Esas No: 2021/2624
Karar No: 2022/237
Karar Tarihi: 17.01.2022
Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2021/2624 Esas 2022/237 Karar Sayılı İlamı
Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)
Mahkeme, davacının koruma tedbirleri nedeniyle tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hükmün temyiz başvurusunu değerlendirdi. Davacı vekilinin temyiz başvurusu, süresinde yapılmadığı için reddedildi. Davalı vekilinin temyiz başvurusu ise hükmedilen tazminat miktarının temyiz sınırının altında olması nedeniyle kesin kabul edildi. Davacı vekilinin katılma yoluyla yaptığı temyiz başvurusu ise, davalı tarafın temyiz istemine bağlı olarak yapılan bir tamamlayıcı temyiz dilekçesi olduğu için reddedildi. Kararda, CMK'nın 298/1 ve HMK'nın 362/1-a maddelerine atıfta bulunulmuştur.
"İçtihat Metni"
Mahkemesi :Ceza Dairesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Hüküm : İstinaf başvurusunun esastan reddi
Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hükme yönelik, Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 16. Ceza Dairesi tarafından yapılan istinaf incelemesi sonucunda 20.12.2016 tarihli, 2016/312 Esas, 2016/313 Karar sayılı "istinaf başvurusunun esastan reddine" ilişkin karar davacı vekili ve davalı vekili tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1- Davacı vekilinin 16.01.2017 tarihli temyiz isteminin incelenmesinde;
Davacı vekilinin yokluğunda verilen Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 16. Ceza Dairesinin 20.12.2016 tarihli ve 2016/312 Esas, 2016/313 Karar sayılı hükmünün, davacı vekiline 06.01.2017 tarihinde usulüne uygun olarak tebliğ edildiği, davacı vekilinin de hükmü temyiz tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı CMK'nın 291/1. maddesinde öngörülen yedi günlük süre geçtikten sonra 16.01.2017 tarihinde temyiz ettiğinin anlaşılması karşısında; 5271 sayılı CMK'nın 298/1. maddesi uyarınca temyiz isteminin isteme aykırı olarak REDDİNE;
2- Davalı vekilinin temyiz isteminin incelenmesinde;
Karar tarihi itibariyle temyiz kesinlik sınırının 40.000 TL olduğu ve davacı lehine hükmedilen tazminat miktarının 8.604,13 TL olması nedeniyle hükmün davalı açısından kesin olduğu görülmekle;
6100 sayılı HMK’nın 24.11.2016 tarih ve 6763 sayılı Kanun'un 42. maddesi ile değişik 362. maddesinin 1/a bendinde yer alan temyiz sınırı ve hükmedilen tazminat miktarına göre hükmün kesin olması nedeniyle, davalı vekilinin temyiz istemin CMK'nın 298. maddesi gereğince isteme uygun olarak REDDİNE;
3- Davacı vekilinin 08.02.2017 tarihli temyiz isteminin incelenmesine gelince;
Davacı vekilinin 08.02.2017 tarihli temyiz isteminin katılma yolu ile temyiz olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
Davacı vekili, yokluğunda verilen hükme karşı, davalı tarafın temyiz dilekçesinin kendisine tebliği üzerine 08.02.2017 tarihinde süresinde verdiği dilekçesinde hükme ilişkin itirazlarını bildirerek temyiz isteminde bulunmuş ise de, davacı tarafın temyiz isteminin, esasen davalı tarafın temyiz istemine bağlı olarak doğan tamamlayıcı temyiz dilekçesi mahiyetinde olduğu, bu kapsamda, davalı tarafın kendisi açısından kesin olan hükme yönelik temyiz istemine bağlı olarak davacı tarafın katılma yoluyla hükmü temyiz etmesinin mümkün olmadığı anlaşıldığından, davacı vekilinin temyiz isteminin isteme aykırı olarak REDDİNE, dosyanın gereği için Osmaniye 1. Ağır Ceza Mahkemesi'ne; kararın bir örneğinin de Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 16. Ceza Dairesi'ne iletilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı'na GÖNDERİLMESİNE; 17.01.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
Sayın kullanıcılarımız, siteden kaldırılmasını istediğiniz karar için veya isim düzeltmeleri için bilgi@abakusyazilim.com.tr adresine mail göndererek bildirimde bulunabilirsiniz.
