Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2021/4151 Esas 2022/459 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi

2863 sayılı Kültür ve Tabiat Varlıklarını Koruma Kanununa muhalefet suçundan sanık ...'in, anılan Kanunun 74/2. cümle ve 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 62/1, 50 ve 52. maddeleri uyarınca 600,00 Türk lirası ve 375,00 Türk lirası adli para cezaları ile cezalandırılmasına dair Korkuteli Asliye Ceza Mahkemesinin 26/04/2007 tarihli ve 2006/25 esas, 2007/79 sayılı kararının, Yargıtay 12. Ceza Dairesinin 02/12/2011 tarihli ve 2011/17977 esas, 2011/6878 karar sayılı ilamı ile bozulmasını müteakip, yeniden yapılan yargılama sonunda, sanığın 2863 sayılı Kanunun 74/2 ve 5237 sayılı Kanunun 62/1. maddeleri uyarınca 10 ay hapis ve 375,00 Türk lirası adli para cezaları ile cezalandırılmasına, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 231/5. maddesi gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin Korkuteli Asliye Ceza Mahkemesinin 04/10/2012 tarihli ve 2012/119 esas, 2012/376 sayılı kararının 16/11/2012 tarihinde kesinleşmesini takiben, adı geçen sanığın denetim süresi içinde 26/01/2016 tarihinde kasıtlı bir suç işlediğinin ihbar edilmesi üzerine, yapılan yargılama neticesinde hakkındaki hükmün açıklanarak 2863 sayılı Kanunun 74/2 ve 5237 sayılı Kanunun 62/1. maddeleri uyarınca 10 ay hapis ve 375,00 Türk lirası adli para cezaları ile cezalandırılmalarına dair Korkuteli Asliye Ceza Mahkemesinin 15/10/2020 tarihli ve 2020/51 esas, 2020/486 sayılı kararını kapsayan dosya incelendi.
Dosya kapsamına göre, sanığın eylemine uyan suç için 2863 sayılı Kanunda öngörülen cezanın türü ve üst sınırına göre olağan dava zamanaşımının, 5237 sayılı Kanun’un 66/1-e maddesi gereğince 8 yıl olduğu, sanığın ilk kez mahkumiyetine ilişkin Korkuteli Asliye Ceza Mahkemesinin 26/04/2007 tarihli kararının verilmesi ile zamanaşımının kesilerek yeniden işlemeye başlamasını müteakip, hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının kesinleşerek zamanaşımın durduğu 16/11/2012 tarihine kadar geçen 5 yıl 5 ay 8 günlük süre ile zamanaşımının kaldığı yerden yeniden işlemeye başladığı ikinci suç tarihi olan 26/01/2016 tarihi ile son kararın verildiği 15/10/2020 tarihi arasında geçen 4 yıl 8 ay 29 günlük süre birlikte değerlendirildiğinde toplamda 10 yıl 2 ay 7 günlük süre geçmekle, 8 yıllık olağan zamanaşımı süresinin hüküm tarihinden önce dolmuş olduğu dikkate alındığında, dava zamanaşımının dolması nedeniyle düşme kararı verilmesi gerekirken, yazılı şekilde mahkûmiyet kararı verilmesinde isabet görülmediğinden bahisle; 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu Adalet Bakanlığının 19/04/2021 gün ve 94660652-105-07-8065-2021-Kyb sayılı kanun yararına bozma talebine atfen, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 17.06.2021 tarihli, 2021/56773 sayılı ihbarnamesi ile daireye ihbar ve dava evrakı tevdi kılınmakla;
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
2863 sayılı Kanuna aykırılık suçu nedeniyle açılan davalara suçtan zarar gören kurum olarak katılma hakkını haiz olan Kültür ve Turizm Bakanlığına davanın ihbar edilmediği, kanun yararına bozma talebine konu Korkuteli Asliye Ceza Mahkemesinin 15/10/2020 tarih, 2020/51 Esas, 2020/486 Karar sayılı kararının, suçtan zarar gören Kültür ve Turizm Bakanlığının yokluğunda verildiği, gerekçeli kararın da adı geçen kuruma tebliğ edilmediği, dolayısıyla Korkuteli Asliye Ceza Mahkemesinin 15/10/2020 tarih, 2020/51 Esas, 2020/486 Karar sayılı hükmün açıklanmasına ilişkin kararının da usulüne uygun olarak kesinleşmediği ve kesinleşmemiş kararlara karşı kanun yararına bozma isteminde bulunulamayacağı anlaşılmakla,
Olağan yasa yoluna gidilmediği takdirde kararın kesinleşmesi sağlandıktan sonra olağanüstü yasa yollarından olan kanun yararına bozma isteminde bulunulabileceği gözetilmeden, henüz kesinleşmemiş olan karara yönelik kanun yararına bozma isteminde bulunulmasında isabet görülmemiş olup,
Kanun yararına bozma talebine dayanılarak düzenlenen ihbarnamedeki bozma isteği açıklanan nedenlerle yerinde görülmediğinden, Korkuteli Asliye Ceza Mahkemesinin 15/10/2020 tarih, 2020/51 Esas, 2020/486 Karar sayılı kesinleşmemiş kararına yönelik kanun yararına bozma talebinin 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 309. maddesi uyarınca isteme aykırı olarak REDDİNE, dosyanın mahalline gönderilmesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 20/01/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.