MAHKEMESİ : Konya 1. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 28/11/2013
NUMARASI : 2013/350-2013/604

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın olayda idari yargı görevli olduğundan yargı yolu nedeniyle reddine, dair verilen hükmün süresi içinde davacılar vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:

-K A R A R-

Davacılar vekili, davalıların işleten ve sürücüleri olduğu araçların sebebiyet verdiği trafik kazasında davacı Safiye"nin eşi diğer davacıların babası ve destekleri A.K.ın vefat ettiğini ileri sürerek, 10.000,00 TL. maddi, 100.000,00 TL. manevi tazminatın faiziyle davalılardan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalılar vekilleri, ayrı ayrı davanın reddini savunmuştur.
Aynı olay sebebiyle davacılar vekilinin Konya 3.Asliye Hukuk Mahkemesinin 2010/438 Esas sayılı dosyası ile davalılar İl Özel İdaresi ve S.. Y.. aleyhine 134.117,38 TL. maddi tazminatın tahsili için açtığı ek dava bu dosya ile birleştirilerek yargılamaya devam edilmiştir.
Mahkemece, davalı M.. B.. hakkındaki davanın olayda kusuru bulunmadığından reddine, diğer davalılar hakkındaki maddi ve manevi tazminat taleplerinin kısmen kabulüne dair verilen hükmün davalı idare vekili ile davalı Salih vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, Yargıtay Yüksek 4.Hukuk Dairesinin 15.10.2012 tarihli bozma ilamına uyularak yapılan yargılama sonunda; asıl davada; davalı M.. B.. hakkındaki önceki hüküm kesinleşmiş olduğundan yeniden karar verilmesine yer olmadığına, diğer davalılar hakkındaki asıl ve birleştirilen davalar yönünden ise; davalı Salih hakkındaki davanın husumet yokluğundan reddine, davalı idare hakkındaki davanın olayda idari yargı görevli olduğundan yargı yolu nedeniyle reddine karar verilmiş; hüküm, davacılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, trafik kazasından kaynaklanan maddi ve manevi tazminat istemine ilişkindir.
Mahkemece uyulan bozma ilamında davalı (işleten) idare hakkındaki davada araç sürücülerinin kusuru yönünden olaya ilişkin ceza mahkemesi kararının beklenerek sonucuna göre karar verilmesi gerektiği belirtilmiş olup, söz konusu ceza mahkemesi kararının hüküm tarihinden önce Yargıtay 12.Ceza Dairesinin 18.4.2013 gün, 2012/12133 Esas, 2013/10445 Karar sayılı kararıyla kesinleşmiş olduğu anlaşılmaktadır.
Buna göre; davalı idare 2918 Sayılı Kanunun 85.maddesi uyarınca zarara neden olan aracın işleteni sıfatıyla zarardan sorumlu olduğundan, mahkemece bu yön göz önünde bulundurulup sonucuna göre karar verilmesi gerekirken, bozmanın gereği yerine getirilmeyip davalı idare hakkında yazılı şekilde hüküm kurulması doğru görülmemiştir.
SONUÇ:Yukarıda açıklanan nedenlerle, davacılar vekilinin temyiz itirazlarının kabulüyle hükmün BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacılara geri verilmesine 14.4.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.