Yargıtay 3. Hukuk Dairesi 2021/4855 Esas 2022/1359 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :TÜKETİCİ MAHKEMESİ


Taraflar arasındaki itirazın iptali davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda; davanın kabulüne yönelik olarak verilen hüküm, davalı vekili tarafından duruşmalı olarak temyiz edilmekle; duruşma günü olarak belirlenen 22/02/2022 tarihinde taraflardan kimsenin gelmemiş olması nedeniyle işin incelenerek karara bağlanması için saat 14.00'e bırakılması uygun görüldüğünden, belli saatte dosyadaki bütün kağıtlar okunarak, Tetkik Hakiminin açıklamaları dinlenip, gereği düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I


Davacı avukat olup, davalının alacaklı Bakırköy 7.İcra Müdürlüğünün 2010/2897 esas sayılı dosyasında kambiyo senetlerine mahsus yolla icra takibi yaptığını, takibin kesinleşmesinden sonra borçluya ait gayrimenkul üzerine haciz konulduğunu, takip dosyasında yapılan işlemlerle gayrimenkulün satışa hazır hale getirildiğini, davalının bu işlemlerden sonra 13/07/2010 tarihli belge ile gayrimenkul üzerindeki haczin fekki ile dosyada başkaca işlem yapılmaması ve dosyanın bu haliyle atiye bırakılması talimatı verdiğini, talimat doğrultusunda dosyanın işlemsiz bırakıldığını ve takip dosyasının düştüğünü, davacının Bakırköy 7. İcra Müdürlüğünün 2010/2897 esas sayılı dosyasından doğmuş olan vekalet ücreti alacağının, davalıdan defalarca sözlü olarak talep edilmiş olmasına karşın bir sonuç alınamadığını ileri sürerek; vekalet ücretinin tahsili amacıyla başlatılan Bakırköy 8. İcra Müdürlüğünün 2012/14617 esas sayılı takip dosyasına vaki itirazının iptali ile takibin devamına karar verilmesini istemiştir.
Davalı, davanın reddini dilemiştir.
Mahkemece, bozmaya uyularak yapılan yargılama neticesinde; davanın kabulüne, icra takibine yapılan itirazın iptaline, takibin 57.000,00 TL asıl alacak üzerinden devamına, icra inkâr tazminatı talebinin reddine karar verilmiş; hüküm, davalı tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, kararın bozmaya uygun olmasına ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2- Dava tarihi itibariyle yürürlükte olan 6502 Sayılı Kanunun 73/2 maddesine göre davalı tüketicinin harçtan muaf olduğu, aleyhine harca hükmedilemeyeceği gözetilmeksizin mahkemece; davalının harçtan sorumlu tutulması usul ve kanuna aykırı olup, bozmayı gerektirir.
Ne var ki, bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden hükmün düzeltilerek onanması HUMK'nın 438/7 maddesi hükmü gereğidir.
SONUÇ: Yukarıda birinci bentte açıklanan nedenlerle davalının sair temyiz itirazlarının reddine, ikinci bentte açıklanan nedenlerle hüküm fıkrasının 4 numaralı bendi hükümden çıkartılarak yerine “Davalı tüketici harçtan muaf olduğundan harç alınmasına yer olmadığına,” ibaresinin yazılmasına, hükmün düzeltilmiş bu şekliyle ONANMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 6100 sayılı HMK'nın Geçici Madde 3 atfıyla 1086 sayılı HUMK'nın 440. maddesi gereğince kararın tebliğinden itibaren 15 günlük süre içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 22/02/2022 tarihinde oy birliği ile karar verildi.