakkında hükümlülük, müsadere

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
Dairemizin 05.04.2022 tarih ve 2021/11734 Esas, 2022/6768 Karar sayılı kararına karşı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı'nın 28.04.2022 tarih ve KD- 2020/45038 Eksikliği Giderme sayılı yazısı ile " Yüksek Dairenizin 21.04.2022 tarih ve 10302272-2011/635 Muh. sayılı yazısı ile tevdii kararına konu dava dosyası ve eklerinin Dairede olduğu anlaşılmakla, ilgili karara karşı itiraz kanun yoluna başvurulması için ihbarda bulunulması üzerine dosyanın yapılan incelemesinde, tevdii kararına konu eksikliğin konusuz kalması sebebiyle karara karşı 5271 sayılı CMK'nun 308. maddesi uyarınca itiraz yasa yoluna başvurulması gerektiği" gerekçesiyle itirazda bulunulduğu anlaşılmakla;
Yapılan yeniden inceleme sonucunda, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı'nın itiraz nedenleri yerinde görüldüğünden, 6352 sayılı Yasa ile değişik 5271 sayılı CMK'nun 308/3. maddesi gözetilerek itirazın kabulüne,
Dairemizin 05.04.2022 tarihli ve 2021/11734 Esas, 2022/6768 Tevdii Karar sayılı kararının kaldırılması ile yeniden yapılan incelemede;
Sanıklar ... ve ...'ın tekerrüre esas sabıkası bulunduğu halde sanıklar hakkında TCK'nun 58. maddesinin uygulanmaması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
I- Sanık ...'un temyiz isteminin incelenmesinde;
Kararın sanık ...'a 09.09.2016 tarihinde tebliğ edildiği ve sanığın hükmü CMUK'nun 310/1. maddesinde öngörülen bir haftalık temyiz süresi geçtikten sonra 19.09.2016 tarihinde temyiz ettiği gözetilerek, temyiz inceleme talebinin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'nun 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
II- Sanık ... hakkında kurulan beraat hükmünün incelenmesinde;
Olay tutanağına göre; 03.02.2014 tarihinde saat 23.15 sıralarında ... Otobüs Terminali'nde bir otobüsün bagajından koli aldığı görülen sanık ...'in durumundan şüphelenilmesi üzerine koli içerisinde ne olduğu sorulduğunda sanığın gümrük kaçağı sigara olduğunu beyan ederek rızası ile koliyi açarak teslim ettiği, koli içerisinde bulunan muhtelif marka ve miktarlarda olmak üzere toplam 98 karton (980 paket) sigaranın ele geçirilerek sigaraların muhafaza altına alındığının belirtildiği,
Sanık ...'in soruşturma aşamasında alınan savunmasında, ... Market yanında ara sokakta tütün işi yapan soyadını bilmediği ... isimli şahsın arayarak işi olduğunu, saat 23.00’da ...Turizm isimli firmadan kendisine koli geleceğini, koliyi almasını istediğini, belirtilen tarihte koliyi aldığı esnada görevli polisler tarafından yakaladığını ve koli içerisindeki gümrük kaçağı sigarayı rızası ile görevlilere teslim ettiğini, koli içerisinde sigara olduğunu tahmin ettiğini ancak bilmediğini beyan ettiği,
Suça konu gümrük kaçağı sigaraların yakalandığı 03.02.2014 tarihinden bir gün sonra sanık ...'in kendi adına kayıtlı ... hat nolu telefon ile ...'ın hattı arasında suç konusu sigaralar ile ilgili mesajlaşmaların iletişimin tespiti yoluyla yasal zeminde tespit edildiği anlaşılmakla; atılı suçun sübut bulduğu halde sanığın mahkumiyeti yerine yazılı şekilde beraatine kararı verilmesi,
III- Sanık ... hakkında kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
... Asliye Ceza Mahkemesi'nin 2019/26 Esas sayılı derdest dosyasında suç tarihinin 11.02.2013, iddianame düzenleme tarihinin ise 27.05.2013, ... Asliye Ceza Mahkemesi'nin 2013/624 Esas sayılı dosyasında ise suç tarihinin 01.03.2013, iddianame düzenleme tarihinin ise 05.12.2013 olduğu anlaşılmakla tebliğnamedeki TCK'nun 43. maddesi yönünden bozma isteyen görüşe iştirak edilmemiştir.
1- Sanık ...'ın iddianamede 5. olay olarak gösterilen 03.12.2013 suç tarihli eylemine ilişkin kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Fiziki takip neticesinde sanık ...'ın kullandığı araçtan hakkında mahkumiyet hükmü verilen diğer sanık ...'in inerek kargoya girdiği, kargo gelmediği için tekrar ...'ın kullandığı araca binip ... Kavşağı'na geldiklerinde ...'ın araçtan inerek yürümeye başladığı ve ...'ın arabayı kullanarak kargoya geri gidip kargo çıkışında ...'ın elindeki kutuda 114 karton kaçak sigara ele geçirilmesi şeklinde gerçekleşen olayda, ...'ın tüm aşamalarda suçlamayı kabul etmeyerek ...'la karşılaştığını ancak daha sonra lambalarda inerek yanından ayrıldığını savunması ve diğer sanık ...'ın da sanık savunmalarını doğrulayan nitelikte beyanda bulunması karşısında sanığın beraati yerine mahkumiyetine karar verilmesi,
2- ...'ın iddianamede 8. olay olarak gösterilen 12.01.2014 suç tarihli eylemine ilişkin kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
a-Suç tarihi ve ele geçen eşyanın niteliğine göre sanığın eyleminin 11/04/2013 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 6455 sayılı Yasa ile değişik 5607 sayılı Yasanın 3/18. maddesi kapsamında kaldığı, ancak suç tarihinden sonra ise 28/06/2014 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Yasa ile değişik 5607 sayılı Yasanın 3/18-son cümle delaletiyle anılan Yasanın 3/5, 3/10 madde ve fıkraları kapsamında bulunduğu gözetildiğinde;
Hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Yasanın 61. maddesi ile 5607 sayılı Yasanın 3/22. maddesine eklenen "Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir." şeklindeki düzenlemenin sanık lehine hükümler içermesi, yine 7242 sayılı Yasanın 62. maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği ve anılan madde uyarınca suça konu kaçak eşyanın gümrüklenmiş değerinin iki katı tutarındaki miktarın hüküm verilinceye kadar Devlet Hazinesine ödenmesi halinde verilecek cezada indirim uygulanacağının hüküm altına alındığı gözetilerek,
Suç tarihinde yürürlükte olan 6455 sayılı Yasa ile değişik 5607 sayılı Yasa ile 6545 ve 7242 sayılı Yasalar ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın ilgili hükümleri (5607 sayılı Yasanın 3/18. maddesinin yollamasıyla 3/5, 3/10, 3/22, 5/2) somut olaya uygulanarak belirlenen sonuç cezalar karşılaştırılmak suretiyle sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri ile 5237 sayılı TCK'nun 7. maddesi ve 7242 sayılı Yasanın 63. maddesi ile 5607 sayılı Yasaya eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası nazara alınarak sonucuna göre uygulama yapma görevinin de yerel mahkemeye ait bulunması zorunluluğu,
b- 24.11.2015 günlü 29542 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi'nin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile 5237 sayılı TCK'nun 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptal edilmesi nedeniyle, anılan maddenin yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
c- Sanık hakkında hem hapis hem de adli para cezasına hükmedilmesi karşısında, TCK'nun 58. maddesinin uygulanmasında adli para cezalarında mükerrirlere özgü infaz rejimi uygulanmasına yasal olanak bulunmadığı halde hiçbir ayrım yapılmaksızın sanığın cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmesi,
IV- Sanıklar ..., ... ve temyiz kapsam dışı ... yönünden iddianamede 16. olay olarak gösterilen 22.02.2014 suç tarihli ve Sanık ...'ın 8. olay olarak gösterilen 12.01.2014 tarihli eylemlerine ilişkin kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Sanık ... yönünden her ne kadar iddianamenin başlık kısmında ismi gösterilmemiş ise de, iddianame içeriğinde sanığın işlediği suçun tarif edildiği, talep kısmında da bu sanığı kapsayacak şekilde 5607 sayılı Kanun'un 3/18. maddesinin uygulanılmasının istenildiği, sanık hakkında iddianame düzenlendiği değerlendirilerek tebliğnamenin III. bendindeki bozma isteyen görüşe iştirak edilmemiştir.
1-Suç tarihi ve ele geçen eşyanın niteliğine göre sanıkların eylemlerinin 11/04/2013 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 6455 sayılı Yasa ile değişik 5607 sayılı Yasanın 3/18. maddesi kapsamında kaldığı, ancak suç tarihinden sonra ise 28/06/2014 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Yasa ile değişik 5607 sayılı Yasanın 3/18-son cümle delaletiyle anılan Yasanın 3/5, 3/10. madde ve fıkraları kapsamında bulunduğu gözetildiğinde;
Hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Yasanın 61. maddesi ile 5607 sayılı Yasanın 3/22. maddesine eklenen "Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir." şeklindeki düzenlemenin sanıklar lehine hükümler içermesi, yine 7242 sayılı Yasanın 62. maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği ve anılan madde uyarınca suça konu kaçak eşyanın gümrüklenmiş değerinin iki katı tutarındaki miktarın hüküm verilinceye kadar Devlet Hazinesine ödenmesi halinde verilecek cezada indirim uygulanacağının hüküm altına alındığı gözetilerek,
Suç tarihinde yürürlükte olan 6455 sayılı Yasa ile değişik 5607 sayılı Yasa ile 6545 ve 7242 sayılı Yasalar ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın ilgili hükümleri (5607 sayılı Yasanın 3/18. maddesinin yollamasıyla 3/5, 3/10, 3/22, 5/2) somut olaya uygulanarak belirlenen sonuç cezalar karşılaştırılmak suretiyle sanıkların hukuki durumunun tayin ve takdiri ile 5237 sayılı TCK'nun 7. maddesi ve 7242 sayılı Yasanın 63. maddesi ile 5607 sayılı Yasaya eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası nazara alınarak sonucuna göre uygulama yapma görevinin de yerel mahkemeye ait bulunması zorunluluğu,
2- 24.11.2015 günlü 29542 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi'nin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile 5237 sayılı TCK'nun 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptal edilmesi nedeniyle, anılan maddenin yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
3- 16. olayda sanıkların fikir ve eylem birliği içinde müsnet suçu işledikleri anlaşılmakla 5607 sayılı Yasanın 4/2. maddesinin haklarında uygulanmaması suretiyle eksik ceza tayini,
V- Sanık ...'ın iddianamede 10. olay olarak gösterilen 24.01.2014 suç tarihli ve 05.03.2014 suç tarihli eylemlerine ilişkin kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
24.01.2014 suç tarihli eyleme yönelik, sanığın yanında çalışan ...'un ... İlçe Emniyet Müdürlüğü'ne müracaat ederek sanığın kaçak sigara sattığını, kendisine de zorla sattırmak istediğini, kabul etmemesi üzerine aralarında tartışma çıkması neticesinde suç duyurusunda bulunması şeklinde gerçekleşen olayda, sanığın tüm aşamalarda suçlamayı kabul etmeyerek ...'in arkadaşı olduğunu ve kendisine borcu olduğunu bu yüzden şikayette bulunduğunu savunması ve ...'in mücerret beyanı dışında yine, 05.03.2014 tarihli eyleme yönelik, sanığın evinde yapılan aramada ele geçirilen sanığa ait 168 paket kaçak sigara ele geçirilmesi şeklinde gerçekleşen olayda, sanığın içmek için aldığını beyan etmesi, ele geçen sigaranın Dairemizin istikrar kazanan uygulamalarında miktar itibarıyla kişisel kullanım kapsamında kalması karşısında beraati yerine mahkumiyetine karar verilmesi,
VI- Sanıklar ..., ..., ..., ..., ...'ın iddianamede 11. ve 12. olay olarak gösterilen 20.01.2014 ve 29.01.2014 suç tarihli eylemlerine ilişkin kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Sanık ... yönünden hakkında verilen kararın 19.09.2016 tarihinde kesinleştiği gerekçesi ile ... Asliye Ceza Mahkemesi'nin 09.03.2021 tarih 2021/40 Esas, 2021/292 Karar sayılı ilamı ile uyarlama yargılaması yapılıp karar verilmiş ise de sanığın yokluğunda verilen kararın, sanığın bildirdiği en son adresine 7201 sayılı Tebligat Kanun'un 10/1. maddesi uyarınca tebliğe çıkartılmadan, doğrudan adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresine 7201 sayılı Tebligat Kanunu'nun 21. maddesine göre tebliğ edilmesi aynı Kanun'un 10/1. maddesindeki düzenlemeye aykırılık oluşturup, tebligatın bu haliyle usulsüz olduğu anlaşıldığından, henüz kesinleşmeyen ve uyarlama yargılamasına konu edilen bu kararın hukuki değerden yoksun olduğu değerlendirilerek sanığın 27.10.2016 havale tarihli eski hale getirme ve temyiz taleplerinin süresinde olduğu kabul edilerek yapılan temyiz incelemesinde:
1-Suç tarihi ve ele geçen eşyanın niteliğine göre sanıkların eylemlerinin 11/04/2013 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 6455 sayılı Yasa ile değişik 5607 sayılı Yasanın 3/18. maddesi kapsamında kaldığı, ancak suç tarihinden sonra ise 28/06/2014 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Yasa ile değişik 5607 sayılı Yasanın 3/18-son cümle delaletiyle anılan Yasanın 3/5, 3/10. madde ve fıkraları kapsamında bulunduğu gözetildiğinde;
Hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Yasanın 61. maddesi ile 5607 sayılı Yasanın 3/22. maddesine eklenen "Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir." şeklindeki düzenlemenin sanıklar lehine hükümler içermesi, yine 7242 sayılı Yasanın 62. maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma
aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği ve anılan madde uyarınca suça konu kaçak eşyanın gümrüklenmiş değerinin iki katı tutarındaki miktarın hüküm verilinceye kadar Devlet Hazinesine ödenmesi halinde verilecek cezada indirim uygulanacağının hüküm altına alındığı gözetilerek,
Suç tarihinde yürürlükte olan 6455 sayılı Yasa ile değişik 5607 sayılı Yasa ile 6545 ve 7242 sayılı Yasalar ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın ilgili hükümleri (5607 sayılı Yasanın 3/18. maddesinin yollamasıyla 3/5, 3/10, 3/22, 5/2) somut olaya uygulanarak belirlenen sonuç cezalar karşılaştırılmak suretiyle sanıkların hukuki durumunun tayin ve takdiri ile 5237 sayılı TCK'nun 7. maddesi ve 7242 sayılı Yasanın 63. maddesi ile 5607 sayılı Yasaya eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası nazara alınarak sonucuna göre uygulama yapma görevinin de yerel mahkemeye ait bulunması zorunluluğu,
2- 24.11.2015 günlü 29542 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi'nin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile 5237 sayılı TCK'nun 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptal edilmesi nedeniyle, anılan maddenin yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
VII- Sanıklar ..., ..., ..., ... hakkında kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
1-Suç tarihi ve ele geçen eşyanın niteliğine göre sanıkların eylemlerinin 11/04/2013 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 6455 sayılı Yasa ile değişik 5607 sayılı Yasanın 3/18. maddesi kapsamında kaldığı, ancak suç tarihinden sonra ise 28/06/2014 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Yasa ile değişik 5607 sayılı Yasanın 3/18-son cümle delaletiyle anılan Yasanın 3/5, 3/10. madde ve fıkraları kapsamında bulunduğu gözetildiğinde;
Hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Yasanın 61. maddesi ile 5607 sayılı Yasanın 3/22. maddesine eklenen "Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir." şeklindeki düzenlemenin sanıklar lehine hükümler içermesi, yine 7242 sayılı Yasanın 62. maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği ve anılan madde uyarınca suça konu kaçak eşyanın gümrüklenmiş değerinin iki katı tutarındaki miktarın hüküm verilinceye kadar Devlet Hazinesine ödenmesi halinde verilecek cezada indirim uygulanacağının hüküm altına alındığı gözetilerek,
Suç tarihinde yürürlükte olan 6455 sayılı Yasa ile değişik 5607 sayılı Yasa ile 6545 ve 7242 sayılı Yasalar ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın ilgili hükümleri (5607 sayılı Yasanın 3/18. maddesinin yollamasıyla 3/5, 3/10, 3/22, 5/2) somut olaya uygulanarak belirlenen sonuç cezalar karşılaştırılmak suretiyle sanıkların hukuki durumunun tayin ve takdiri ile 5237 sayılı TCK'nun 7. maddesi ve 7242 sayılı Yasanın 63. maddesi ile 5607 sayılı Yasaya eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası nazara alınarak sonucuna göre uygulama yapma görevinin de yerel mahkemeye ait bulunması zorunluluğu,
2- 24.11.2015 günlü 29542 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi'nin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile 5237 sayılı TCK'nun 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptal edilmesi nedeniyle, anılan maddenin yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Kabule göre de;
Dairemizce de kabul gören Yargıtay Ceza Genel Kurulu'nun 08.04.2014 tarih ve 2013/7-591 Esas, 2014/171 Karar sayılı ve 16.05.2017 tarih ve 2015/398 Esas, 2017/272 Karar sayılı kararlarında ayrıntıları belirtildiği gibi; suçun işleniş biçimi, suçun işlenmesindeki özellikler, fiillerin işleniş yer ve zamanı, fiiller arasında geçen süre, korunan değer ve yarar, hareketin yöneldiği maddi konunun niteliği, olayların oluş ve gelişimi ile dış dünyaya yansıyan diğer tüm özellikler birlikte değerlendirilip, sanıkların eylemlerinin bir suç işleme kararının icrası kapsamında gerçekleştirip gerçekleştirmediği ve hakkında TCK'nun 43.maddesinin uygulanıp uygulanmayacağı hususlarının tartışılarak belirlenmesi bakımından;
Sanık ... yönünden;
Temyiz incelenmesine konu bu dosyaya ilişkin suç tarihinin 22.12.2013, iddianame düzenleme tarihinin ise 16.04.2014 olduğu,
Yapılan UYAP sorgulamasında, ... Asliye Ceza Mahkemesi'nin derdest 2020/250 Esas sayılı dosyasında suç tarihinin 10.12.2013, iddianame düzenleme tarihinin 28.02.2014 olduğu,
Sanık ... yönünden;
Temyiz incelenmesine konu bu dosyaya ilişkin suç tarihlerinin 01.11.2013, 31.01.2014, 03.02.2014, iddianame düzenleme tarihinin ise 16.04.2014 olduğu,
Yapılan UYAP sorgulamasında, ... Asliye Ceza Mahkemesi'nin 2020/159 Esas sayılı dosyasında suç tarihinin 27.11.2013, iddianame düzenleme tarihinin 28.02.2014, ... Asliye Ceza Mahkemesi'nin 2020/407 Esas, 2021/1154 Karar sayılı dosyasında suç tarihinin 30.12.2013, iddianame düzenleme tarihinin 14.05.2014 olduğu,
Sanık ... yönünden;
Temyiz incelenmesine konu bu dosyaya ilişkin suç tarihinin 05.03.2014, iddianame düzenleme tarihinin ise 16.04.2014 olduğu,
Yapılan UYAP sorgulamasında, ... Asliye Ceza Mahkemesi'nin derdest 2020/260 Esas sayılı dosyasında suç tarihinin 18.02.2014, iddianame düzenleme tarihinin 08.04.2014 olduğu,
Sanık ... yönünden;
Temyiz incelenmesine konu bu dosyaya ilişkin suç tarihlerinin 09.10.2013, 30.11.2013, iddianame düzenleme tarihinin ise 16.04.2014 olduğu,
Yapılan UYAP sorgulamasında, ... Asliye Ceza Mahkemesi'nin 2020/161 Esas sayılı dosyasında suç tarihinin 16.05.2013, iddianame düzenleme tarihinin 02.12.2013 olduğu,
Bu dosyalardaki eylemlerin benzer suç vasfına yönelik olduğu gözetilerek suç tarihine ve işlenen suçun niteliğine göre adı geçen sanıkların eylemlerinin TCK'nun 43. maddesi kapsamında zincirleme biçimde kaçakçılık suçunu oluşturup oluşturmadığının takdir ve değerlendirilmesi bakımından sanığa ait dosyaların incelenmesi, gerektiğinde birleştirilmesi ve sonucuna göre sanıkların hukuki durumunun değerlendirilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm tesisi,
VIII- Sanık ... hakkında kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
İddianamede 7. olay ve 15. olay olarak gösterilen 21.01.2014 ve 12.02.2014 tarihli eylemleri nedeniyle dava açıldığı, gerekçede iki eylemin de sübutuna ilişkin değerlendirme yapıldığı ancak ayrı ayrı ya da TCK'nun 43/1. maddesi kapsamında kalıp kalmadığı irdelenmeden hangi eylemden sanığın mahkumiyetine karar verildiğinin belirtilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, katılan ... İdaresi adına Hazine vekilinin, ... müdafii, sanık ... müdafii, sanık ... müdafii, sanıklar ..., ... müdafiileri, sanıklar ..., ... ve ..., ..., ..., ..., ..., ...'nun temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 07.06.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.