İstanbul Ceza Kararları - Hırsızlık - Yargıtay 22. Ceza Dairesi 2015/178 Esas 2015/1902 Karar Sayılı İlamı

22. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/178
Karar No: 2015/1902
Karar Tarihi: 10.06.2015

Hırsızlık - Yargıtay 22. Ceza Dairesi 2015/178 Esas 2015/1902 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Karar, hırsızlık suçundan mahkum olan sanıkların temyiz başvurusu sonucunda incelenmiştir. Verilen cezaların niteliği, süresi ve suç tarihi göz önünde bulundurularak, 5252 sayılı Yasa'nın 9/3. maddesi gereği, uygulanan yasa maddeleriyle cezaların belirlenmesi ve karşılaştırılması gerektiği belirtilmiştir. Ancak, yapılan uygulamada sadece 765 sayılı TCK’ya göre hareket edilmiştir. Kararın bu kısmı bozulmuştur. Ayrıca, sanıkların daha önce aldıkları adli para cezası, kazanılmış hak ilkesi gereği daha fazla ceza verilemeyeceği hatırlatılarak göz önünde bulundurulmamış, yargılama giderlerinin eşit olarak alınması yerine ayrı ayrı alınması da CMK’nın 326/2. maddesine aykırı olduğu belirtilerek hükümler düzeltilmiştir. Kanun maddeleri olarak 5252 sayılı Yasa, 765 sayılı TCK, 5237 sayılı Yasa, 1412 sayılı CMUK ve 5271 sayılı CMK gösterilmiştir.

22. Ceza Dairesi 2015/178 E. , 2015/1902 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, kararların nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
5252 sayılı Yasanın 9/3. maddesi uyarınca, sanıklar yararına olan hükmün,765 sayılı ve 5237 sayılı Yasaların ilgili bütün hükümlerinin olaya uygulanarak ortaya çıkan sonuçların birbiriyle karşılaştırılması suretiyle bulunacağı ve her iki Yasaya göre, uygulanan yasa maddeleriyle, verilmesi gereken cezalar denetime olanak sağlayacak şekilde ayrı ayrı saptanıp, sonuç cezalar karşılaştırılarak, sanıklar yararına olan yasanın belirlenip hüküm kurulması gerektiği gözetilmeden, yalnızca 765 sayılı TCK"ya göre yazılı şekilde uygulama yapılması, yapılan uygulamanın açıkça sanıklar lehine olması sebebiyle anılan hususun bozma nedeni yapılamayacağı kabul edilmiştir.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Sanıklar hakkında verilen 11.07.2007 günlü daha önceki 4.015 TL adli para cezasına ilişkin hükmün karşı temyiz olmaksızın bozulduğunun anlaşılması karşısında; 1412 sayılı CMUK’nun 326/son maddesine göre hırsızlık suçundan 1 yıl hapis cezasına mahkumiyete ilişkin 21.12.2010 tarihli hükümde kazanılmış hak ilkesi gereği önceki cezadan daha fazla cezaya karar verilemeyeceğinin gözetilmemesi,
Suçu birlikte işleyen sanıklardan neden oldukları yargılama giderlerinin “ayrı ayrı” yerine, “eşit olarak” alınmasına hükmedilmesi suretiyle 5271 sayılı CMK’nın 326/2. maddesine aykırı davranılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ... ve ... müdafiilerinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin açıklanan nedenle
BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığıyla CMUK’nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hükümlerde hırsızlık suçlarından hesaplanan sonuç cezalardan sonra gelmek üzere "1412 sayılı CMUK’nun 326/son maddesi uyarınca hükmolunan cezanın süresi bakımından 11.07.2007 tarihli hükümde verilen 4,015 TL adli para cezalarına ilişkin kazanılmış hakların korunmasına" cümlesinin eklenmesi suretiyle; hüküm fıkrasından yargılama giderlerine ilişkin kısım çıkartılarak yerine “Sebebiyet verdikleri yargılama giderin sanıklardan payları oranında ayrı ayrı alınarak hazineye gelir kaydına” cümlesinin yazılması suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 10.06.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.