Mahkemesi :İş Mahkemesi
Dava, prime esas kazancın tespiti istemine ilişkindir.

Mahkemece, ilâmında belirtildiği şekilde davanın reddine karar verilmiştir.
Hükmün, davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
Davanın yasal dayanağı 5510 sayılı Kanun’un 86. ve 506 sayılı Kanunun 79. maddesidir. Anayasal haklar arasında yer alan sosyal güvenliğin yaşama geçirilmesindeki etkisi gözetildiğinde, sigortalı konumunda geçen çalışma sürelerinin saptanmasına ilişkin davalar, kamu düzenine ilişkin olduğundan, özel bir duyarlılık ve özenle yürütülmesi zorunludur. Bu bağlamda, hak kayıplarının ve gerçeğe aykırı sigortalılık süresi edinme durumlarının önlenmesi, temel insan haklarından olan sosyal güvenlik hakkının korunabilmesi için, bu tür davalarda tarafların gösterdiği kanıtlarla yetinilmeyip, gerek görüldüğünde re’sen araştırma yapılarak kanıt toplanabileceği de göz önünde bulundurulmalıdır.
506 sayılı Yasa’nın 4. maddesinde; işveren, Bu kanunun uygulanmasında 2 nci maddede belirtilen sigortalıları çalıştıran gerçek veya tüzel kişiler olarak belirtilmiş olup 5510 sayılı Yasa’nın 12. maddesinde ise, 4 üncü maddenin birinci fıkrasının (a) ve (c) bentlerine göre sigortalı sayılan kişileri çalıştıran gerçek veya tüzel kişiler ile tüzel kişiliği olmayan kurum ve kuruluşlar işveren olarak tanımlanmıştır. 4857 sayılı İş Kanununda ise, “Bir iş sözleşmesine dayanarak …… işçi çalıştıran gerçek veya tüzel kişiye yahut tüzel kişiliği olmayan kurum ve kuruluşlara işveren denilmektedir.
Davacı, 01.05.1993-08.07.2009 tarihleri arasında otobüs şoförü olarak çalıştığını, son maaşının, 1500 TL olduğunu belirterek, çalıştığı sürelerin gerçek ücret üzerinden tespitini istemiştir. Hizmet cetvelinde, davacının 01.05.1993-20.10.2004 ve 15.01.2005-16.07.2009 tarihleri arasında 139315 sicil numaralı işyerinden

bildirimleri bulunmaktadır. Davalı işveren, davacının, davalı şirkette hiç çalışmadığını, husumet itirazında bulunduklarını belirterek 139315 sicil numaralı işyerinin, dava dışı ...’ye ait olduğunu belirtmiştir. Mahkemece, husumet hususu değerlendirilmeden yazılı delil bulunmaması sebebiyle davanın esastan reddine dair hüküm tesis edilmiştir.
Mahkemece yapılacak iş, öncelikle davacının, hizmetlerinin bildirildiği 139315 sicil numaralı işyerinin Kurum’dan hangi işverene ait olduğu araştırılmalı, gelecek bilgi ve belgelere göre gerçek işveren belirlendikten sonra HMK. 124. maddesi gereği husumet yöneltmesi için davacıya mehil verilmeli; onlarında gösterecekleri bütün deliller toplandıktan sonra, yapılacak değerlendirme sonucuna göre bir karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde karar verilmiş olması, usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
Mahkemece, bu maddi ve hukuki olgular göz ardı edilerek eksik araştırma ve inceleme sonucu yazılı şekilde hüküm kurulması, usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
O hâlde, davacı vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine, 15.06.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.