İstanbul Ceza Kararları - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/98 Esas 2019/7904 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/98
Karar No: 2019/7904
Karar Tarihi: 10.04.2019

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/98 Esas 2019/7904 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Asliye Ceza Mahkemesi'nin verdiği kararın temyiz edilmesi sonucunda, sanık hakkında müştekiye yönelik kasten yaralamaya teşebbüs suçundan verilen mahkumiyet kararının adli para cezası tür ve miktarının kesin nitelikte bulunduğu için reddedildiği belirtilmiştir. Sanık hakkında müştekiye yönelik kötü muamele suçundan verilen mahkumiyet kararına ise, yerinde görülmeyen diğer itirazların reddedildiği, ancak müştekinin soyut iddiası dışında kesin delil elde edilemediği ve sanık hakkında beraat hükmü verilmesi gerektiği göz önünde bulundurulmadan mahkumiyet hükmü kurulduğu için bozulması gerektiği kaydedilmiştir. Hükmün bu sebepten isteme aykırı olarak bozulmasına karar verilmiştir. Kanun maddeleri olarak ise, adli para cezasının kesin niteliği sebebiyle temyiz isteminin reddedilmesinde 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanuna eklenen geçici 2. maddesi, mahkumiyet hükmünün bozulmasında ise 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uygulanmıştır.

3. Ceza Dairesi 2019/98 E. , 2019/7904 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Sanık hakkında müştekiye yönelik kasten yaralamaya teşebbüs suçundan verilen mahkumiyet kararına yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Hükmolunan adli para cezasının tür ve miktarı, 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesiyle 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanuna eklenen geçici 2. maddesi uyarınca kesin nitelikte bulunduğundan, sanığın temyiz isteminin 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
2) Sanık hakkında müştekiye yönelik kötü muamele suçundan verilen mahkumiyet kararına yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde ise;
Yerinde görülmeyen diğer itirazların reddine, ancak;
Müştekinin soyut iddiası dışında, sanığın, müştekiye kanundaki tanımına göre süreklilik arz edecek şekilde, kötü muamele sayılacak fiillerde bulunduğuna ilişkin, mahkumiyet hükmü kurmaya yeterli, kesin delil elde edilemediği, sanık hakkında beraat hükmü verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesi ile değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 10.04.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.