4733 sayılı ... Teşkilat ve Görevleri Hakkında Kanuna muhalefet suçundan sanık ..."un, anılan Kanunun 8/4, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 52/2 ve 62/2. maddeleri uyarınca 1 yıl 8 ay hapis ve 80,00 Türk lirası adlî para cezası ile cezalandırılmasına, cezasının 5237 sayılı Kanunun 51. maddesi uyarınca ertelenmesine ilişkin GAZİOSMANPAŞA 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 17/11/2014 tarihli ve 2013/126 Esas, 2014/1078 değişik iş sayılı kararı aleyhine Yüksek Adalet Bakanlığı"ndan verilen 08.04.2021 tarihli kanun yararına bozma istemini içeren dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"nın 17.06.2021 tarihli ve KYB. 2021/50746 sayılı ihbarnamesi ile daireye verilmekle okundu.
Mezkür ihbarnamede;
Adı geçen sanığın, 4733 sayılı Kanunun 8/4, 5237 sayılı Kanunun 52/2 ve 62/2. maddeleri uyarınca 1 yıl 8 ay hapis ve 80,00 Türk lirası adlî para cezası ile cezalandırılmasına, cezasının anılan Kanunun 51. maddesi uyarınca ertelenmesine ilişkin Gaziosmanpaşa 1. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 16/02/2017 tarihli ve 2015/913 Esas, 2017/199 sayılı kararını kapsayan dosyalar incelendi.
Gaziosmanpaşa 1. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 16/02/2017 tarihli ve 2015/913 Esas, 2017/199 sayılı kararının temyiz edilmeksizin kesinleşmesini müteakip, 7242 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 62. maddesi ile değişik 5607 sayılı Kanunun 5. maddesinin 2. fıkrası ve 7242 sayılı Kanunun 61. maddesi ile 5607 sayılı Kanuna eklenen 3/22. maddesine göre uyarlama yapılması talebinin kabulü ile yapılan uyarlama yargılaması sonucunda sanığın anılan suçtan mahkumiyetine ilişkin Gaziosmanpaşa 1. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 16/10/2020 tarihli ve 2020/924 Esas, 2020/866 sayılı kararına karşı yapılan itirazın reddine dair mercii İstanbul 1. Ağır Ceza Mahkemesi"nin 03/03/2021 tarihli ve 2021/227 değişik iş sayılı kararının 16/02/2017 tarihli ilk kararın kanun yararına bozulması hâlinde infaz kabiliyetinin bulunmayacağı,
Bununla birlikte, sanığın 06/02/2013 tarihinde işlediği ve iddianame tarihi 20/03/2013 olan, 4733 sayılı Kanuna muhalefet suçundan mahkumiyetine ilişkin Gaziosmanpaşa 1. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 19/06/2019 tarihli ve 2019/198 Esas, 2019/712 sayılı kararının temyiz incelemesi amacıyla Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"na 14/02/2020 tarihli temyiz formu ile gönderildiği gözetilerek yapılan incelemede,
Dosyalar kapsamına göre, Gaziosmanpaşa 1. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 2013/126 Esas dosyasına ilişkin suç tarihinin 05/10/2011, iddianame tarihinin ise 08/02/2013 olduğu; 2015/913 esas sayılı dosyasına ilişkin suç tarihinin 30/01/2013, iddianame tarihinin ise 19/11/2013 olduğu nazara alındığında; anılan 2 dosyada da sanıktan kaçak ve bandrolsüz sigara ele geçirildiği, suç tarihlerinin yakınlığı, eylemler arasında hukuki kesintinin oluşmaması, sanığın üzerine atılı eylemlerin benzer mahiyette olması ve bu eylemlerin bir suç işleme kararı icrası kapsamında işlendiğinin anlaşılması karşısında, dosyaların birleştirilmesi ile 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 43. maddesinde öngörülen zincirleme suç hükümlerinin uygulanması gerektiği gözetilmeden, sanık hakkında ayrı ayrı mahkûmiyet kararları verilmesinde isabet görülmemiş ve 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozmaya atfen ihbar olunmuş bulunmakla Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"nın kanun yararına bozma istemine dayanan ihbarname içeriğindeki bozma istemi incelendiğinde;
Sanığın mahkumiyetlerine konu 05/10/2011 ve 30/01/2013 tarihli suçlar arasındaki zaman aralığının bir yıldan fazla uzun bir süre olduğu, ilk suçtan sonra geçen sürede sanığın yeni bir suç işleme kararı ile hareket ederek 30/01/2013 tarihli suçu işlediği, her iki suçun bağımsız olduğu, bu nedenle her iki dosyanın birleştirilmesinin ve 5237 sayılı TCK"nun 43. maddesinde öngörülen zincirleme suç hükümlerinin uygulanmasının mümkün olmadığı anlaşılmakla Kanun Yararına Bozma Talebinin REDDİNE, 15/09/2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.