MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki tescil davasının yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davacılar vekili tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:

K A R A R

Hükmüne uyulan 20. Hukuk Dairesinin 07.03.11996 gün ve 1995/12488 - 1996/2712 sayılı bozma kararında özetle; “Dosya arasında bulunan Karaisalı Sulh Ceza Mahkemesinin 1976/136-1979/164 sayılı kesinleşmiş kararı ile davacıların 6831 sayılı Yasanın 93/2. maddesi uyarınca mahkum edildikleri, dosyalardaki krokiler karşılaştırıldığında, mahkumiyet kararının çekişmeli taşınmaza ait olup, krokisinde dört tarafının ormanla çevrili olduğu gözlenmiş, mahkumiyet kararından sonra, açma yapılan ve işgal edilen sahanın genişletildiği anlaşılmıştır. Ceza Mahkemesinin kesinleşmiş mahkumiyet hükmü hukuk hakimini bağlar. Öte yandan; taşınmaz, 6831 sayılı Yasanın 17. maddesi kapsamına giren orman içi açıklığı olup, bu tür yerler üzerindeki zilyetlik geçersizdir. Bu nedenle davanın reddedilmesi” gereğine değinilmiştir. Mahkemece, bozmaya uyulduktan sonra davanın reddine karar verilmiş, hüküm davacılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava dilekçesindeki açıklamaya göre dava, Medeni Yasanın 713. maddesi hükmü uyarınca tapusuz olan taşınmazın tescili istemine ilişkindir.
Dosya kapsamına ve mahkemece uyulan bozma kararı gereğince işlem yapılarak hüküm kurulmuş olduğuna göre, yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, usul ve yasaya uygun olan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edenlere yükletilmesine 27/02/2012 gününde oybirliği ile karar verildi.